Beniowski

Poemat Juliusza Słowackiego.

Beniowski – tytuł poematu Juliusza Słowackiego z 1841 roku

Ten artykuł ma chronologiczny układ cytatów.
  • Umarł, choć był z tych, co śmiercią gardzą.
    • Źródło: Pieśń I, wiersz 16
  • O melancholio! Nimfo! Skąd ty rodem?
    • Źródło: Pieśń I, wiersz 193
  • O Polsko! (...)
    Krzyż twym papieżem jest – twa zguba w Rzymie!
    Tam są legiony zjadliwe robactwa:
    Czy będziesz czekać, aż twój łańcuch zjedzą?
    Czy ty rozwiniesz twoje mściwe bractwa,
    Czekając na tych, co pod tronem siedzą
    I krwią handlują, i duszą biedactwa,
    I sami tylko o swym kłamstwie wiedzą,
    I swym bezkrewnym wyszydzają palcem
    Człeka, co nie jest trupem – lub padalcem.
  • Pijące gardła, wąsy, psy, kontusze;
    A nade wszystko szczere, polskie dusze.
    • Źródło: Pieśń I, wiersz 271–272
  • Powieść taka,
    Jak dawny, długi, lity pas Polaka.
    • Źródło: Pieśń I, wiersz 783–784
  • Długo po świecie, pielgrzym tajemniczy,
    Chodziłem farby zbierając do dzieła.
    • Źródło: Pieśń II, wiersz 3, 4
  • Wallenrodyczność czyli wallenrodyzm [...]
    Wprowadził pewny do zdrady metodyzm.
    • Źródło: Pieśń II, wiersz 225–227
  • Trochę w tej mowie niegramatycznościów.
    • Źródło: Pieśń II, wiersz 422
  • Jeżeli gryzę co – to sercem gryzę.
    • Źródło: Pieśń II, wiersz 744
  • A kiedy straszną opisują burzę,
    To chmura piorun zostawia w cenzurze.
    • Źródło: Pieśń III, wiersz 39–40
  • Z mego życia poemat – dla Boga.
    • Źródło: Pieśń III, wiersz 344
  • Milcz, serce!
    • Źródło: Pieśń III, wiersz 365
  • Żeby też jedna pierś była zrobiona
    Nie podług miary krawca, lecz Fidiasza!
    • Źródło: Pieśń III, wiersz 537–538
  • Biada, kto daje ojczyźnie pół duszy,
    A drugie tu pół dla szczęścia zachowa.
    • Źródło: Pieśń III, wiersz 721–722
  • Muza mdleć zaczyna.
    • Źródło: Pieśń IV, wiersz 471
  • Kłębami dymu niechaj się otoczę,
    Niech o młodości pomarzę półsenny.
    • Źródło: Pieśń IV, wiersz 474–475
  • Patrzaj! powracam bez serca i sławy,
    Jak obłąkany ptak, i u nóg leżę.
    • Źródło: Pieśń IV, wiersz 481–482
  • Ja – co przebiegłszy świat – kochałem jedyną.
    • Źródło: Pieśń IV, wiersz 496
  • Twój czar nade mną trwa.
    • Źródło: Pieśń IV, wiersz 497
  • Twe oczy patrzą na mnie – takie smutne!
    • Źródło: Pieśń IV, wiersz 536
  • Już pożegnałem Cię – jeszcze bądź zdrowa!
    • Źródło: Pieśń IV, wiersz 544
  • Strofa być winna taktem, nie wędzidłem.
    • Źródło: Pieśń V, wiersz 140
  • Komu ty jedziesz? Jadę księżycowi.
    • Źródło: Pieśń V, wiersz 181
  • Jednak wierzę,
    że ludy płyną jak łańcuch żurawi
    W postęp.
    • Źródło: Pieśń V, wiersz 430–432

O Beniowskim

edytuj
  • Słowacki w Beniowskim w wielu miejscach pozwala zajrzeć do swego warsztatu artystycznego. Chwilami tylko daje do zrozumienia, że go ponosi fantazja – chwilami akcentuje swą zupełną przytomność i świadomą, celową robotę. Przy tym niektóre ustępy wyglądające na bezpośrednie wyrazy porywającego uczucia są przerabiane ze starego i doklejone później. Tak np. znany ustęp kończący pieśń czwartą.