Sancja Szymkowiak

zakonnica polska, błogosławiona Kościoła katolickiego

Sancja Szymkowiak (1910–1942) – polska serafitka (CMBB), błogosławiona Kościoła katolickiego.

Błogosławiona Sancja Szymkowiak
  • Jezus jednoczy się tylko z sercem czystym. Właściwością Jego miłości jest to, że powołuje do życia, utrzymuje i udoskonala czystość, miłość bowiem z istoty swej wytwarza wśród oblubieńców jedność życia i wspólność upodobań.
    • Źródło: Myśli, serafitki.pl
  • Kto chce być kochany musi też sam kochać i tak samo drugich zrozumieć, i drugim usłużyć, jak tego chce, aby jego rozumiano i jemu służono.
    • Źródło: Myśli, serafitki.pl
  • Powinnyśmy chętnie przebaczać i dobrem za złe odpłacać, tak jak Pan Jezus z nami postępuje. Jako Jego oblubienice musimy Go i w tym naśladować.
    • Źródło: Myśli, serafitki.pl
  • Skuteczna jest bardzo modlitwa do dusz w czyśćcu cierpiących.
    • Źródło: Myśli, serafitki.pl
  • To czego się wyrzekamy tu na ziemi dla miłości Jezusa, to znajdziemy u Boga i to z nadmiarem, cała nasza istota będzie miała udział w radościach niebieskich.
    • Źródło: Myśli, serafitki.pl
  • Za najmniejsze umartwienie zmysłów Jezus płaci hojnie – w miłości Jezusa znajdziemy wszystko: miłość matki, ojca, dziecka.
    • Źródło: Myśli, serafitki.pl

O Sancji Szymkowiak

edytuj
  • Dzieło miłosierdzia wyznaczało również drogę powołania zakonnego błogosławionej Sancji Janiny Szymkowiak, serafitki. Już z domu rodzinnego wyniosła gorącą miłość do Najświętszego Serca Jezusowego i w tym duchu była pełna dobroci dla wszystkich ludzi, a szczególnie dla najbiedniejszych i najbardziej potrzebujących. Przynależąc do Sodalicji Mariańskiej i Kółka Miłosierdzia św. Wincentego, niosła im konkretną pomoc zanim jeszcze wstąpiła na drogę życia zakonnego, by potem jeszcze pełniej oddać się na służbę innym. Ciężkie czasy hitlerowskiej okupacji przyjęła jako okazję do całkowitego oddania siebie potrzebującym. Swoje powołanie zakonne zawsze uznawała za dar Bożego miłosierdzia. Pozdrawiając zgromadzenie Córek Matki Bożej Bolesnej – serafitek, zwracam się do wszystkich sióstr zakonnych i osób konsekrowanych: Niech błogosławiona Sancja będzie wam patronką. Przyjmijcie za swój jej duchowy testament, który zawarła w jednym prostym zdaniu: „Jak się oddać Bogu, to oddać się na przepadłe”.
  • Święta Sancja.
    • Opis: gdy angielscy i francuscy jeńcy wojenni, którym niedawno pomagała, przychodzili złożyć jej hołd całując zmarłej ręce, 1942.
    • Źródło: Bogu na przepadłe, gosc.pl, 30 lipca 2010.