Apokalipsa św. Jana

ostatnia księga w kanonie Nowego Testamentu
(Przekierowano z Apokalipsa świętego Jana)

Księga Objawienia, Objawienie Jana, Apokalipsa świętego Jana – jedna z ksiąg biblijnych Nowego Testamentu. Tradycyjnie umiejscawiana na końcu Biblii.

Patmos,
miejsce spisania Księgi Objawienia

Biblia Gdańska (1632)

edytuj
  • I otrze Bóg wszelką łzę z oczów ich; a śmierci więcej nie będzie, ani smutku, ani krzyku, ani boleści nie będzie; albowiem pierwsze rzeczy pominęły.

Biblia Tysiąclecia (1965)

edytuj
 
Ta sekcja ma chronologiczny układ cytatów.
  • Błogosławiony, który odczytuje, i który słuchają słów Proroctwa, a strzegą tego, co w nim napisane, bo chwila jest bliska.
    • Źródło: wyd. II, 1971, Ap 1:3
  • Jam jest Alfa i Omega.
    • Ἐγώ εἰμι τὸ Ἄλφα καὶ τὸ Ὦ
    • Ego sum Alpha et Omega.
    • Źródło: Ap 1:8
  • Jam jest Alfa i Omega, mówi Pan Bóg, Który jest, Który był i Który przychodzi, Wszechmogący.
    • Źródło: Ap 1:8
  • Kiedym Go ujrzał, do stóp Jego upadłem jak martwy, a On położył na mnie prawą rękę, mówiąc: „Przestań się lękać! Jam jest Pierwszy i Ostatni, i żyjący. Byłem umarły, a oto jestem żyjący na wieki wieków i mam klucze śmierci i Otchłani”.
    • Źródło: Ap 1:17–18
  • Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów.
    • Źródło: m.in. Ap 2:7
  • A tak, skoro jesteś letni i ani gorący, ani zimny, chcę cię wyrzucić z mych ust.
    • Źródło: Ap 3:16
  • Oto stoję u drzwi i kołaczę: jeśli kto posłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze mną.
    • Źródło: Ap 3:20
  • Oto zwyciężył Lew z pokolenia Judy, Odrośl Dawida, tak że otworzy księgę i siedem jej pieczęci.
    • Źródło: Ap 5:5
  • A królowie ziemscy, wielmoże i wodzowie, bogacze i możni, i każdy niewolnik i wolny ukryli się do jaskiń i górskich skał. I mówią do gór i do skał: „Padnijcie na nas i zakryjcie nas przed obliczem Zasiadającego na tronie i przed gniewem Baranka, bo nadszedł Wielki Dzień Jego gniewu, a któż zdoła się ostać?”
    • Źródło: Ap 6:15–18
  • Potem ujrzałem: a oto wielki tłum, którego nie mógł nikt policzyć, z każdego narodu i wszystkich pokoleń, ludów i języków, stojący przed tronem i przed Barankiem. Odziani są w białe szaty, a w ręku ich palmy.
    • Źródło: wyd. II, 1971, Ap 7:9
  • I wystąpił do walki Smok i jego aniołowie, ale nie przemógł, i już się miejsce dla nich w niebie nie znalazło. I został strącony wielki Smok, Wąż starodawny, który się zwie diabeł i szatan
    • Źródło: Ap 12:7–9
  • I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: „Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca, bo oskarżyciel braci naszych został strącony, ten, co dniem i nocą oskarża ich przed Bogiem naszym”.
    • Źródło: wyd. II, 1971, Ap 12:10
    • Zobacz też: Pomazaniec
  • Dlatego radujcie się, niebiosa i ich mieszkańcy! Biada ziemi i biada morzu – bo zstąpił na was diabeł, pałając wielkim gniewem, świadom, że mało ma czasu.
  • I ujrzałem Bestię wychodzącą z morza, mającą dziesięć rogów i siedem głów, a na rogach jej dziesięć diademów, a na jej głowach imiona bluźniercze.
    • Źródło: Ap 13:1
  • Kto ma rozum, niech liczbę bestii przeliczy: liczba to bowiem człowieka. A liczba jego: sześćset sześćdziesiąt sześć.
    • Źródło: Ap 13:18
  • Upadł, upadł wielki Babilon, co winem zapalczywości swego nierządu napoił wszystkie narody!
    • Źródło: Ap 14:8
  • Zapuść Twój sierp i żniwa dokonaj, bo przyszła już pora dokonać żniwa, bo dojrzało żniwo na ziemi!
    • Źródło: Ap 14:15
  • I zgromadził ich na miejsce, zwane po hebrajsku Har-Magedon.
    • Źródło: wyd. II, 1971, Ap 16:16
  • I usłyszałem inny głos z nieba mówiący: „Ludu mój, wyjdźcie z niej, byście nie mieli udziału w jej grzechach i żadnej z jej plag nie ponieśli: bo grzech jej narosły – aż do nieba, i wspomniał Bóg na jej zbrodnie”.
    • Źródło: wyd. II, 1971, Ap 18:4–5
  • Jeruzalem Nowe ujrzałem zstępujące z nieba od Boga.
    • Źródło: Ap 21:2
  • I otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już odtąd nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już [odtąd] nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły.
    • Źródło: wyd. II, 1971, Ap 21:4
    • Zobacz też: żałoba

Biblia Warszawsko-Praska (1998)

edytuj
  • On otrze z ich oczu wszelką łzę. Nie będzie już odtąd śmierci ani żadnego smutku, ani narzekań, ani utrapienia. Minęło bowiem już to wszystko, co było od początku.
    • Źródło: Ap 21, 4

Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata (1997)

edytuj
 
Ta sekcja ma chronologiczny układ cytatów.
  • Ja wszystkich, których kocham, tych upominam i karcę.
  • Dlatego weselcie się niebiosa i wy, którzy w nich przebywacie! Biada ziemi i morzu, ponieważ zstąpił do was Diabeł, pałając wielkim gniewem, bo wie, że mało ma czasu.
    • Źródło: Obj 12, 12
    • Zobacz też: diabeł
  • I schwytał smoka, pradawnego węża, którym jest Diabeł i Szatan, i związał go na tysiąc lat.
    • Źródło: Obj 20, 2

Zobacz też

edytuj