Duch

pojęcie filozoficzne i religijne

Duch – w filozofii i religii: niematerialna siła rozumna, umysł, osnowa bytu, podmiot historii, samoświadoma idea, emanacja absolutu; też: zjawa, widmo.

  • Diabeł i inne złe duchy zostały przez Boga stworzone jako dobre z natury, ale same siebie zrobiły złymi.
    • Autor: anonim
    • Źródło: teksty IV Soboru Laterańskiego
Duch
  • Ostatecznie ciało zawsze musi być uległe duchowi. Istnieje duch bez ciała, ale nie sposób, by istniało ciało bez ducha. Wynika z tego, że ciało oderwane od ducha przestaje być ciałem. Powstaje pytanie, jakiemu duchowi ciało jest uległe. Może to być duch tego świata albo też Duch Święty. Ciało uległe Duchowi Świętemu, będące jego mieszkaniem, jest autentycznie wolne.
  • Sam uczę się i przekazuję tę naukę:
    być coraz mniej materią – coraz bardziej duchem.
    • Autor: Sokół
    • Źródło: utwór Mój projekt, moje życie na albumie Futurum Fu
    • Zobacz też: nauka, materia
  • U pierwotnych ludzi dech i duch na jedno wychodzi, a dmuchanie w kogoś uchodzi za sposób dobry do udzielania mu pewnych myśli własnych. W podaniu żydowskim Bóg tchnął ducha w Adama.

Zobacz też:

Wikisłownik
Wikisłownik
Zobacz też hasło duchWikisłowniku