Dafne
Dafne (Dafnis; gr. Δάφνη Dáphnē, łac. Daphne – „laur”, „wawrzyn”) – w mitologii greckiej nimfa, ulubienica Artemidy, ukochana Apollina.
Ucieczka Dafne
O Dafne
edytuj- Drzewem jesteś albo w drzewo się przemienisz
Suchą korą się otulisz Dafnis biała
Drżąca w liściach drżącym liściem się ocienisz
Będziesz Dafnis ale będziesz zbyta ciała- Autor: Jarosław Marek Rymkiewicz, Daphnis w drzewo bobkowe przemienieła się z tomu Anatomia (1970)
- Ledwie skończonej prośby wysłuchała rzeka,
Miękka kora pieszczoną pierś Dafne powleka.
Widać włos w liściach, rękę niknącą w gałęzi,
Nogę, dawniej tak lekką, ziemia w sobie więzi,
Wierzch pokrywa jej czoło; i w drzewa postaci
Jeszcze nadobna Dafne piękności nie traci.
Jeszcze do niej Apollo silnym ogniem płonie,
Czuje bicie serca w zdrewniałym już łonie;
Przyciska lube drzewo dla pocałowania,
Ale i drzewo jeszcze uścisków zabrania.- Autor: Owidiusz, Metamorfozy (8), I, 557–566, tłum. Bruno Kiciński
- Skorom Latończykowi przypiął do nóg skrzydła,
uchwycił ją, a Dafne w ręku mu ostydła.
Duch się w niej zahamował od ciężkiego tchnienia,
Przetoż widząc się bliską pewnego zginienia,
Prosiła bogów, żeby natychmiast umarła
Abo żeby ją ziemia rozstępna pożarła.- Autor: Szymon Zimorowic, Roksolanki to jest Ruskie panny (1654)