Rok 1863polski niemy film historyczny z 1922 roku w reżyserii Edwarda Puchalskiego i z jego scenariuszem (na podstawie powieści Stefana Żeromskiego Wierna rzeka).

Aleksander Zelwerowicz,
odtwórca jednej z głównych ról

O filmie edytuj

  • Pierwsza w polskiej kinematografii ekranizacja powieści Wierna rzeka Stefana Żeromskiego, wyszła spod ręki Edwarda Puchalskiego, doświadczonego i uznanego realizatora, który rozpoczął karierę filmową w carskiej Rosji. Po powrocie do Polski stał się jednym z najbardziej znanych reżyserów i scenarzystów filmowych. Film powstał we wczesnym okresie funkcjonowania młodej kinematografii odradzającego się państwa polskiego. Tym bardziej należy docenić jego stronę realizacyjną, szczególną uwagę zwracając na zabieg ożywienia słynnych kartonów Artura Grottgera.
    W roli księcia Odrowąża wystąpił popularny w pierwszej połowie lat 20. aktor Ryszard Sobiszewski. Ten uznany tancerz i pedagog, urodzony w 1888 roku (uczył tańca jeszcze w latach 60.), musiał zrezygnować z kariery filmowej z powodu choroby oczu. W filmie wystąpili także znani i utalentowani aktorzy teatralni, których przygoda z filmem zakończyła się udziałem w kilku tylko produkcjach pierwszej połowy lat 20. Stąd też niepowtarzalna okazja obejrzenia gry zapomnianych aktorek – Stanisławy Chrzanowskiej czy Heleny Marcello-Palińskiej. Wart podkreślenia jest fakt, że rolę margrabiego Wielopolskiego zagrał tu sam Aleksander Zelwerowicz, który wcieli się w tę postać również w innym filmie niemym poświęconym powstaniu styczniowemu – nakręconym sześć lat później przez Józefa Lejtesa Huraganie. W finale filmu pojawiają się także autentyczni uczestnicy powstania styczniowego. Grupa sędziwych, brodatych starców została sfilmowana w trakcie trwania uroczystego nabożeństwa. Ta wzruszająca scena w symboliczny i bardzo wymowny sposób zamyka filmową opowieść Puchalskiego.

Zobacz też edytuj