Księga Hioba

księga Starego Testamentu

Księga Hioba – jedna z ksiąg biblijnych Starego Testamentu opisująca losy Hioba.

Hiob i przyjaciele
(Ilja Riepin, 1869,
Muzeum Rosyjskie w Petersburgu)

Biblia Tysiąclecia edytuj

 
Ta sekcja ma chronologiczny układ cytatów.
  • Nagi wyszedłem z łona matki
    i nagi tam wrócę.
    Dał Pan i zabrał Pan.
    Niech będzie imię Pańskie błogosławione!
    • Źródło: Hi 1:21
  • Gdy ma on swego anioła,
    obrońce jednego z tysiąca,
    co mu wyjaśni powinność;
    zlituje się nad nim i prosi:
    „Uwolnij od zejścia do grobu,
    za niego okup znalazłem”.
    • Źródło: wydanie III, 1980, Hioba 33, 23–24
  • Strzeż się, by cię nie zwiodła obfitość i nie zmylił hojny okup.
    • Źródło: wydanie III, 1980, Hioba 36, 18
  • Tyś przecież wielu pouczał,
    wzmacniałeś omdlałe ręce,
    twe słowa krzepiły słabych,
    wspierałeś kolana zachwiane.
    Gdy teraz przyszło na ciebie, tyś słaby,
    strwożony, gdy ciebie dotknęło.
    Czy bogobojność już nie jest twą ufnością,
    a nadzieją – doskonałość dróg twoich?
    Bóg jest sprawiedliwy.
    Przypomnij, czy zginął kto prawy?
    Gdzie sprawiedliwych zgładzono?
    • Źródło: Hi 4, 3–7

Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata edytuj

 
Ta sekcja ma chronologiczny układ cytatów.
  • Był w ziemi Uc pewien mąż imieniem Hiob; a mąż ten był nienaganny i prostolinijny oraz bojący się Boga i stroniący od zła. (…) był najzamożniejszym ze wszystkich mieszkańców Wschodu.
    • Źródło: Hi 1:1, 3
  • I nadszedł dzień, gdy synowie prawdziwego Boga weszli, żeby stanąć przed Jehową, i również Szatan wszedł pośród nich.
    • Źródło: Hi 1:6
  • Wtedy Jehowa rzekł do Szatana: „Skąd przychodzisz?” Wówczas Szatan odpowiedział Jehowie, mówiąc: „Z wędrowania po ziemi i przechadzania się po niej”. A Jehowa rzekł jeszcze do Szatana: „Czy w swym sercu zwróciłeś uwagę na mego sługę Hioba, że nie ma na ziemi nikogo takiego jak on – mąż to nienaganny i prostolinijny, bojący się Boga i stroniący od zła?” Szatan odpowiedział na to Jehowie, mówiąc: „Czyż za nic Hiob boi się Boga? Czy ty sam nie posadziłeś żywopłotu wokół niego i wokół jego domu, i wokół wszystkiego, co ma dookoła? Pracy jego rąk pobłogosławiłeś, a jego dobytek mnoży się na ziemi. Ale dla odmiany wyciągnij, proszę, swą rękę i dotknij wszystkiego, co ma, i zobacz, czy nie będzie cię przeklinał prosto w twarz”. Jehowa rzekł więc do Szatana: „Oto wszystko, co ma, jest w twoim ręku. Tylko przeciw niemu samemu nie wyciągaj ręki!” Toteż Szatan odszedł sprzed osoby Jehowy.
    • Źródło: Hi 1:7–12
  • Nagi wyszedłem z łona mojej matki
    i nagi tam wrócę.
    • Źródło: Hi 1:21
  • Hiob nie zgrzeszył ani nie przypisał Bogu nic niestosownego.
    • Źródło: Hi 1:22
  • Potem nadszedł dzień, gdy synowie prawdziwego Boga weszli, by stanąć przed Jehową, i również Szatan wszedł pośród nich, by stanąć przed Jehową.
    Wtedy Jehowa rzekł do Szatana: „Skąd to przychodzisz?” Wówczas Szatan odpowiedział Jehowie, mówiąc: „Z wędrowania po ziemi i przechadzania się po niej”. A Jehowa rzekł jeszcze do Szatana: „Czy w swym sercu zwróciłeś uwagę na mego sługę Hioba, że nie ma na ziemi nikogo takiego jak on – mąż nienaganny i prostolinijny, bojący się Boga i stroniący od zła? I jeszcze trzyma się mocno swej nieskazitelności, chociaż ty mnie pobudzasz przeciwko niemu, bym go pochłonął bez powodu”. Lecz Szatan odpowiedział Jehowie, mówiąc: „Skórę za skórę – i wszystko, co człowiek ma, da za swą duszę. Dla odmiany wyciągnij, proszę, swą rękę i dotknij jego kości i jego ciała, i zobacz, czy nie będzie cię przeklinał prosto w twarz”.
    • Źródło: Hi 2:1–5
  • Tam mały i wielki są sobie równi,
    a niewolnik jest uwolniony od swego pana.
    • Opis: o Szeolu, czyli grobie.
    • Źródło: Hi 3:19
  • Oby doszła moja prośba
    i oby Bóg spełnił mą nadzieję!
    • Źródło: Hi 6:8
  • Czyż nie jest tak, że nie potrafię sam sobie pomóc
    i że odpędzono ode mnie skuteczne działanie?
    Kto odmawia lojalnej życzliwości swemu bliźniemu,
    ten również zaniecha bojaźni przed Wszechmocnym.
    • Źródło: Hi 6:13, 14
  • Wypowiedzi prostolinijności – doprawdy, nie są bolesne!
    • Źródło: Hi 6:25
  • Dni moje są szybsze niż tkackie czółenko
    i dobiegają kresu w beznadziejności.
    (…) moje życie jest wiatrem (…).
    Odstąp ode mnie, bo dni moje są tchnieniem. (…) dni nasze na ziemi są cieniem.
    • Źródło: Hi 7:6, 7, 16; 8:9
    • Zobacz też: życie
  • (…) zginie też nadzieja odstępcy (…).
    • Źródło: Hi 8:13
  • (…) jak może śmiertelnik mieć rację, gdy się prawuje z Bogiem?
    • Źródło: Hi 9:2
  • On mądry jest sercem i silny mocą.
    Któż może być wobec niego uparty, a nie ponieść szkody?
    On przesuwa góry, tak iż ludzie nawet o nich nie wiedzą,
    on, który je wywrócił w swoim gniewie.
    Któż może się mu przeciwstawić?
    Któż mu powie: „Co czynisz?”
    (…) pod nim muszą się ugiąć pomocnicy atakującego. (…)
    Jeśli ktokolwiek jest silny w mocy, to właśnie on;
    a jeśli ktokolwiek jest silny w sprawiedliwości – o, gdybyż mnie wezwano!
    • Źródło: Hi 9:4, 5, 12, 13, 19
    • Opis: o Bogu.
  • (…) moje dni stały się szybsze niż biegacz;
    uciekły, nie ujrzą dobra.
    Przemknęły jak trzcinowe łodzie,
    jak orzeł, który mknie tu i tam za żerem.
    • Źródło: Hi 9:25, 26
  • (…) on nie jest człowiekiem jak ja, bym mógł mu odpowiedzieć,
    byśmy mogli razem pójść do sądu.
    • Źródło: Hi 9:32
    • Opis: o Bogu.
  • Pamiętaj, proszę, iż uczyniłeś mnie z gliny
    i sprawisz, że wrócę do prochu.
    • Źródło: Hi 10:9
  • Obdarzyłeś mnie życiem i lojalną życzliwością,
    a twoja opieka strzegła mego ducha.
    • Źródło: Hi 10:12
    • Opis: Hiob o Bogu.
  • Niechbym był skonał, żeby mnie nie ujrzało żadne oko,
    tam stałbym się, jak gdybym nigdy nie zaczął istnieć;
    z łona zostałbym zaniesiony do grobowca.
    • Źródło: Hi 10:18, 19
  • Doprawdy, jesteście ludźmi
    i z wami umrze mądrość!
    • Źródło: Hi 12:2
  • (…) uczyniła to ręka Jehowy,
    w którego ręku jest dusza każdego, kto żyje,
    oraz duch wszelkiego ciała człowieczego?
    • Źródło: Hi 12:9, 10
    • Opis: o dziele stwórczym.
  • U niego jest mądrość i potęga;
    on ma radę i zrozumienie. (…)
    U niego jest siła i praktyczna mądrość (…).
    z ciemności odsłania głębokie sprawy
    i na światło wydobywa głęboki cień.
    • Źródło: Hi 12:13, 16, 22
    • Opis: o Bogu.
  • O, gdybyście zupełnie milczeli,
    żeby się okazało, iż jest u was mądrość!
    • Źródło: Hi 13:5
  • Czyż będziecie mówić nieprawość w obronie Boga
    i w jego obronie będziecie wypowiadać podstęp?
    • Źródło: Hi 13:7
  • On na pewno was zgani,
    jeśli potajemnie usiłujecie okazywać stronniczość;
    czyż samo jego dostojeństwo was nie spłoszy
    i czyż nie padnie na was strach przed nim?
    Wasze pamiętne wypowiedzi to przysłowia z popiołu (…).
    • Źródło: Hi 13:10–12
  • Daj mi poznać mój bunt i mój grzech.
    • Źródło: Hi 13:23
  • Człowiek narodzony z niewiasty
    żyje krótko i jest przesycony niepokojem.
    Niczym kwiecie wyrasta i zostaje ścięty,
    i ucieka jak cień, i nie pozostaje przy życiu.
    • Źródło: Hi 14:1, 2
  • Któż może zrodzić czystego z nieczystego?
    Nie ma takiego.
    • Źródło: Hi 14:4
  • Bo nawet dla drzewa istnieje nadzieja.
    Jeśli zostanie ścięte, to znowu wypuści pędy,
    a jego gałązka nie przestanie istnieć.
    • Źródło: Hi 14:7
  • O, gdybyś mnie ukrył w Szeolu,
    trzymał mnie w ukryciu, aż twój gniew się odwróci,
    ustanowił mi granicę czasu i wspomniał na mnie!
    Jeśli krzepki mąż umrze, czyż może znowu żyć?
    Przez wszystkie dni mej przymusowej pracy będę czekał,
    aż nadejdzie moja ulga.
    Ty zawołasz, a ja ci odpowiem.
    Zatęsknisz za dziełem swych rąk.
    • Źródło: Hi 14:13–15
  • Jesteście wszyscy uciążliwymi pocieszycielami!
    Czyż jest kres słów, które są jak wiatr?
    Albo cóż cię drażni, że odpowiadasz?
    • Źródło: Hi 16:2, 3
    • Opis: do fałszywych przyjaciół.
  • Prawy trzyma się mocno swej drogi,
    a ten, który ma czyste ręce, rośnie w siłę.
    • Źródło: Hi 17:9
  • Znikli moi najbliżsi znajomi
    i zapomnieli o mnie ci, których znam (…).
    • Źródło: Hi 19:14
  • (…) dobrze wiem, że mój wykupiciel żyje (…).
    • Źródło: Hi 19:25
  • Bo jakież będzie miał upodobanie w swoim domu po sobie,
    gdy liczba jego miesięcy zostanie przecięta na dwoje?
    Czyż Boga będzie uczył poznania,
    skoro On sądzi wysoko postawionych?
    • Źródło: Hi 19:21, 22
  • Od przykazania jego warg nie odstępuję.
    • Źródło: Hi 23:12
  • I ma on jedną myśl, a któż zdoła mu się przeciwstawić?
    I dusza jego żywi jakieś pragnienie, i on je spełni.
    On bowiem całkowicie wykona to, co zostało mi wyznaczone,
    a takich rzeczy jest u niego wiele.
    • Źródło: Hi 23:13, 14
  • A nieprawość będzie złamana jak drzewo.
    • Źródło: Hi 24:20
  • On rozciąga północ nad pustką,
    ziemię zawiesza na niczym;

    wody owija w swe obłoki,
    tak iż nie pęka pod nimi kłąb chmur;
    spowija oblicze tronu,
    rozpościera nad nim swój obłok.
    Zakreślił okrąg na obliczu wód
    aż do miejsca, gdzie światło kończy się w ciemności.
    Chwieją się filary nieba
    i zdumiewają się jego naganą.
    Mocą swoją rozkołysał morze,
    a swym zrozumieniem roztrzaskał atakującego.
    • Źródło: Hi 27:7–12
    • Opis: o Bogu.
  • Bo jakaż jest nadzieja odstępcy, gdy on go odcina,
    gdy Bóg zabiera mu jego duszę?
    • Źródło: Hi 27:8
  • Ale mądrość – gdzie można ją znaleźć
    i gdzież jest miejsce zrozumienia?
    Śmiertelnik nie poznał jej ceny
    i nie znajduje się jej w krainie żyjących. (…)
    Nie można za nią dać czystego złota
    i nie można odważyć srebra jako jej ceny. (…)
    więcej jest wart worek mądrości niż pereł.
    To Bóg rozumie jej drogę
    i to on zna jej miejsce.
    On (…) patrzy aż na krańce ziemi;
    pod całymi niebiosami widzi,
    aby nadać ciężar wiatrowi,
    wody zaś według miary rozdzielił.
    Kiedy przepis ustanowił dla deszczu
    oraz drogę dla grzmiącej chmury burzowej,
    wtedy też widział mądrość i o niej opowiadał;
    przygotował ją, a także na wskroś ją zbadał.
    I przemówił do człowieka:
    „Oto bojaźń przed Jehową – to jest mądrość,
    a odwrócenie się od zła jest zrozumieniem’”.
    • Źródło: Hi 28:12, 13, 15, 23–28
  • (…) przy jego świetle przechodziłem przez ciemność.
    • Źródło: Hi 29:3
  • Bo dobrze wiem, że za twą sprawą wrócę do śmierci
    i do domu spotkania wszystkich żyjących.
    • Źródło: Hi 30:23
  • Przymierze zawarłem ze swymi oczami.
    Jakże więc mógłbym zwracać uwagę na jakąś dziewicę?
    • Opis: Hiob był wierny swojej żonie.
    • Źródło: Hi 31:1
  • (…) to on mnie zważy na dokładnej wadze
    i pozna Bóg moją nieskazitelność.
    • Źródło: Hi 31:6
  • Rozpalił się jednak gniew Elihu, syna Barachela Buzyty z rodziny Rama. Gniew jego zapłonął przeciwko Hiobowi, że raczej swoją duszę uznawał za prawą, a nie Boga. Również przeciwko jego trzem towarzyszom zapłonął jego gniew, jako że nie znaleźli żadnej odpowiedzi, lecz poczęli obwiniać Boga.
    • Źródło: Hi 32:2, 3
  • Nie ci okazują się mądrzy, którzy jedynie obfitują w dni,
    ani nie ci rozumieją sąd, którzy po prostu są starzy.
    • Źródło: Hi 32:9
  • (…) Bóg to znacznie więcej niż śmiertelny człowiek.
    • Źródło: Hi 33:12
  • On wykupił moją duszę od zejścia do dołu,
    a moje życie ujrzy światło.
    Oto Bóg dokonuje tego wszystkiego
    dwakroć, trzykroć względem krzepkiego męża,
    by zawrócić jego duszę od dołu,
    żeby go oświetlało światło żyjących.
    • Źródło: Hi 33:28–30
  • Bo ucho sprawdza słowa,
    jak podniebienie bada smak podczas jedzenia.
    • Źródło: Hi 34:3
  • Dalekie niech będzie od prawdziwego Boga, by miał postępować niegodziwie,
    a Wszechmocny – działać niesprawiedliwie!
    Odpłaci bowiem ziemskiemu człowiekowi według jego postępowania
    i według ścieżki męża sprowadzi to na niego.
    Zaiste, Bóg naprawdę nie postępuje niegodziwie
    i Wszechmocny nie wypacza sądu.
    Kto mu przydzielił ziemię
    i kto mu przyznał żyzną krainę, i to całą? (…)
    ziemski człowiek wróci do prochu. (…)
    Jest Ktoś, kto nie traktował stronniczo książąt
    i nie okazał więcej względów dostojnikowi niż maluczkiemu,
    bo oni wszyscy są dziełem jego rąk.
    W jednej chwili umierają, w samym środku nocy;
    lud chwieje się i przemija,
    a mocarze odchodzą bez udziału ręki.
    Bo jego oczy spoczywają na drogach człowieka
    i widzi on wszystkie jego kroki.
    • Źródło: Hi 34:10–13, 15, 17, 19–21
  • (…) on więc słyszy krzyk uciśnionych.
    • Źródło: Hi 34:28
  • Jeśli grzeszysz, to cóż jemu czynisz?
    A jeśli mnożą się twe bunty, cóż takiego mu robisz?
    Jeśli naprawdę masz rację, to cóż mu dajesz
    lub cóż otrzymuje on z twojej ręki?
    • Źródło: Hi 35:6, 7
  • Tylko nieprawdy Bóg nie słyszy
    i Wszechmocny jej nie ogląda.
    • Źródło: Hi 35:13
  • Oto Bóg jest potężny, a nie odrzuci,
    potężny w mocy serca;
    nie zachowa przy życiu żadnego niegodziwca,
    ale zapewni sąd uciśnionym.
    Nie spuści oczu z prawego (…).
    Wyratuje uciśnionego w jego uciśnieniu
    i otworzy ich ucho w uciemiężeniu.
    • Źródło: Hi 36:5–7, 15
  • Pamiętaj, że masz sławić jego poczynania,
    które opiewają ludzie.
    Cała ludzkość się im przypatruje;
    śmiertelnik patrzy z daleka.
    Oto Bóg jest wznioślejszy, niż możemy wiedzieć;
    liczba jego lat jest nie do zbadania.
    • Źródło: Hi 36:24–26
  • Czy trzeba mu donieść, że chciałbym przemówić?
    Albo czy rzekł jakiś człowiek, że zostanie to oznajmione? (…)
    Na Bogu dostojeństwo, które napawa lękiem.
    Jeśli chodzi o Wszechmocnego, nie zgłębiliśmy go;
    wzniosły jest w mocy,
    a nie zlekceważy sprawiedliwości i obfitej miary prawości.
    Niechaj więc boją się go ludzie.
    Nie ma on względu na żadnego z tych, którzy są mądrzy we własnym sercu.
    • Źródło: Hi 37:20
  • A Jehowa odezwał się z wichru do Hioba i powiedział:
    „Któż to zaciemnia radę
    słowami pozbawionymi wiedzy?
    Proszę, przepasz swe lędźwie jak krzepki mężczyzna
    i pozwól, że będę cię pytał, a ty mnie poucz.
    Gdzieżeś był, gdy zakładałem ziemię?
    Powiedz mi, jeśli znasz zrozumienie.
    Kto ustanowił jej wymiary, jeśli to wiesz,
    albo kto nad nią rozciągnął sznur mierniczy?
    W co wpuszczono jej podstawy
    albo kto położył jej kamień narożny,
    gdy wespół radośnie wołały gwiazdy poranne
    i zaczęli z uznaniem wykrzykiwać wszyscy synowie Boży?
    I kto wrotami zamknął morze (…)?
    Czy począwszy od swoich dni rozkazywałeś porankowi?
    Czy brzaskowi dałeś poznać jego miejsce (…)?
    • Źródło: Hi 38:1–8, 12
  • Czy dotarłeś do źródeł morza
    albo czy chodziłeś w poszukiwaniu wodnej głębiny?
    Czy odsłonięto przed tobą bramy śmierci
    albo czy możesz zobaczyć bramy głębokiego cienia?
    Czy rozumnie przyjrzałeś się szerokim przestrzeniom ziemi?
    Powiedz, jeśli to wszystko poznałeś.
    Gdzież więc jest droga, która prowadzi tam, gdzie przebywa światło?
    A co się tyczy ciemności, gdzież jest jej miejsce (…)?
    Czy poznałeś to, bo wtedy się narodziłeś
    i wielka jest liczba twych dni?
    Czyś wszedł do składnic śniegu
    albo czy widzisz składnice gradu,
    które zachowuję na czas udręki,
    na dzień walki i wojny?
    Gdzież jest droga, którą się rozdziela światło,
    a wschodni wiatr rozchodzi się po ziemi?
    Kto podzielił kanał dla powodzi
    i drogę dla grzmiącej chmury burzowej (…)?
    • Źródło: Hi 38:16–19, 21–25
  • Czy poznałeś ustawy niebios
    albo czy zdołałbyś wprowadzić ich władzę na ziemi?
    Czy potrafisz podnieść swój głos aż do chmury,
    by cię zakryła piętrząca się masa wody?
    Czy możesz wysłać błyskawice, żeby poszły
    i powiedziały ci: «Oto jesteśmy!»?
    Kto włożył mądrość w warstwy obłoków
    albo kto udzielił zrozumienia zjawisku niebieskiemu?
    Kto w mądrości potrafi dokładnie policzyć obłoki
    i kto może przechylić wodne dzbany nieba (…)?
    Kto przygotowuje pokarm dla kruka,
    gdy jego młode wołają do Boga o pomoc,
    gdy się błąkają z braku pożywienia?
    • Źródło: Hi 38:33–37, 41
  • Oto stałem się niewiele znaczący.
    Cóż ci odpowiem?
    Rękę swą położyłem na ustach.
    • Źródło: Hi 40:4
  • Czy zniweczysz mą sprawiedliwość?
    Czy uznasz mnie za winnego, żeby mieć rację?
    • Źródło: Hi 40:8
  • I któż się ostoi przede mną?
    Któż dał mi coś pierwszy, bym miał mu odpłacić?
    Pod całymi niebiosami – moje to jest.
    • Opis: słowa Boga.
    • Źródło: Hi 41:10, 11
  • Poznałem, że ty możesz zrobić wszystko
    i że nie ma zamysłu, który byłby dla ciebie nieosiągalny.
    • Źródło: Hi 42:2
    • Opis: Hiob do Boga.
  • I Jehowa odwrócił niewolniczy stan Hioba, gdy ten modlił się za swych towarzyszy, i Jehowa zaczął w dwójnasób dodawać wszystko, co niegdyś posiadał Hiob. I przychodzili do niego wszyscy jego bracia i wszystkie jego siostry, i wszyscy, którzy go wcześniej znali, i zaczęli z nim jeść chleb w jego domu i współczuć mu, i pocieszać go z powodu całego nieszczęścia, które spadło na niego z dopuszczenia Jehowy; a każdy dał mu po jednym pieniądzu i każdy po złotym pierścieniu.
    Jehowa zaś błogosławił potem Hiobowi koniec bardziej niż jego początek, tak iż miał on czternaście tysięcy owiec i sześć tysięcy wielbłądów oraz tysiąc zaprzęgów bydła i tysiąc oślic. Miał też siedmiu synów i trzy córki. I pierwszej dał na imię Jemima, (…) drugiej Kecja, (…) trzeciej Keren-Happuch. I w całej owej krainie nie można było znaleźć niewiast tak pięknych, jak córki Hioba, a ich ojciec dał im dziedzictwo pośród ich braci.
    A potem Hiob żył jeszcze sto czterdzieści lat i ujrzał swych synów oraz swych wnuków – cztery pokolenia. I w końcu umarł Hiob, stary i syty dni.
    • Źródło: Hi 42:10–17

Inne przekłady edytuj

 
Ta sekcja ma chronologiczny układ cytatów.
  • Nagi wyszedłem z łona matki
    i nagi tam wrócę.
    Dał Pan i zabrał Pan.
    Niech będzie imię Pańskie błogosławione!
    • Źródło: Hi 1:21
  • Kto ibisowi dał mądrość, a rozum dał kogutowi?

Zobacz też edytuj