Ludmiła Marjańska
polska poetka, tłumaczka literatury angielskiej
Ludmiła Marjańska (1923–2005) – polska poetka, tłumaczka literatury angielskiej.
- A to moje serce.
Posiwiałe jak ogród w śniegu,
Obnażone jak bezlistna brzoza.
Wystawione na północny wiatr.
Mróz maluje na nim białe kwiaty,
przez gałązki prześwituje przeszłość.- Źródło: Ogród w zimie
Ludmiła Marjańska (2004)
- Gdziekolwiek jesteś, żyjesz własnym życiem,
i to jest ważne, co przynosisz z sobą:
bochenek chleba i garsteczkę soli
czy połyskliwą blaszkę i kamyczek.- Źródło: Gdziekolwiek jesteś
- Jeżeli z gazet wyczytasz cokolwiek -
nie wierz w ich prawdę.
Jest inna, głębsza rzeczywistość życia:
zagmatwany gąszcz snu, świtu, jawy,
niewidzialnego dla cudzego wzroku.
W jednej chwili
żyjesz w dwóch światach i w podwójnym czasie
splecionym ciasno jak włókna sizalu
w tkaninie malowanej zielenią i żółcią.- Źródło: Po przeczytaniu gazety (1996)
- Zobacz też: gazeta
- Nie wiesz, nie przewidujesz,
nie znasz sama siebie,
duszo senna i mroczna,
prostoduszna duszo.- Źródło: Dusza i ciało
- Podaj mi rękę. Nie jesteśmy sami.
Jabłoń przekwitła, lecz pachnie jabłkami.- Źródło: Małżeństwo
- Wybrańcy bogów dzisiaj żyją długo,
ażeby młodych szaleńców przygarniać,
mówić im o zwierzętach
o lesie
o gwiazdach, co spadając spełniają życzenia.- Źródło: Justynie