Maria
imię żeńskie
Maria – imię żeńskie pochodzenia hebrajskiego, które oznacza „być pięknym” lub „wspaniałym”.
- Czekaj, Maryś nas,
Niedaleki czas,
Gdy zmora przepadnie zła,
Będzie radość, aż
Błyśnie w oku łza.
Nie płacz, Maryś, nie
Nie powtórzy się!
Ruszaj, Pierwszy Korpus nasz,
Salut daj na wschód,
Na zachód marsz!- Autor: Adam Ważyk, Marsz Pierwszego Korpusu
- Jak te imiona błogi los spotyka,
Które Maryja w swój imionnik przyjmie.
Kto Maryją do swego wpisze imionnika,
Wpisze tylko j e d n o imię.- Autor: Adam Mickiewicz, Z albumu Maryli Puttkamerowej
- Malarzu czarodzieju! u ciebie pożyczę
Odkradzione od mojej Maryi oblicze.
Wiecznie ją będę cisnął na sercu uprzejmie,
Z cienia jej nigdy oczu i myśli nie zdejmie.- Autor: Adam Mickiewicz, Do K... von D...
- Oj, siadaj, siadaj, Maryś, kochanie,
nic nie pomoże twoje płakanie,
nic nie nada, nie pomoże,
kiedy konie stoją w wozie,
pojedziemy wraz!- Źródło: poezja ludowa
- Zwano ją Czarną Mańką wśród ulicy,
znali ją dobrze wszyscy wszerz i w krąg
(…)
Na Czerniakowskiej, Górnej, na Woli,
W ciemnych spelunkach, gdzie życie wre,
Hej! tam w kompanii często, do woli
Noc całą Mańka bawiła się.- Źródło: warszawska ballada podwórkowa
Adresowane do Marii
edytuj- Lubię, gdy stajesz ze mną
Na tym tu wiejskim balkonie,
Który poczerniał od deszczów
Lecz dzisiaj mi w blasku tonie.
Lubię, gdy z tego dzbana
Podlewasz kwiaty na grzędzie,
Marząca lub głośno mówiąca,
Jaka to rozkosz z nich będzie.- Autor: Jan Kasprowicz, wiersz do żony, Marusi Bunin
- Pani znała wagę rzeczy, miarę, umiar,
W chmurze ogród słoneczników szedł przed nią.
Nikt z umarłych w powieści nie umarł,
Choć odeszli swą drogą powszednią.- Autor: Mieczysław Jastrun, Pamięci Marii Dąbrowskiej
