Wikicytaty

Cud

religijne określenie zjawiska lub zdarzenia, którego nie da się racjonalnie wyjaśnić przez odwołanie do przyczyn naturalnych

Cud – określenie zjawiska lub zdarzenia, którego nie da się racjonalnie wyjaśnić przez odwołanie do przyczyn naturalnych, które uważane bywa za sprzeczne z prawami natury oraz za wyraz ingerencji Boga lub sił nadprzyrodzonych.

  • Cud zdarza się tylko raz, a gdy się objawia, przemawia językiem tajemnic, które ujawniwszy się, giną na zawsze.
  • Dziś wiem, życie cudem jest.
    Co chcę, mogę z niego mieć.
  • [Cud to] (…) fakt, który przekracza siły całej natury stworzonej, a zatem jego sprawcą jest Bóg.
    • Autor: Tomasz z Akwinu
    • Źródło: Walka z cudami w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, „Alma Mater” nr 150, październik 2012, s. 79.
  • Jeśli zgodzimy się ze starożytnymi, że Jezus dokonał wszystkich przypisywanych mu cudów, musimy uznać, że był boskim mężem (lub czarownikiem). Tyle tylko, że jeśli na to przystaniemy, to chcąc być konsekwentni, musimy uznać, że cudów dokonywali również Apoloniusz z Tiany, cesarz Wespazjan i Chanina ben Dosa. Rzeczy podobne należy traktować podobnie.
  • Każdy cud musi znaleźć wytłumaczenie, inaczej jest nie do zniesienia.
    • Autor: Karel Čapek
    • Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.
  • Martwe znasz prawdy, nieznane dla ludu,
    Widzisz świat w proszku, w każdej gwiazd iskierce;
    Nie znasz prawd żywych, nie obaczysz cudu!
  • Możesz liczyć tylko na siebie albo na cud. A pamiętaj, co mówi towarzysz Stalin: cudów nie ma.
  • Największe cuda powstają w największej ciszy.
  • Należy wyraźnie przypomnieć o naturalności cudów, w tym znaczeniu, że wszystkie one nie są naruszeniem czy zmianą podstaw istnienia świata, zawartych w nim przy stworzeniu, ale ich objawieniem i zastosowaniem. One są nadnaturalne tylko z powodu szczególnego sposobu ich urzeczywistnienia, poprzez bezpośrednie zastosowanie przyczynowości duchowej, ale nie w znaczeniu zawartości i dokonywania się.
    • Autor: Siergiej Bułgakow, Cuda Ewangelii, przeł. Tomasz P. Terlikowski, Fronda, Apostolicum, Warszawa 2007, s. 95.
  • Nie cuda bowiem skłaniają realistę do wiary. Prawdziwy realista, który nie wierzy, zawsze znajdzie w sobie moc i zdolność przeczenia cudom i choćby nawet stanął przed niewątpliwym faktem, raczej nie dałby wiary własnym zmysłom, niżby miał uznać możliwość cudu.
    • Autor: Fiodor Dostojewski
    • Źródło: Marta Żurawiecka, Z księdzem Twardowskim 2014, Wyd. Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, Sandomierz 2013, s. 96.
  • To co nazywamy cudem nie jest sprzeczne z naturą, natomiast sprzeczne jest z tym co nam o naturze wiadomo.
  • To, w co człowiek może wierzyć, zależy od wyznawanej przez niego filozofii, a nie od godziny czy epoki. Jeśli człowiek wierzy w niezmienne prawa natury, to nie może wierzyć w żaden cud, kiedykolwiek miałby się on zdarzyć, jeśli zaś wierzy w to, że prawo jest przejawem woli, może dać wiarę każdemu cudowi.
  • Wielu kupowało i sprzedawało omamy i fałszywe cuda, oszukując głupią tłuszczę.
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Cud&oldid=592499”