Wikicytaty

Roman Polański

polski reżyser i aktor

Roman Polański (właśc. Rajmund Liebling; ur. 1933) – polski reżyser i aktor.

Roman Polański (2023)
  • Absolutnie nie wierzę w diabła.
  • Była to historia, której szukałem: mimo zgrozy, niosła za sobą pozytywne przesłanie i była pełna nadziei. Być może dlatego jego historia wydaje się tak poruszająca i prawdziwa. Szpilman opisuje realia tamtego okresu z zaskakującym obiektywizmem, który wydaje się niemal chłodny i naukowy. W jego książce są dobrzy i źli Polacy, dobrzy i źli Żydzi, dobrzy i źli Niemcy.
    • Opis: spytany, dlaczego wspomnienia Władysława Szpilmana tak bardzo go poruszyły.
    • Źródło: filmweb.pl, 5 września 2002
  • Chcę, aby ludzie chodzili do kin. Jestem człowiekiem spektaklu. Gram.
  • Drobni oszuści, nieuczciwi spryciarze. Włosi kochają takich drani. Trącają się łokciami i mówią: patrz, ale on ich wszystkich wykiwał.
  • Granica między fantazją, a rzeczywistością była u mnie zawsze beznadziejnie zamazana.
    • Źródło: reportaż Jacka Szczerby Niewinny czarodziej z getta, „Gazeta Wyborcza”, 5 października 2009.
  • Jeśli lubi się kino, często lubi się stereotypy.
  • Ludzie tacy jak Truffaut, Lelouch i Godard są jak małe dzieci bawiące się w rewolucjonistów. Mnie taka naiwność minęła dawno temu. Żyłem w kraju gdzie te rzeczy zdarzyły się naprawdę.
  • Lubię dziewczyny w tym wieku. I z jakiegoś powodu, dziewczyny w tym wieku lubią mnie.
    • I like the girls of that age. And because the girls of that age, for some reason like me. (ang.)
    • Opis: odnośnie skandalu z Samanthą Geimer
    • Źródło: wywiad z Clive Jamesem (1983)
  • Mnie Polacy uchronili, także trudno mi pogodzić się z tego rodzaju pojęciami, ale to, że byli tzw. szmalcownicy, jak to się nazywało po polsku, to jest sprawą historii, a nie jakiegoś zdania.
    • Opis: zapytany przez dziennikarkę Katarzynę Janowską, czy zgadza się z tezą, że Polacy byli wspólnikami Trzeciej Rzeszy w Zagładzie Żydów.
    • Źródło: wywiad Katarzyny Janowskiej z Romanem Polańskim, Rezerwacja. Wydanie specjalne, onet.pl, 2 maja 2018.
  • Moje filmy są ekspresją chwilowych pragnień. Podążam za moim instynktem, ale w zdyscyplinowany sposób.
  • Moralność rządzi się innymi prawami niż pożądanie – kiedyś dwoje ludzi pobierało się na zawsze, teraz to rzadkość. Im głębiej się poznają, tym mniej się pragną.
  • Możesz się ze mną kłócić, Faye, lecz pamiętaj, że nie mogę się mylić. Jestem reżyserem.
    • Opis: fragment rozmowy z Faye Dunaway na planie Chinatown.
    • Źródło: reportaż Jacka Szczerby 28 ran Sharon Tate, „Gazeta Wyborcza”, 7 października 2009.
  • Najciekawszą rzeczą, jaką zobaczyłem w więzieniu, był widok sali, w której więźniowie obierali cebulę w okularkach do pływania.
    • Źródło: Donata Subbotko, Roman Polański. Wyjście z matni, „Gazeta Wyborcza”, 24–25 lipca 2010.
  • Najdawniejsze moje ekranowe wspomnienie wiąże się z amerykańską komedią muzyczną, w której Jeanette MacDonald w zwiewnej białej szacie zbiega po schodach przy dźwiękach Sweethearts. Utkwiło mi to w pamięci, bo straszliwie chciało mi się siusiu, a Annette, która nie wyobrażała sobie, że może stracić choć minutę filmu, kazała mi zrobić pod krzesło.
    • Źródło: autobiografia Roman
  • Najważniejsze to bujać w obłokach.
  • Nic nie jest dla mnie zbyt szokujące.
  • Nie bardzo wiedziałem, co działo się przez następne trzy dni. Byłem dalej w szoku i lekarz Paramountu aplikował mi wciąż środki uspokajające. Spałem bez przerwy. Pamiętam tylko, jak przez mgłę, że długo przesłuchiwała mnie policja. Wtedy zaczęły się plotki.
    • Opis: po morderstwie Sharon Tate.
    • Źródło: autobiografia Roman
  • Nie jestem mizoginistą… ale trzeba przyznać, że one bywają strasznymi zdzirami.
    • Opis: reakcja na zarzut, że w swoich filmach mści się na kobietach po tym, jak został porzucony przez pierwszą żonę.
    • Źródło: reportaż Jacka Szczerby Spieprzaj do Hollywood!, „Gazeta Wyborcza”, 6 października 2009.
  • Nie wtrącam się, nie oceniam. Jak ktoś chce z dziewczynką, rybką, konikiem, owieczką – jego sprawa. Byle nie krzywdził.
  • Pamiętam taki epizod z własnego życia. Miałem 14 lat. W Krakowie na ulicy Miodowej facet bił pod murem drugiego. Strasznie się tym przejąłem, chciałem rzucić się w jego obronie. Nagle zaczęli się szamotać, obaj się przewrócili. Osiłek stoczył się do rowu. Wtedy ten słabszy zaczął go kopać w twarz. Już nie wiedziałem, komu chcę pomóc. Kto jest winny? Chciałem bić tego, kto stwarza większe zagrożenie. Odwróciłem się i poszedłem.
  • Po ich obejrzeniu nie trzeba już oglądać filmu. Marketing pokonał sztukę, odzierając ją z tajemnicy.
    • Opis: o zwiastunach filmowych.
    • Źródło: wywiad dla programu telewizyjnego Shootout
  • Przywykłem do tego. Uciekam przez całe życie.
    • Opis: w odpowiedzi na pytanie francuskiego dziennikarza, jakie to uczucie być uciekinierem (w 1978).
    • Źródło: reportaż Jacka Szczerby 28 ran Sharon Tate, „Gazeta Wyborcza”, 7 października 2009
  • Pracę z Deneuve można porównać do tanga tańczonego z partnerką najwyższej klasy.
    • Opis: opinia o Catherine Deneuve.
    • Źródło: reportaż Jacka Szczerby Spieprzaj do Hollywood!, „Gazeta Wyborcza”, 6 października 2009.
  • Seks przed kamerą jest trudny, ale przecież chodzi o to, by przekonać widzów do realizmu scen. To tylko kino, czyli kamera, reflektory i kawał ciężkiej roboty.
  • Szkoła to siedzenie w ławkach i zapisywanie zeszytów zdaniami w rodzaju „Ala ma kota”.
    • Źródło: autobiografia Roman
  • To, co zdarzyło się w Niemczech w latach 30., mogło się zdarzyć choćby we Francji. Francuzi wcale nie są mniej podatni na tego rodzaju ekscesy. Polacy mniej. To kwestia mentalności społeczeństwa. W Polsce możliwe są pogromy, wybuchy, ale nie sądzę, by całe społeczeństwo mogło być uwiedzione w ten sposób. Już łatwiej byłoby uwieść Amerykę. Jest tak wspaniale zdyscyplinowana. Ktoś, kto nie zna Ameryki, może sobie wyobrażać, że Ameryka jest bardzo anglosaska, ale jak się tam mieszka, widać, że oni są bardzo niemieccy. Mają skłonność do ścisłego porządkowania wszystkiego.
    • Opis: zapytany, dlaczego jego zdaniem w Polsce hitlerowcy nigdy nie mogliby dojść do władzy
    • Źródło: wyborcza.pl, 24 maja 2002.
  • W każdej kulturze jest postać po trosze łajdaka i kanalii, ale nigdy w takim wymiarze, jak we Włoszech. A teraz wybraliście króla cwaniaków, takiego jak Toto.
  • Wkrótce miała skończyć 14.
    • Opis: odpowiedź na zarzut dziennikarza „Le Nouvel Observateur” (w 1978) że spał z 13-latką.
    • Źródło: reportaż Jacka Szczerby 28 ran Sharon Tate, „Gazeta Wyborcza”, 7 października 2009.
  • Wszyscy Polacy byli antysemitami. Po tysiącu lat watykańskiej propagandy była to część ich kultury. Każdy chłop, któremu powiedziałby pan, że Jezus był żydem, zatłukłby pana toporem. Trudno sobie wyobrazić, co by panu zrobił, gdyby do tego powiedział pan, że Maryja też była żydówką.
    • Alle Polen waren Antisemiten. Nach tausend Jahren Vatikan-Propaganda war das Teil ihrer Kultur. Jeder Bauer, dem Sie erzählt hätten, Jesus war Jude, hätte Sie sofort mit der Axt erschlagen. Unvorstellbar, was er mit Ihnen gemacht hätte, wenn Sie dazu noch gesagt hätten, die Jungfrau Maria sei jüdisch. (niem.)
    • Źródło: „Stern”, 26 grudnia 2005, Mir ist diese Sorte Interview zuwider!
  • Zawsze uważałem, że człowiek jest w zasadzie dobry. Gdyby było inaczej nasz gatunek dawno by wygasł.
    • Źródło: „Rzeczpospolita”
    • Zobacz też: człowiek
  • Zwykła miłość jest nudna.
    • Opis: odnośnie jego upodobania do młodych kobiet.
    • Źródło: party.pl
Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!
  • Gdybym kogoś zabił, nie zainteresowałoby to tak bardzo prasy, rozumiesz? Ale… kurwa, widzisz, młode dziewczyny. Sędziowie chcą pieprzyć młode dziewczyny. Przysięgli chcą pieprzyć młode dziewczyny. Każdy chce pieprzyć młode dziewczyny!
    • If I had killed somebody, it wouldn’t have had so much appeal to the press, you see? But… fucking, you see, and the young girls. Judges want to fuck young girls. Juries want to fuck young girls. Everyone wants to fuck young girls!. (ang.)
    • Źródło: wywiad z 1979, [w:] Martin Amis, Visiting Mrs Nabokov And Other Excursions (1993)
  • Pocałuj mnie w dupę.
    • Opis: do koleżanki, pierwszego i ostatniego dnia w przedszkolu.
    • Źródło: reportaż Jacka Szczerby Niewinny czarodziej z getta, „Gazeta Wyborcza”, 5 października 2009.

O Romanie Polańskim

edytuj
  • Co pan robi w moim łóżku?
    • Autorka: Emmanuelle Seigner
    • Opis: fragment piosenki Qui etes-vous? śpiewanej w duecie wraz z mężem.
  • Istniały tylko dwa punkty widzenia: jego i jego.
    • Autor: Robert Evans, amerykański producent filmowy
    • Opis: o wspólnej pracy z reżyserem.
    • Źródło: reportaż Jacka Szczerby 28 ran Sharon Tate, „Gazeta Wyborcza”, 7 października 2009.
  • Jego głęboko skrywany smutek po traumie Holokaustu i śmierci matki w Auschwitz. Poczucie winy i rezygnacja po stracie żony (będącej w zaawansowanej ciąży), brutalnie mu odebranej przez bandę Mansona (do dziś będzie utrzymywał, że te niecałe dwa lata z Tate to jedyny okres w życiu, gdy czuł się szczęśliwy). Wreszcie – decyzja, że trzeba żyć dalej, mimo wszystko. Odbić sobie, ignorować społeczny porządek, używać życia bez zahamowań – co doprowadzi do kolejnej krzywdy…
    • Autor: Damian Jankowski
    • Źródło: wiez.pl
  • Jego nazwisko go dehumanizuje i wydaje na żer, bez żadnej ochrony. W tej sprawie przejawia się całkowite zaprzeczenie niezwykłości. Ludowa sprawiedliwość jest niezrównana w sprowadzaniu człowieka do parteru. Dlaczego gdy ludzie korzystają z wolności słowa, która natychmiast przekształca się w wolność rzucania oskarżeń, to znika współczucie, umiarkowanie, próba zrozumienia, będące także przejawami inteligencji?
    • Autorka: Yasmina Reza, francuska dramatopisarka
    • Opis: o reakcjach na aresztowanie Polańskiego przez szwajcarską policję.
    • Źródło: Wywiad Jerome Garcina, „Le Nouvel Observateur”, tłum. „Forum”, 15 lutego 2010.
  • Jest jak matka, która denerwuje, ale zwykle ma rację.
  • Losy Romana są naprawdę niepospolite. A każdy człowiek, który wykracza poza normę, jest niestety celem.
    • Autorka: Yasmina Reza, francuska dramatopisarka
    • Źródło: Wywiad Jerome Garcina, „Le Nouvel Observateur”, tłum. „Forum”, 15 lutego 2010.
  • Ma alchemiczny związek z kamerą. Jego energia jest dzika. (…) Rządzi na planie, wszyscy chodzą przy nim na paluszkach.
  • Na jednym przyjęciu które urządził było 12 dziewcząt w minispódniczkach, wszyscy Stonesi i przynajmniej dwóch Beatlesów. Uwielbiał to.
    • Autor: John Fraser, amerykański producent filmowy
    • Źródło: reportaż Jacka Szczerby Spieprzaj do Hollywood!, „Gazeta Wyborcza”, 6 października 2009.
  • Nieznośny facet. Uroczy, ale nadaktywny. Wszędzie było go pełno. Jeżeli nie zagadywał nas na planie, śpiewał piosenki, tańczył albo opowiadał dowcipy. Stale miał nowe pomysły, którymi natychmiast dzielił się ze wszystkimi. Taki chochlik. Razem z Tadziem Łomnickim wymyśliliśmy specjalny sposób na namolność Romka. Dyskutowaliśmy o fabułach nieistniejących filmów, a wtedy Polański dostawał białej gorączki, ponieważ – jako koneser kina, który oglądał chyba wszystkie filmy – nie wiedział, o jakim tytule rozmawiamy. Ale to były niewinne żarty. Tak naprawdę Polańskiego trudno było nie lubić. To był talent samorodny, jedyny w swoim rodzaju. Wszystkie uwagi, które na planie dawał Wajdzie, były celne. Na naszych oczach rodził się reżyser.
  • Polański nie musiał nikogo gwałcić, bo był tak sławny, że wiele kobiet chciało się z nim przespać.
  • Roman, gdyby nie był filmowcem, byłby naukowcem. Lubi precyzję.
    • Autor: Gérard Brach, francuski scenarzysta
    • Źródło: reportaż Jacka Szczerby Spieprzaj do Hollywood!, „Gazeta Wyborcza”, 6 października 2009.
  • Stań się na nowo człowiekiem, bo teraz jesteś zwykłym bydlakiem.
    • Autorka: Zofia Komedowa
    • Opis: po tym, jak Polański złożył jej telefonicznie kondolencje po śmierci męża w kwietniu 1969.
    • Źródło: reportaż Jacka Szczerby 28 ran Sharon Tate, „Gazeta Wyborcza”, 7 października 2009.
  • Sytuacja Polańskiego była modelowym przykładem tego, co może zrobić rozgłos. Został ekskomunikowany ze wspólnoty Hollywood, ponieważ jego żona wykazała brak gustu dając się zamordować i stając się pożywką dla gazet.
    • Autor: Jack Nicholson
    • Opis: reakcja na nagonkę mediów amerykańskich, jaką te rozpętały wobec Polańskiego po morderstwie Sharon Tate.
    • Źródło: reportaż Jacka Szczerby 28 ran Sharon Tate, „Gazeta Wyborcza”, 7 października 2009.
  • Tak, bez dwóch zdań Roman jest mężczyzną, który był mi pisany.
  • Uważam, że umieszczenie oskarżonego w więzieniu mogłoby spowodować ogromne szkody emocjonalne, bowiem jego życie przypomina nieprzerwany łańcuch kar.
    • Autor: kurator sądowy na temat 90-dniowego pobytu w więzieniu w Chino, na jaki skazano Polańskiego w sprawie seksu z Samanthą Gailey.
    • Źródło: reportaż Jacka Szczerby 28 ran Sharon Tate, „Gazeta Wyborcza”, 7 października 2009.
  • Z powodu ostatnich wydarzeń nie mogę dłużej trzymać w moim domu twojego wizerunku naturalnej wielkości.
    • Autor: Victor Lownes (szef londyńskiego oddziału „Playboya”)
    • Źródło: list dołączony do złotego penisa – dawnego prezentu od Polańskiego, cyt za: reportaż Jacka Szczerby 28 ran Sharon Tate, „Gazeta Wyborcza”, 7 października 2009.
    • Opis: wydawca obraził się na Polańskiego za jego odpowiedź na pytanie dziennikarzy, dlaczego zgodził się na finansowanie Tragedii Makbeta przez „Playboya”, w której stwierdził: „Pecunia non olet” (pieniądze nie śmierdzą).

Zobacz też

edytuj
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Roman_Polański&oldid=588308”