Dowcipy Polski międzywojennej

Dowcipy Polski międzywojennej zebrane i opracowane przez Marka S. Foga – zbiór anegdot i dowcipów anonimowych autorów. Wyd. Vesper, Poznań 2008, ISBN 9788361524137.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

A

• Aby być dobrym urzędnikiem, wystarcza śmiać się z dowcipu przełożonego.
  • Zobacz też: urzędnik

• Ach, jakie śliczne ma pani nóżki! (…) Tak ładne, że należy żałować, iż nie ma pani takich czterech.

• Adwokat wygrał proces wbrew nadziei. Rozpromieniony telegrafuje do nieobecnego w mieście klienta: „Sprawiedliwość zwyciężyła!”.
  „Załóż pan apelację!” – odpowiedział klient bezzwłocznie.
  • Zobacz też: adwokat, sprawiedliwość

• Ależ oczywiście (…), jestem rogaczem. Zresztą wszyscy mężowie noszą rogi. Mąż pani również jest rogaczem, tylko że nic pani o tym nie mówi.
  • Zobacz też: zdrada

• Anna: Wyobraź sobie, Klaro, przed tygodniem oświadczył się o moją rękę pan Orlicki.
  Klara: No tak, kiedy ja mu dałam kosza przed tygodniem, zapewniał mnie, że zrobi sobie coś złego.
  • Zobacz też: oświadczyny

B

• – Bimbalski, z czego powstaje człowiek?
  – Z łóżka, panie profesorze.

• – Był czas, kiedy mówiłeś mi, że jestem dla ciebie całym światem…
  – No tak, ale od tego czasu zrobiłem duże postępy w geografii…

• Były dwie siostry: mądra i głupia. Jedna brała wszystko za dobrą monetę, druga – dobrą monetę za wszystko.

C

• – Co mam uczynić, żebyś była moją?
  – Zamknąć drzwi na klucz.

• – Co to jest „fragmentaryczna negacja symetrycznej wełnianej powłoki mej realnej egzystencji”?
  – Dziura w spodniach.
  • Zobacz też: dziura

• – Co, podobno się przeprowadzasz?
  – Tak, wyobraź sobie, wynająłem od nich pokój z łazienką. Mija rok, nadchodzą święta, chcę się nareszcie wykąpać i nagle okazuje się, że łazienki w ogóle nie ma.

• – Cóż? Pogodziłaś się z Henrykiem?
  – Tak, ale to długo nie potrwa. Pojutrze bierzemy ślub.
  • Zobacz też: ślub

• – Czemu nie ukłoniłeś się swemu szefowi?
  – Mój kochany, czy nie wiesz, że jeszcze za czasów Mojżesza Pan Bóg zabronił kłaniać się bałwanom…
  • Zobacz też: Dekalog, Mojżesz

• – Czy czytał pan Piekło Dantego?
  – Nie, łaskawa pani, ale mam o nim jakie takie pojęcie, byłem bowiem już dwa razy żonaty.
  • Zobacz też: Dante Alighieri

• – Czy jadłeś już śniadanie?
  – Ani kropli…
  • Zobacz też: śniadanie

• – Czy wyszłabyś za rozrzutnika?
  – A ile on ma do roztrwonienia?

D

• Do Komendy Policji w Warszawie wpłynęło podanie jednego z posterunkowych, który domaga się podwyżki pensji.
  Jako powód tego żądania policjant podaje, iż jest zezowaty i na rogu, na którym pełni służbę, pilnuje dwóch ulic jednocześnie.

• Dostojnik: Czy w waszym miasteczku urodzili się już jacy wielcy ludzie?
  Burmistrz: Nie (…), do tej pory tylko same małe dzieci…

• Dyrektor biura: Tamtych idiotów nie ma jeszcze?
  Kelner: Nie, panie dyrektorze, pan pierwszy.
  • Zobacz też: idiota

• Dyrektor jest to osoba mająca nieustanną przyjemność odmawiania posad pretendentom bez protekcji.
  • Zobacz też: dyrektor

G

• Gdy nas kto zmusza, nazywamy to gwałtem; gdy my kogoś zmuszamy – władzą.
  • Zobacz też: władza

• Głupi żołądek woła: „pić!”. Mądra głowa powiada: „Bracie, wstrzymaj się!”. Święte przysłowie zaś mówi „mądry głupiemu ustąpi”.
  • Zobacz też: alkohol, głowa, żołądek

I

• – Ile jest sakramentów? – pyta ksiądz.
  – Sześć, proszę księdza proboszcza.
  -(…) Siedem!
  – Tatuś mówi, że sześć, bo małżeństwo i pokuta to jedno.
  • Zobacz też: małżeństwo, pokuta

• – Ile lat ma mąż pani?
  – Trzydzieści pięć. Różnica wieku między nami wynosi sześć lat.
  – Hm. Doprawdy, nigdy bym nie powiedziała, że ma pani już czterdzieści jeden lat…

J

• – Jak pan śmie mówić wszystkim, że ja jestem idiota?
  – Przepraszam bardzo! Nie wiedziałem, że pan z tego robi tajemnicę.
  • Zobacz też: tajemnica

• – Jak pani spędziła Sylwestra?
  – Skąd pan wie, że to miał być chłopiec?

• – Jak sądzisz, Fredziu, jak długo mogłabym przebywać pod wodą?
  – Co najwyżej kilka dni, potem trup sam wypłynie.

• – Jaka jest różnica między pierwszą a ostatnią miłością?
  – Pierwszą uważa się zawsze za ostatnią, ostatnią zaś za pierwszą.
  • Zobacz też: miłość

• Jedna ze znakomitych pań warszawskich była niedawno w Rzymie. Po długich staraniach udało jej się uzyskać audiencję u papieża. Ojciec Święty dopytywał się, czy Rzym jej się podobał i co widziała. Dama odrzekła, że jest zachwycona Wiecznym Miastem.
  – Obejrzałam wszystko, Ojcze Święty. Żałuję tylko, że jednej rzeczy nie udało mi się widzieć.
  – Jakiej?
  – Konklawe.
  • Zobacz też: papież, Watykan

• – Jeśli pani nie odrzuci mej ręki, wygram wielki los.
  – Jeśli pan wygra wielki los, może nie odrzucę…

K

• Kto mało pracuje, naraża się przełożonym. Kto dużo pracuje, naraża się kolegom.
  • Zobacz też: praca

M

• Małżeństwo jest to wiekuista służba na dyżurze pod okiem nader surowego zwierzchnika bez prawa wysłużenia emerytury i brania urlopom.

• Mały Józio, oglądając tęczę na niebie, pyta matki:
  – Cóż to znowu za reklama, mamusiu?
  • Zobacz też: tęcza

• Mąż zastał żonę w objęciach kochanka.
  – Zapłacisz mi, łotrze, za to! – krzyczy z wściekłością do tego ostatniego.
  – Zupełnie słusznie, drogi panie. Ile?
  • Zobacz też: kochanek

• Mąż (wyglądając oknem): Wiatr taki, że mógłby wołom pourywać rogi.
  Żona: Więc nie wychodź, kochanie.

• – Moja żona za nic w świecie nie chciała jechać na wakacje w góry.
  – A to dlaczego?
  – Z powodu echa. W górach nie można mieć nigdy ostatniego słowa.
  • Zobacz też: echo, góry

• Mój przyjaciel ma taki niski pokój, że może w nim jeść tylko placki.

N

• Najpiękniejszy wiek kobiety to te dziesięć lat pomiędzy 28 a 30 rokiem życia.
  • Zobacz też: kobieta

• Najpilniejszymi i najdłużej przesiadującymi w biurze są nieszczęśliwi mężowie.
  • Zobacz też: mąż

• Nauczyciel: Jeśli sześciu chłopaków uda się nad rzekę i jeśli trzem z nich zakazano się kąpać, ilu chłopaków kąpać się wtedy będzie?
  Uczeń: Sześciu…

• Nauczyciel: Objaśniłem wam, że Ziemia jest kulą. Zobaczę, czyście dobrze zrozumieli. Moryc, uważaj: jeżeli na środku miasta zaczniesz wiercić dziurę i będziesz wiercił coraz głębiej i głębiej, bo będziesz chciał wyjść na drugą stronę – to dokąd zajdziesz?
  Moryc: Do szpitala wariatów!

• – Niestety muszę się już pożegnać. Czas na mnie.
  – Jaka szkoda… Zawsze gdy tylko pan wyjdzie, zaczyna być wesoło.

• No, już mogę sobie powiedzieć, że nigdy nie odstąpiłem od moich przekonań. Tylu naczelników przeżyłem, a jednak ze wszystkimi miałem jednakowe zdanie.

O

• Odmień rzeczownik „kilogram”.
  – Ja kilogram, ty kilograsz, on kilogra.
  • Zobacz też: gramatyka

• On: Kocham panią. Czy pani kocha mnie także?
  Ona: Tak, pana także.

• – Oskarżony zwymyślał go od osłów i idiotów, a na dobitek dał mu w twarz. Dlaczego?
  – Bo on niedosłyszy.

P

• – Pan jest idiota!
  – Panie!!… To obraza!
  – Nie… To diagnoza!

• Pan X: Wie pan, panie kolego, zauważyłem u siebie dziwny rys charakteru: przechodząc koło baru, nie mogę się oprzeć, aby nie wejść, a gdy wychodzę, nie mogę iść, aby się nie oprzeć.

• – Panie komisarzu, znalazłem zarżniętego indyka.
  – Doskonale, o ile właściciel nie zgłosi się przed upływem roku, indyk należy do was.

• Pewien rzeźnik kupił u wieśniaczki świnię i zażądał od nieobecnego w domu wieśniaka pisemnej zgody na sprzedaż.
  Nazajutrz rzeźnik otrzymał kartkę następującej treści: „Sprzedaż mojej żony jest prawomocna i jutro może pan świnię zabrać”.

• – Po co nastawiasz budzik?
  – Żeby sąsiedzi myśleli, że mamy telefon.
  • Zobacz też: budzik

• Poeta: Pańska córka jest piękna jak poezja.
  Ojciec córki: O tak, panie. Trudno ją wydać.
  • Zobacz też: piękno, poezja

• – Potrzebuję pieniędzy na gwałt.
  – Ja na rzeczy niemoralne pieniędzy nie daję.
  • Zobacz też: pieniądze

• Przełożonego przeważnie poznaje się dopiero po jego następcy.

• Przyjezdny: Proszę pana, chciałbym dojść do dworca.
  Przechodzień: Proszę bardzo, nie mam nic przeciwko temu.

R

• Rok jest to 365 razy jedno i to samo.
  • Zobacz też: rok

• – Rozenduft, ja już całkiem tracę pamięć…
  – Co ty mówisz? A może byś mi pożyczył tysiąc złotych?

• Rybak: Powiedzcie mi, gospodarzu, czy tu można łowić? I gdy się co złowi, to nie będzie przestępstwo?
  Gospodarz: Nie, panoczku, to będzie ino cud.

S

• Stary ojciec: Chwała Bogu, wszystkie dzieci jakoś mi się dobrze udały: córki wyszły za mąż, a synowie zostali kawalerami.
  • Zobacz też: córka, syn

• Szczyt pokory u podwładnego: zdjąć z głowy kapelusz, gdy się rozmawia z pryncypałem przez telefon.
  • Zobacz też: pokora, szczyt

• Szef: Dlaczego zwolniono pana z ostatniej posady?
  Urzędnik: Bo uciekłem z żoną mego szefa.
  Szef (nadstawiając ucha): Angażuję pana natychmiast.

T

• – Tatusiu, co to jest pliszka?
  – To taka zwariowana ryba – odpowiada pan Perkal.
  – Tatusiu, a tu w książce pisze, że ona sobie skacze z gałązki na gałązkę…
  – No przecież ci mówiłem, że jest zwariowana…
  • Zobacz też: pliszka

U

• Uciekł z Warszawy pewien kasjer, zabierając pół miliona złotych. Prokurator rozesłał listy gończe, dołączając do nich fotografie przestępcy przedstawiające go w sześciu różnych pozach. W kilka miesięcy potem nadeszło zawiadomienie komisariatu policji w Kolumbii (w Ameryce Południowej), że pięciu zbrodniarzy udało się już zaaresztować, zaś szóstego śledzą władze i są już na jego tropie.

W

• – Widać, że z dawnych lat pociąg do ładnych panienek u pana został.
  – Pociąg został, tylko lokomotywa odeszła!

• – Widziałem, jak pan pocałował moją siostrę! – oświadcza groźnie mały Janek do pana Romka, który przyszedł z wizytą do swej ukochanej.
  – Tak? No to masz złotówkę na cukierki i siedź cicho.
  – Dobrze. Proszę 50 groszy reszty, bo tyle mi wszyscy płacą.

• Wieczór w Parku Skaryszewskim.
  On: Co za noc!
  Ona: Dwadzieścia złotych.

• Wiesz, kiedy pierwszy raz wziąłem łapówkę, nie mogłem spać całą noc, no a teraz nie mogę spać, jeżeli nie wezmę łapówki.
  • Zobacz też: łapówka

• Wiosna. Maj. Boluś Sztamajza, znakomity poeta doby współczesnej, poczuł, że coś w nim wzbiera. Nogi poniosły go na podwórze, później na ulicę i za miasto. Tam siadł w cieniu zapomnianej olszyny i zaczął marzyć. Jaskółki – szypułki, cienie – natchnienie. Pierwszą strofę miał gotową. Ale na czym to utrwalić? Akurat drogą przechodziła młoda dziewoja.
  – Hej, bladolico! Czy nie mógłbym otrzymać od ciebie kartki papieru?
  Dziewczyna zatrzymała się i popatrzyła chwilę na poetę. W końcu rzekła:
  – A liściem to nie wystarcza?

Ż

• Żona moja poszła trzy miesiące temu kupić szpulkę nici i jeszcze nie wróciła. Zaczynam się niepokoić…

• Żona odprowadza męża do pociągu:
  – Słuchaj, Izydor, proszę cię bardzo, zapamiętaj sobie jedno: nie wydawaj pieniędzy na rzeczy, które w domu możesz mieć za darmo!

• Żona: Mężulku!, co zrobić? Od godziny Wicuś tak przeraźliwie krzyczy, że już wytrzymać nie można. Może jak mu zaśpiewam, to prędzej uśnie.
  Mąż: Och! Nie, niech on już lepiej krzyczy.

• Życie jest urzędem, śmierć dymisją, a cmentarz to archiwum.
  • Zobacz też: życie