Babcia

matka matki lub ojca

Babcia – kobieta, która ma potomka, który to potomek ma własne dziecko, dla tego dziecka.

Babcia z wnuczką
  • Babka Niła zawsze potrafiła powiedzieć coś spokojnie i po prostu, nawet kiedy wokoło ludzie szaleli i wygadywali niestworzone rzeczy. Glebow kochał tę maleńką staruszeczkę, skręconą jak półtora nieszczęścia, z żółtawosiwym, starannie zaczesanym koczkiem, o drobnej pożółkłej twarzyczce. Zawsze było jej pełno w domu, krzątała się, szurała pantoflami, chodziła tam i na powrót. Sama dźwigała całe gospodarstwo, zawsze na nogach, od rana do późnej nocy. Tylko ona, jak się zdawało Glebowowi, czasem go rozumiała.
    • Autor: Jurij Trifonow, Dom nad rzeką Moskwą, tłum. Ziemowit Fedecki, Czytelnik, Warszawa 1979, s. 51–52.
  • Każda z nas ma swój krzyż – tak mawiała babcia (…).
    Zawsze sądziłam, że ten krzyż dostaje się pod koniec życia, a tu się okazuje, że któregoś dnia, tak po prostu, Pan Bóg cichutko nam go kładzie na plecy i już! Teraz go nieś!
  • Za lat pięćdziesiąt siądzie przy fortepianie
    (będzie miała wówczas wiosen siedemdziesiąt cztery)
    babcia, co nosiła jumpery,
    i przeżyła wielką wojnę nudną niesłychanie.
Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!
  • Moja babcia zwykła mówić, że Bóg ma swój plan w stosunku do każdego z nas.
    Chciałbym móc zrealizować Jego plan, ponieważ mój okazał się do dupy.

Zobacz też:

Wikisłownik
Wikisłownik
Zobacz też hasło babciaWikisłowniku