Jacek Wejroch

scenarzysta filmowy

Jacek Wejroch (1929–1984) – polski scenarzysta filmowy (m.in. Giuseppe w Warszawie, Daleka jest droga), pisarz i dziennikarz, wieloletni redaktor miesięcznika „Więź”.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

  • Bezmyślni nigdy nie popełnią błędów w myśleniu.
  • Ci, co milczą, wykazują najwyższe poczucie odpowiedzialności za słowo.
  • Coraz więcej kobiet marzy o równouprawnieniu.
  • Czasem człowiek sam staje się zbiegiem okoliczności.
  • Czasem łatwiej przenieść góry niż przeskoczyć doły.
  • Czasem łatwiej wyciągnąć portfel niż wnioski.
  • Czasem trzeba przelać i zimną krew.
  • Człowiek jest tylko człowiekiem – i to z trudnością.
  • Czy głodni tego świata umierają zbyt cicho, czy syci żyją zbyt głośno?
  • Czy zawsze, żeby rozładować napięcie, trzeba siadać na elektrycznym krześle?
  • Dlaczego bije się na alarm zawsze tych samych?
  • Dochodząc po nitce do kłębka uważaj, żeby się nikomu nie nawinąć.
  • Dopiero w epoce komputerów ludzie stali się nieobliczalni.
    • Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.
    • Zobacz też: komputer
  • Jedni lubią prostować ścieżki historii, inni – historię tych ścieżek.
  • Jednym zawsze brakuje do szczęścia władzy, innym – szczęścia do władzy.
  • Jeszcze nikt nie dodzwonił się zębami do władzy.
  • Jeszcze nikt nie dorobił się ostróg siedząc okrakiem na barykadzie.
  • Kiedy nie można naprawić krzywd, nie trzeba skrzywiać prawd.
  • Kiedy są już klucze do przyszłości, chodzi tylko o to, żeby dobrać do nich odpowiednie zamki.
  • Kiedy wszyscy muszą żyć z pracy, ktoś musi także pracować.
  • Krótkie pisanie bierze się z lenistwa czytelników.
  • Lepiej zostać epigonem dobrej sprawy niż nowatorem nikczemnej.
  • Liczebność tłumu bywa zwodniczą miarą ludzkiego ciepła.
  • Ludzi najłatwiej znaleźć, kiedy się zagubią.
  • Ludzie czytają między wierszami, bo nie lubią poezji.
  • Ludzie giną najczęściej wpadając na cudze pomysły.
  • Małżeństwo staje się coraz częściej najniższym wspólnym mianownikiem, do jakiego potrafią się sprowadzić mężczyzna i kobieta.
  • Małżeństwo to dziś po prostu życie na cztery łokcie.
  • Mimo powszechnego znieczulenia życie nie stało się mniej bolesne.
  • Na szczęście nie ma jeszcze reguły od wyjątków.
  • Należy kochać wszystkich ludzi – nie wyłączając najbliższych.
  • Nie każdy zdobi tytuły, które nosi.
  • Nie ma się po co śpieszyć – mądrość zawsze przychodzi za późno.
  • Nie pękaj, żeby tylko znaleźć jakąś szczelinę, bo nie ty się przez nią przeciśniesz.
  • Nie szukaj szczęścia w gwiazdach cudzego nieba, kiedy własne wisi ci nad głową.
  • Nie trzeba znaleźć się u władzy, żeby ją poczuć na własnej skórze.
  • Niektórym i noc zawsze potrafi zaświtać.
  • Niektórym prawda wydaje się tak wielka, że aby ją ogarnąć, muszą się znaleźć od niej jak najdalej.
  • Nieraz już dowodzono, że dowodzenie nie wymaga dowodów.
  • Oszczędzaj rękę, z której jadasz – i ona może się kiedyś zmęczyć.
  • Po żywych widać, jak bardzo śmierć bywa ślepa.
  • Porządny fałszerz nie robi fałszywych kroków.
  • Poznawaj obce języki, zanim cię na nie wezmą.
  • Prawdziwa samotność zaczyna się od chwili, kiedy człowiek nie może już dłużej znieść własnego towarzystwa.
  • Przydałoby się niektórym powycinać niebieskie migdały.
  • Rodzice mają dziś za mało dzieci, dzieci – za mało rodziców, ale wzajemnie mają się zupełnie dosyć.
  • Są dwie przełomowe daty w dziejach człowieka – wygnanie z raju i osadzenie w samochodzie.
  • Są i tacy, co zawsze gotowi mówić do ściany – byle miała uszy.
  • Sądy zawsze są wysokie, tylko prawa bywają niskie.
  • Telewizor – twoim judaszem na świat.
  • Trudno być kowalem własnego losu w cudzej kuźni.
  • Trudno umrzeć jak mądry, kiedy żyć trzeba jak wszyscy głupi.
  • Trzeba się zadowolić racją, kiedy inni nawet tego nie znają.
  • W dżungli praw rozkwitać może tylko prawo dżungli.
  • Wady wydają się zawsze bez braków.
  • Wiadome drogi nie muszą znajdować się na planie.
  • Wielkich okazji nie warto przesypiać z byle kim.
  • Własne zdania najczęściej są złożone – z kilku cudzych.
  • Żeby człowieka usłyszeć, wystarczy go wysłuchać zamiast przesłuchiwać.
  • Żeby rozładować napięcie, nie trzeba zaraz siadać na elektrycznym krześle.
  • Żeby tak zawsze wiedzieć, u kogo popaść w niełaskę!