Antoine de Rivarol (1753–1801) – francuski pisarz.

  • Biada tym, którzy poruszą dno narodu.
Antoine de Rivarol
  • Ci, którzy domagają się cudów, nie dostrzegają, że tym samym żądają od natury, by przerwała ich ciąg.
  • Co nie jest jasne, nie jest francuskie.
    • Ce qui n’est pas clair, n’est pas français. (fr.)
    • Źródło: De l’universalité de la langue française (1784)
  • Do życia trzeba mieć więcej istotnych powodów niż do śmierci.
  • Doskonałe bezpieczeństwo i nietykalność własności oraz osoby: oto prawdziwa wolność społeczna.
  • Gdzie armia zależy od ludu, tam rząd uzależni się w końcu od armii.
  • Gramatyka jest dźwignią przytwierdzoną do języka, która nie może być cięższa od całego balastu.
  • Lud potrzebuje prawd naocznych, nie pojęciowych.
  • Mieć rację godzinę wcześniej niż inni: przez godzinę być uważanym za element aspołeczny.
  • Młodzi mężczyźni są wobec kobiet zawstydzonymi bogaczami,
    a starcy – bezczelnymi żebrakami.
  • Mowa jest zewnętrznym myśleniem, myślenie wewnętrzną mową.
  • Nadzieja to pożyczka, której udziela nam szczęście.
  • Najgorsze koło czyni najwięcej hałasu.
  • Należy ostro odróżniać arytmetyczną i polityczną większość w państwie.
  • Należy umieć trafiać w poglądy tą samą bronią, gdyż przeciw ideom strzały karabinowe są nieskuteczne.
  • Nic bardziej obrzydliwego jak bogactwo bez cnót.
  • Nie ma nic równie nieobecnego, jak przytomność umysłu.
  • Niewierzący myli się co do życia pozagrobowego, wierzący – co do życia doczesnego.
  • Pamięć jest zawsze na rozkazy serca.
    • La mémoire est toujours aux ordres du cœur. (fr.)
    • Źródło: Esprit de Rivarol, pod red.C.J.L.de Chênedollé i F.J.M. Fayolle
  • Polityka jest jak podanie o legendarnym sfinksie; pożera wszystkich, którzy nie potrafią rozwiązać jej zagadek.
  • Prawa są dobrami, które zasadzają się na władzy; gdy władza upada, upadają także prawa.
  • Rozum zawiera zarówno prawdy, które trzeba wypowiedzieć, jak i te, które należy przemilczeć.
  • Są cnoty zastrzeżone wyłącznie dla bogactwa.
  • Sztuka drukarska jest artylerią idei.
  • Te same zdolności, które ułatwiają ludziom zdobycie majątku, stają się przeszkodą w jego używaniu.
  • W miarę jak wśród ludu zanikają przesądy, rząd musi zwiększyć czujność oraz surowiej dbać o dyscyplinę i autorytet.
  • Wielka to przewaga – nic jeszcze nie zrobić. Ale nie jej nadużywać.
  • Wielki naród w stanie namiętnego rozdrażnienia zdolny jest jedynie do wielkich masakr.
  • Władca absolutny może być Neronem, lecz bywa niekiedy Tytusem lub Markiem Aureliuszem. Lud często jest Neronem, nigdy zaś Markiem Aureliuszem.
  • Właściwym mówcą zgromadzeń ludowych jest namiętność.
  • Wojna jest sądem królów; zwycięstwa są jej wyrokami.
  • Z każdych dziesięciu osób, które plotkują o tobie, dziewięć powie coś złego, a dziesiąta coś dobrego, ale w bardzo zły sposób.