Rym

Rym – powtórzenie jednakowych lub podobnych układów brzmieniowych w zakończeniach wyrazów zajmujących ustaloną pozycję w obrębie wersu (w poezji) lub zdania (w prozie).

• Bo rym, gdy z niespodzianych, rzadkich sylab splecion,
  Zda się, że treść natury lepiej uwypukli!
  • Autor: Antoni Lange, Rym, I

• Nie do rymu, nie do taktu, wsadź se palec, do kontaktu.
  • Opis: rymowanka dziecięca

• Prawda, rym jest dla pieśni, czym dla mózgu czerep,
  Co myśl okrywa ludzką, jak perłę szczeżuja,
  Rym to niebo i słońce, to piekło i ereb:
  W nim muzyka istnienia jakby echem buja.
  • Autor: Antoni Lange, Rym, I

• Rym największa dzisiejszych wierszów jest ozdoba.
  Nie wiem, czy się wiersz komu bez rymów podoba.
  • Autor: Franciszek Ksawery Dmochowski, Sztuka rymotwórcza, poema we czterech pieśniach, Pieśń pierwsza
  • Zobacz też: poezja, pieśń, sielanka, Sztuka rymotwórcza. Poema we czterech pieśniach

• Rym to wszystko: melodia, zapach i koloryt,
  Myśl, forma, bicie serca. Słuchaj ty, co śpiewasz,
  Niechaj z twych rond i ballad, sonetów, rifioryt
  Dusza wytryska, ale rymu nie lekceważ!
  • Autor: Antoni Lange, Rym, II

• Naleźć rym to najwiętsza moja praca była
  • Autor: Jan Kochanowski na temat „Dziewosłęba”