Bohdan Chmielnicki

hetman kozacki

Bohdan Zenobi Chmielnicki (ukr. Богдан Теодор Зиновій Хмельницький; 1595–1657) – hetman zaporoski, przywódca powstania kozackiego w latach 1648–1654, bohater narodowy Ukrainy.

  • Pierzyna, Łacina i Dziecina.
    • Opis: o regimentarzach: Dominiku Zasławskim, Mikołaju Ostrorogu i Aleksandrze Koniecpolskim, dowodzących wojskiem koronnym zgromadzonym pod Piławcami w 1648.
    • Źródło: Józef Andrzej Gierowski, Rzeczpospolita w dobie złotej wolności (1648–1763), Kraków 2001.
Bohdan Chmielnicki
  • Zamierzam wyzwolić z lackiej niewoli naród ruski wszystek.
    • Źródło: Józef Andrzej Gierowski, Rzeczpospolita w dobie złotej wolności (1648–1763), Kraków 2001.

Cytaty przypisywane Edytuj

  • Te Tysiące poszły by za mną (…); Popatrz co się dzieje na Ukrainie, kto tutaj szczęśliwy? (…) Dla nich ziemia? Dla nich złota wolność? A reszta? Bydło. Jakiej wdzięczności doznało wojsko Zaporoskie za krew w obronie Rzeczypospolitej przelaną? Gdzie przywileje kozackie? Wolnych kozaków w chłopów chcą zmienić. Chcę wojny z nimi, nie z królem. Król to jest ojciec, a Rzeczpospolita – matka. (…) A gdyby nie oni, miałaby Rzeczpospolita nie Dwojga, a Trojga Narodów tysięcy wiernych szabli przeciwko Turkom, Tatarom, Moskwie.

O Bohdanie Chmielnickim Edytuj

  • A co, szabli u boku nie macie?
  • Nie było u niego ani rozlewających wino, ani specjalnych ludzi dla podawania mu jedzenia i picia, jak to bywa u carów i władców. A potem podano na stół malowane naczynia gliniane z soloną rybą w gotowanej postaci i z innymi potrawami w niewielkiej ilości. Nie było ani srebrnej zastawy, kubków, ani srebrnych łyżek, ani niczego podobnego, chociaż u każdego z jego sług jest wiele worków wypełnionych zastawą, pucharami, łyżkami i skarbami Lachów, wykonanymi ze srebra i złota.
  • Wielkie rzeczy przez tego człowieka stać się muszą, albo dobre, albo złe, bardzo się trza obawiać.
  • Wybuch powstania Chmielnickiego w 1648 roku to decydujący moment w dziejach Rzeczypospolitej i Ukrainy. W naszej historii to wydarzenie bardzo ważne, co najmniej tak samo istotne jak unia polsko-litewska w Krewie z roku 1385. Wojna domowa z Kozakami, którzy zajęli wtedy około czterdziestu procent terytorium państwa, doprowadziła bowiem do eskalacji konfliktów na wszystkich możliwych frontach. Ujawniła słabość potężnego z pozoru państwa. Dała pretekst do ataku Rosji oraz zachęciła Szwecję, a później Turcję, by ruszyły na Rzeczpospolitą.