Creatio ex nihilo

Creatio ex nihilo (łac. „stworzenie z niczego”) – pogląd filozoficzny i teologiczny, wedle którego świat został stworzony przez Boga z nicości. Kreacjonizm filozoficzny stoi w opozycji do emanatyzmu, wedle którego świat stanowi emanację Boga, i materializmu, w znaczeniu przekonania o wieczności i samoistności materii.

• Gdy Pan Bóg uczynił ziemię i niebo, nie było jeszcze żadnego krzewu polnego na ziemi, ani żadna trawa polna jeszcze nie wzeszła – bo Pan Bóg nie zsyłał deszczu na ziemię i nie było człowieka, który by uprawiał ziemię i rów kopał w ziemi, aby w ten sposób nawadniać całą powierzchnię gleby – wtedy to Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą.
  • Źródło: Biblia Tysiąclecia, Księga Rodzaju, 2, 4–7

• A wreszcie rzekł Bóg: „Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi!”
  • Źródło: Biblia Tysiąclecia, Księga Rodzaju, 1, 26

• Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię.
  • Źródło: Biblia Tysiąclecia, Księga Rodzaju, 1, 1

Zobacz też:

• kreacjonizm