Menander

starożytny poeta grecki, przedstawiciel komedii nowej i komedii charakterów

Menander (342 p.n.e.–291 p.n.e.) – starożytny poeta grecki.

  • Być człowiekiem – to dostateczny powód, żeby być nieszczęśliwym.
    • Źródło: Myślę, więc jestem. Aforyzmy, maksymy, sentencje, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, Antyk, Kęty 1993, ISBN 8386482001, s. 230.
    • Zobacz też: człowiek
Popiersie Menandra
  • Charaktery z natury złe nie zmieniają się.
  • Czas – lekarz (…) zła.
    • Źródło: Jan Miodek, Rozmyślajcie nad mową!, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, s. 30.
    • Zobacz też: czas
  • Czas goi wszelkie rany.
    • Źródło: Myślę, więc jestem…, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 230.
  • Czas zawsze prawdę ujawni.
  • Czasem prawda wychodzi na jaw, chociaż nikt jej nie szukał.
  • Człowiek zdrowy ma zawsze mnóstwo rad dla chorego.
    • Źródło: Myślę, więc jestem…, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 230.
    • Zobacz też: choroba, zdrowie
  • Dla cierpiącego fizycznie potrzebny jest lekarz, dla cierpiącego psychicznie – przyjaciel.
  • Dobre słowo leczy smutek.
  • Dostanie się w ręce kilku lekarzy grozi śmiercią.
    • Źródło: Myślę, więc jestem…, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 230.
    • Zobacz też: choroba, lekarz, śmierć
  • Gdzie rządzi siła, tam bezsilne prawo.
    • Źródło: Myślę, więc jestem…, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 230.
  • Gniew kochających się nie trwa długo.
  • Jakże uroczą istotą jest człowiek, jeżeli jest człowiekiem.
    • Źródło: Myślę, więc jestem…, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 230.
  • Każdy z nas ma swój własny charakter – i ten jest naszym bogiem, sprawcą szczęścia lub nieszczęścia.
  • Kości zostały rzucone.
    • Alea iacta est. (łac.)
    • Opis: słowa te rzekomo powtórzył Juliusz Cezar podczas przekraczania Rubikonu.
    • Źródło: Czesław Jędraszko, Łacina na co dzień, Warszawa 1988, s. 18.
    • Zobacz też: los
  • Kto nic nie umie, temu i pomylić się nie można.
    • Źródło: Myślę, więc jestem…, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 230.
  • Lekarstwem dla chorej duszy jest dobre słowo.
  • Małżeństwo jest złem, ale jest to zło konieczne.
    • Źródło: Myślę, więc jestem…, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 230.
    • Zobacz też: małżeństwo
  • Najlepszym nauczycielem jest czas.
  • Nawet cień przyjaciela starczy, aby uczynić człowieka szczęśliwym.
    • Źródło: Myślę, więc jestem…, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 230.
    • Zobacz też: przyjaźń
  • Nie chwal nigdy siebie.
  • Nieszczęśliwy człowiek ratuje się nadzieją.
  • Przed prawami przyrody nigdzie się nie skryjesz.
    • Źródło: Myślę, więc jestem…, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 230.
    • Zobacz też: natura, przyroda
  • Siwizna nie czyni człowieka mądrym.
  • Sztylet rani ciało, słowo – umysł.
  • Unikaj przyjemności, które potem przynoszą zmartwienie.
  • Wiedza bez logiki nic nie jest warta.
  • Wykształcenie to dobro, którego nic nie jest w stanie nas pozbawić.
    • Źródło: Myślę, więc jestem…, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 230.
  • Życia wyłącznie dla siebie nie można nazwać życiem.
    • Źródło: Myślę, więc jestem…, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 230.
    • Zobacz też: życie
  • Żyjemy nie tak, jak byśmy chcieli, lecz tak, jak możemy.
    • Źródło: Myślę, więc jestem…, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 230.