Siódma pieczęć

Siódma pieczęć (szw. Det sjunde inseglet) – szwedzki dramat fantasy z 1957 roku w reżyserii Ingmara Bergmana i z jego scenariuszem. Tłumaczenie – Kazimierz Młynarz.

• Wszystko jest niedoskonałe na tym świecie, ale najbardziej niedoskonała jest miłość.
  • Źródło: Tadeusz Sobolewski, Umarł Bergman, została jego tajemnica, Wyborcza.pl, 30 lipca 2007

Bibi Andersson,
odtwórczyni roli Mii

Uwaga: W dalszej części znajdują się cytaty ze szczegółami fabuły lub z zakończenia utworu.

Dialogi

Jof: Widzę ich, Mia! Widzę ich! O tam, na tle burzowej chmury. Są wszyscy. (…) A Śmierć, sroga pani, zaprasza ich do tańca. Mówi im, by się ujęli za ręce i rzędem poszli w tany. Sama kroczy na czele pochodu, w rękach trzyma kosę i klepsydrę, na końcu podryguje Skat z lirą. Idą korowodem od wschodu ku ciemności, a deszcz obmywa ich twarze, oczyszcza ich lica z zakrzepłych w sól łez.

Mia (z uśmiechem): Ach, te twoje widzenia i sny.

• Opis: ostatnia scena filmu.
• Zobacz też: śmierć