Bez dogmatu
powieść Henryka Sienkiewicza
Bez dogmatu – powieść Henryka Sienkiewicza z 1891 roku.
- Każda walka nuży, a cóż dopiero walka o osobę ukochaną...
- Źródło: 22 Sierpnia., tom III, wyd. Gebethner i Wolff, Warszawa 1906, s. 157.
- Kobieta, która umie słuchać, posiada jeden więcej sposób podobania się, bo pochlebia przez to miłości własnej mężczyzny.
- Źródło: Warszawa, 30 Stycznia., tom I, wyd. Gebethner i Wolff, Warszawa 1906, s. 57.
- Kochać można swoją drogą, a widzieć złe strony swoją drogą.
- Źródło: 16 Kwietnia., tom II, wyd. Gebethner i Wolff, Warszawa 1906, s. 44.
- Kto nie umie świecić z wytrwałością słońca, może przynajmniej zabłysnąć, jak meteor.
- Źródło: Rzym, 9 Stycznia., tom I, wyd. Gebethner i Wolff, Warszawa 1906, s. 21.
- Miłość źle sobie ludzie wyobrażają z zawiązanemi oczami. Przeciwnie: nic, żaden najdrobniejszy szczegół nie uchodzi jej wzroku; ona wszystko w istocie ukochanej widzi, wszystko zauważy — tylko wszystko stapia swym płomieniem w jedno wielkie i proste: kocham!
- Źródło: 4 Maja., tom II, wyd. Gebethner i Wolff, Warszawa 1906, s. 110.
- Niema na świecie bardziej zużytego wyrazu, jak miłość, dlatego aż przykro go powtarzać, ale tobie, w cztery oczy, powiem: miłość w znaczeniu ogólnem, miłość w znaczeniu szczegółowem — i wobec tego precz z krytyką! Tak! to są życiowe kanony. Moja filozofia polega na tem, żeby nad nimi nie filozofować — i niech mnie licho porwie, jeśli się z tego powodu uważam za głupszego od innych. Z tem, życie jest coś warte; bez tego, nie warte torby sieczki.
- Źródło: 4 Marca., tom I, wyd. Gebethner i Wolff, Warszawa 1906, s. 103.
- Oddzielić pożądanie od kochania jest takiem samem niepodobieństwem, jak oddzielić myślenie od bytu. Nawet uczucia religijne, najidealniejsze ze wszystkich, objawiają się przez słowa, klęczenie, całowanie rzeczy świętych; jam zaś chciał, żeby miłość do kobiety wyrzekła się wszelkiego wcielenia, wszelkiego związku z ziemią i istniała na świecie w sposób zaświatowy.
- Źródło: 17 Sierpnia., tom III, wyd. Gebethner i Wolff, Warszawa 1906, s. 145.
- Rozumiem, że miłość, która chce być tylko duchem, zostanie tylko cieniem; ale ogołocona zupełnie z ducha, staje się tylko upodleniem.
- Źródło: 25 Kwietnia., tom I, wyd. Gebethner i Wolff, Warszawa 1906, s. 167.
- Tylko takie usta, które już piły ze źródła zwątpień, można przekonać, że zabroniony pocałunek nie jest grzechem.
- Źródło: 8 Czerwca., tom II, wyd. Gebethner i Wolff, Warszawa 1906, s. 239.
- Zakochane serce mężczyzny umie podsycać swoje uczucie nawet tem, co wypada na niekorzyść kobiety kochanej.
- Źródło: 15 Maja., tom II, wyd. Gebethner i Wolff, Warszawa 1906, s. 142.
- W tym morzu zła, głupstw, niepewności i zwątpień, jakim jest istnienie, jedna rzecz jest warta życia, niewątpliwa, mocna jak śmierć – to miłość. Nic nie ma poza nią...
- Źródło: 5 czerwca., tom II, wyd. Gebethner i Wolff, Warszawa 1906, s. 152.
Zobacz też:
