Love Story
Amerykański melodramat z 1970 roku w reżyserii Arthura Hillera
Love Story (ang. Love Story) – melodramat produkcji amerykańskiej z 1970 roku według scenariusza Ericha Segala na podstawie własnego opowiadania i w reżyserii Arthura Hillera.
Wypowiedzi postaci
edytuj- Co można powiedzieć o 25-letniej dziewczynie, która zmarła? Że była piękna i zdolna? Że kochała Mozarta i Bacha? Beatlesów? I mnie?
- What can you say about a 25-year-old girl who died? That she was beautiful and brilliant? That she loved Mozart and Bach? The Beatles? And me? (ang.)
- Postać: Oliver Barret IV
- Gdy nasze dusze strzeliste staną
Twarzą w twarz, w ciszy zbliżając się do siebie
Aż wydłużające się skrzydła zapłoną na zagięciach
Cóż złego może uczynić nam ziemia
Abyśmy nie mogli pozostać tu, szczęśliwi?
Pomyśl! Gdy wzniesiemy się wyżej, otoczą nas anioły
Pragnące zrzucić złocistą kroplę doskonałej pieśni
Do naszej głębokiej, drogiej ciszy
Zostańmy raczej na ziemi, ukochany
Niedoskonałe i przekorne ludzkie nastroje cofną się
Odsłaniając czyste dusze i ustępując im miejsca
Gdzie staną na jeden dzień miłości
Otoczone ciemnością i godziną śmierci
Rękę ci daję.
Miłość ci daję, cenniejszą niż pieniądz
Siebie ci daję, zanim to potwierdzi kaznodzieja bądź prawo.
Czy ty dasz mi siebie? I powędrujesz ze mną?
I czy trwać będziemy, ja przy tobie, ty przy mnie, dopóki żyjemy?- When our two souls stand up erect and strong
Face to face, silent, drawing nigh and nigher
Until the lengthening wings break into fire at either curved point,
What bitter wrong can the earth do to us
That we should not long be here contented?
Think! In mounting higher, the angels would press on us
And aspire to drop some golden orb of perfect song
Into our deep, dear silence
Let us stay rather on earth, Beloved,
Where the unfit contrarious moods of men recoil away
And isolate pure spirits and permit a place
To stand and love in for a day
With darkness and the death-hour rounding it.
I give you my hand!
I give you my love more precious than money,
I give you myself before preaching or law,
Will you give me yourself? Will you come travel with me?
Shall we stick by each other as long as we live? (ang.) - Opis: tekst przysięgi ślubnej, na którą składa się Sonet XXII (Gdy nasze dusze…) E.B. Browning w tłumaczeniu Ludmiły Mariańskiej oraz cztery ostatnie strofy Pieśni ze szlaku Walta Whitemana.
- When our two souls stand up erect and strong
- Miłość znaczy, że nigdy nie musisz mówić „przepraszam”.
- Love means never having to say you’re sorry. (ang.)
- Postać: Jennifer Cavilleri
- Zobacz też: lista stu najlepszych cytatów z filmów amerykańskich według AFI
- Zobacz też: przeprosiny
Dialogi
edytuj
- Oliver Barrett IV: Skąd ta pewność, że chodziłem do prywatnej szkoły?
- Jennifer Cavelleri: Wyglądasz na głupiego i bogatego.
- Oliver Barrett IV: Jestem biedny i inteligentny.
- Jennifer Cavelleri: Nie, to ja jestem biedna i inteligentna.
- Oliver Barrett IV: Inteligentna?
- Jennifer Cavelleri: Nie poszłabym z tobą na kawę.
- Oliver Barrett IV: Nie zaprosiłbym cię.
- Jennifer Cavelleri: Dlatego jesteś głupi.
- Oliver Barrett IV: Jestem ranny.
- Jennifer Cavelleri: Czy postarałeś się, żeby ten drugi wyglądał gorzej?
- Oliver Barrett IV: Zawsze się o to staram.
- Oliver Barrett IV: Kto to jest Phil?
- Jennifer Cavelleri: Mój ojciec.
- Oliver Barrett IV: Mówisz do niego Phil?
- Jennifer Cavelleri: A jak ty mówisz do swojego?
- Oliver Barrett IV: Sukinsyn.
- Jennifer Cavelleri: Prosto w twarz?
- Oliver Barrett IV: Nigdy nie widziałem jego twarzy.
- Jennifer Cavelleri: Dlaczego? Nosi maskę?
- Oliver Barrett IV: W pewnym sensie.
- Jennifer Cavelleri: Musi być dumny z ciebie, harvardzkiego byczka.
- Jennifer Cavelleri: Wyrzucą cię, jeśli będziesz się na mnie gapił.
- Oliver Barrett IV: Uczę się.
- Jennifer Cavelleri: Bzdura. Przyglądasz się moim nogom.
- Oliver Barrett IV: Nie jesteś aż taka ładna.
- Jennifer Cavelleri: Nic nie poradzę, że ty tak uważasz.
- Oliver Barrett IV: Zmieńmy temat.
- Jennifer Cavelleri: Nie wiedziałam, że to jest temat.
- Oliver Barrett IV: Myślisz, że chciałbym się z tobą kochać. Ale nie jestem zainteresowany.
- Jennifer Cavelleri: A więc mamy coś wspólnego.
- Oliver Barrett IV: Jestem zmęczony tą grą. Jesteś najzdolniejszą studentką w Radcliffe. Najbardziej wygadaną. Faceci nie dorastają ci do pięt. Ale werbalna siatkówka to nie jest mój ideał związku.
- Oliver Barrett IV: Boisz się. Oddzielasz się murem, by nie zostać zraniona. Ale w ten sposób nie można cię nawet dotknąć. To ryzyko, prawda, Jenny? Przynajmniej miałem odwagę powiedzieć, co czuję. Pewnego dnia będziesz musiała się odważyć i powiedzieć, że ci zależy.
- Jennifer Cavelleri: Zależy mi.
- Oliver Barrett IV: Dlaczego wystąpiłaś z Kościoła?
- Jennifer Cavelleri: Nie wiem. Nigdy naprawdę nie należałam. Nie myślałam, że jest świat lepszy od tego. Co może być lepsze od Mozarta? Albo Bacha? Albo ciebie?
- Jennifer Cavelleri: Przypomniał mi o jedenastym przykazaniu.
- Oliver Barrett IV: Jedenastym?
- Jennifer Cavelleri: „Nie chrzań ojcu swemu”.
- Oliver Barrett IV: Jeszcze jakieś przykazania, o których powinienem wiedzieć?
- Jennifer Cavelleri: Tak. „Bądź na luzie”.