Zgubastrata, upadek, zaginięcie, koniec.

  • – Co może człowiek, to niewiele. Trudno pogodzić się z myślą, że gdyby istniał ład we wszechświecie, stanowiłby obrazę dla wolnej woli Boga i dla Jego wszechmocy. Tak więc wolność Boga jest naszą zgubą, a przynajmniej zgubą naszej pychy.
    – Lecz jak może istnieć byt konieczny, całkowicie utkany z możliwości? Jakaż jest więc różnica między Bogiem a pierwotnym chaosem? Czy utrzymywanie, że Bóg jest absolutnie wszechmocny, nie jest tym samym, co utrzymywanie, że Bóg nie istnieje?
  • Do państw wchodzi najpierw zniewieściałość, potem przesyt, potem pycha i wreszcie zguba.
  • Bliskość pożądanej rzeczy kusi człowieka, by uległ słabościom. Na drodze tej czyha zguba.
  • Kobieta ze swym instynktem dręczenia jest i będzie zawsze zgubą mężczyzny.
    • Autor: Honoriusz Balzac
    • Źródło: Julian Piskorz, Psychologia duszpasterska kobiet, Towarzystwo Naukowe, 1958, s. 110.
  • Rozwód właściwie nie jest zgubą małżeństwa, ale podstawowym warunkiem jego utrzymania.
  • Ojciec: Tomek, pamiętaj, nigdy się nie żeń, nigdy! To zguba! Zguba! (…)
    Syn: Ciekawe, co ojciec miał na myśli… Może naleśniki mamy. Ostatnio wszyscy po nich rzygaliśmy.
  • Z samych panów zguba Polaków.

Zobacz też:

Wikisłownik
Wikisłownik
Zobacz też hasło zgubaWikisłowniku