Miłość w czasach zarazy

Miłość w czasach zarazy (hiszp. El amor en los tiempos del cólera) – powieść Gabriela Márqueza z 1985 roku. Tłumaczenie – Carlos Casas Marrodán.

• Bezkresna dal, dzieląca go od tego nieuchwytnego głosu, spowodowała w nim upadek ducha.

• Był mężem doskonałym: nigdy nie podniósł niczego z podłogi, nie gasił światła, nie zamykał drzwi. Kiedy spostrzegał w ciemnościach poranka brak guzika przy garderobie, słyszała, jak mówił: „człowiek powinien mieć dwie żony, jedną do miłości, a drugą do przyszywania guzików.
  • Zobacz też: mąż

• Ciekawość jest jedną z wielu pułapek miłości.
  • Zobacz też: ciekawość, miłość

• Czas starości nie jest płynącym po równi potokiem, ale bezdenną cysterną, z której wycieka pamięć.
  • Opis: myśl Florentina Arizy

• Dzieci kocha się nie dlatego, że są dziećmi, ale z przyjaźni, która towarzyszy ich wychowaniu.
  • Postać: Fermina Daza Sanchez
  • Zobacz też: dziecko, przyjaźń

• Istoty ludzkie nie rodzą się raz na zawsze w dniu, w którym matki wydają je na świat, ale życie zmusza je do ponownego i wielokrotnego rodzenia samych siebie.
  • Postać: Leon XII Loyaza
  • Zobacz też: życie

• Jedynym bólem jaki przeraża mnie w śmierci, jest to, że można umrzeć nie z miłości.
  • Zobacz też: ból, śmierć

• Każde lekarstwo jest trucizną, a siedemdziesiąt procent normalnej żywności przyspiesza śmierć
  • Postać: Juvenal Urbino de la Calle

• Każdy jest panem swojej własnej śmierci, jedyne więc, co jesteśmy w stanie zrobić, to pomóc człowiekowi umrzeć bez lęku i bólu, gdy wybije godzina.
  • Postać: Juvenal Urbino de la Calle

• Każdy przychodzi na świat z przypisaną sobie ilością rżnięć i jeśli się ich nie wykorzysta, wszystko jedno z jakich przyczyn, z własnej czy z cudzej winy, dobrowolnie czy pod przymusem, traci się je na zawsze.
  • Zobacz też: świat

• Kiedy kobieta postanawia przespać się z jakimś mężczyzną, nie ma takiego parkanu, którego by nie przeskoczyła, fortecy, której by nie zdobyła, ani jakiejkolwiek normy moralnej, której nie byłaby gotowa złamać: i nie ma takiego Boga, który by ją powstrzymał.
  • Zobacz też: Bóg, kobieta, mężczyzna

• Kiepski dowcip Pana Boga.

• Kobiety oddają się wyłącznie mężczyznom o zdecydowanym charakterze, bo tylko tacy dają im poczucie bezpieczeństwa, tak im potrzebne do stawiania czoła przeciwnościom życia.

• Kto nie ma pamięci, ten nich ją sobie stworzy na papierze.
  • Postać: Juvenal Urbino de la Calle
  • Zobacz też: pamięć

• Lancet jest koronnym dowodem klęski medycyny.
  • Postać: Juvenal Urbino de la Calle

• Ludzie, których kochamy, powinni umierać razem ze swoimi rzeczami.

• Łatwe szczęście nie może trwać zbyt długo.
  • Postać: Florentino Ariza

• Mądrość przychodzi wtedy, kiedy nie jest już nam do niczego przydatna.

• Mieć kogoś, kto by mnie rozumiał – oto moja jedyna potrzeba życiowa.
  • Postać: Juvenal Urbino de la Calle

• Miłość jest miłością o każdej porze i w każdym miejscu, ale im bliżej śmierci, tym bardziej jest intensywna.

• Muzyka jest bardzo ważna dla zdrowia.
  • Postać: Juvenal Urbino de la Calle

• Nic bowiem tak nie uspokaja jak płacz.
  • Postać: Florentino Ariza

• Nie ma większego wstydu i większego poniżenia jak odmowa.
  • Postać: Florentino Ariza

• Nie popędzaj czasu, poczekajmy co nam przyniesie.
  • Opis: z listu Ferminy Dazy do Florentina Arizy

• Odpowiedz mu, że tak (…) Choćbyś umierała ze strachu, choćbyś później miała tego żałować, bo i tak będziesz żałować przez całe życie, jeśli mu powiesz nie.
  • Postać: Scholatyka Daza

• Pamięć serca unicestwia złe wspomnienia, wyolbrzymiając dobre, (…) dzięki temu mechanizmowi udaje nam się znosić ciężar przeszłości.
  • Zobacz też: wspomnienia

• Przypomniała mu, że słabeusze nigdy nie wejdą do królestwa miłości, bo jest to królestwo bezlitosne i okrutne.

• Słabeusze nigdy nie wejdą do królestwa miłości, bo jest to królestwo bezlitosne i okrutne (…) Kobiety oddają się wyłącznie mężczyznom o zdecydowanym charakterze, bo tylko tacy dają im poczucie bezpieczeństwa, tak im potrzebne do stawiania czoła przeciwnościom życia.
  • Postać: Transito Ariza

• Śmierć nie jest wyłącznie stałą możliwością, jak to zawsze odczuwał, ale bezpośrednią rzeczywistością.
  • Postać: Juvenal Urbino de la Calle

• Śmierć nie ma wyczucia śmieszności.
  • Postać: Florentino Ariza

• To, co się robi w łóżku, nigdy nie jest niemoralne, jeśli przyczynia się do utrwalenia miłości.
  • Zobacz też: łóżko

• To nie śmierć, ale właśnie życie nie ma granic.

• Trzeba dużo przeżyć, aby poznać prawdziwą naturę mężczyzny.
  • Postać: Scholastyka Daza

• Trzeba by pomyśleć, co robić z rzeczami, które do niczego się nie nadają, ale których nie da się również wyrzucić. Bo i tak było: przerażała ją zachłanność z jaka przedmioty opanowywały przestrzeń życiową, wypierając ludzi, zapędzając ich do kata, dopóki Fermina Daza nie pochowała rzeczy tam, gdzie nie było ich widać.
  • Postać: Fermina Daza Sanchez de Urbino

• Tylko ktoś całkowicie pozbawiony zasad mógł znajdować upodobanie w bólu.
  • Postać: Juvenal Urbino de la Calle

• (…) w najgłębszej zaś świadomości swej duszy był najświęciej przekonany, że kochał w milczeniu jak nikt inny na świecie.
  • Zobacz też: milczenie

• W życiu publicznym trzeba nauczyć się panować nad strachem, w życiu małżeńskim trzeba nauczyć się panować nad wstrętem.
  • Zobacz też: strach

• Zapamiętaj na zawsze, że najistotniejszym elementem w dobrym małżeństwie nie jest szczęście, ale trwałość.
  • Postać: Juvenal Urbino de la Calle do Ferminy Daza Sanchez de Urbino

• Zawsze wznosiła mur wściekłości, żeby nie widać było po niej strachu.
  • Opis: o Ferminie Daza Sanchez

• Z uśpionych zaułków wymykała się ciepła woń jaśminów.

• Żyli w dwóch odmiennych światach, ale podczas gdy on chwytał się rozpaczliwie wszystkich możliwych sposobów, aby zmniejszyć dzielący ich dystans, ona nie zrobiła niczego, co nie prowadziłoby w kierunku wprost przeciwnym. Upłynęło wiele czasu, zanim odważył się pomyśleć, iż owa obojętność nie była niczym innym jak pancerzem przed strachem.