Antoni Libera

polski pisarz, tłumacz, reżyser teatralny i krytyk literacki

Antoni Libera (ur. 1949) – polski pisarz, tłumacz, reżyser teatralny, znawca twórczości Samuela Becketta.

Antoni Libera (2013)

Madame

edytuj

(Wydawn. Znak, 2001)

  • Brak wzajemności jest czymś nieodwołalnym. Nic nie zdoła jej wzniecić, jeżeli sama nie płonie. Ani zaklęcia, błagania, ani groźba i gwałt. Te dwie cząsteczki ludzkie nie łączą się ze sobą, nie mogą się połączyć. Im jedna bardziej przyciąga, tym druga bardziej odpycha. – Niespełnienie. Nieszczęście. Samotność spotęgowana.
  • Gdyby nie było kiczu, nie byłoby wielkiej sztuki. Gdyby nie było grzechu, nie byłoby i życia.
  • Istotą oblężenia jest spokój i wytrwałość. Jeśli nie ogniem, to głodem weźmiemy tę twierdzę.
    • Źródło: s. 208.
  • To niemożliwe, myślałem, by szarość i przeciętność, które mnie otaczają, były nieodwołalne – by w żaden sposób nie dało się tego odmienić. Ostatecznie, tym razem to i ode mnie zależy, co się tu będzie działo. Mam wpływ na rzeczywistość. Mogę ją przecież współtworzyć. A zatem – trzeba działać, należy coś przedsięwziąć. Niech znów się zacznie coś dziać, niech wrócą dawne czasy i sławni bohaterowie, wcieleni w nowe postaci!
  • Ulotne dźwięki o umownym sensie mogą być z krwi i kości. Nieraz już w życiu przekonałem się, jak wiele mogą zdziałać słowa. Odkryłem ich czarodziejską moc. Potrafiły nie tylko zmienić rzeczywistość, potrafiły ją tworzyć, a w szczególnych przypadkach – nawet ją zastąpić. (...) O tak, nie darmo księga, która wysuwa twierdzenie, że na początku wszystkiego było i zawsze jest Słowo, uchodzi za księgę świętą!
  • Za to się nie dziękuje (...) tego się nie zawodzi.
    • Opis: o zaufaniu.
    • Źródło: s. 190.
    • Zobacz też: zaufanie

O powieści

edytuj
  • Madame bynajmniej nie jest próbą powrotu do przeszłości, wskrzeszaniem starych wzorów, kultywowaniem stylu, co poszedł do lamusa. Jest to bowiem p a r o d i a. Parodia Bildungsroman, powieści pikarejskiej i autobiografii. Zrozumiał to bardzo dobrze profesor Michał Głowiński, pisząc mi w liście: „ta świadoma siebie, założona z góry tradycjonalność jest swoistą postacią nowatorstwa”.