Kłótnia

kłótnia w internecie

Kłótnia, sprzeczkakonflikt pomiędzy dwiema różnymi osobami, mający swoje źródło w różnicy poglądów i niemożności dojścia do kompromisu.

  • Czasu jednego między mną i drugim powstała sprzeczka aż do gniewu. Nie mogąc go ja inaczej zwyciężyć rzekłem: „Pocałujże waćpan – i tu trochę zatrzymawszy się – Pana Boga w nogę”. On mi na to: „A waćpan gdzie?” Ja mu na to: „A ja w drugą!” I tak kwestyja została solwowana, a myśmy się rozeszli w pokoju.
    • Autor: Karol Żera, Pocałujże waćpan, w: Vorago rerum. Torba śmiechu. Groch z kapustą, a każdy pies z innej wsi, XVIII wiek
    • Komentarz: kwestyja została solwowana „sprawa została rozwiązana”.
    • Źródło: Dawna facecja polska (XVI–XVIII w.), oprac. Julian Krzyżanowski i Kazimiera Żukowska-Billip, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1960, s. 495.
    • Zobacz też: noga, Pan Bóg
  • Dwie kobiety w domu – kłótnia w domu.
  • Konferencja to kłótnia z porządkiem dziennym i protokołem.
  • Lepsza kłótnia w małżeństwie niźli neutralność.
  • Małżonkowie powinni się wystrzegać kłótni, jeśli nie dość się kochają, aby się pogodzić.
  • Miłość zaczyna się od wielkich uczuć, a kończy się na drobnych kłótniach.
  • Najbardziej lubię rozmawiać sam ze sobą. Oszczędzam w ten sposób czas i unikam kłótni.
  • Nie kłóć się z nikim bez powodu, jeśli ci nie wyrządził nic złego.
    • Źródło: Prz 3:30
  • Ten, kto rozdziela zwaśnionych, sam kilka pałek dostaje.
    • Opis: przysłowie kirgiskie
    • Źródło: Kobierzec z gwiazd i półksiężyców (seria Myśli Srebrne i Złote), wybór i tłum. Stanisław Kałużyński, Edward Tryjarski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1967 (oprac. części kirgiskiej: Stanisław Kałużyński), s. 110.
    • Zobacz też: pałka
Wikisłownik
Wikisłownik
Zobacz też hasło kłótniaWikisłowniku