Bękarty wojny

amerykańsko-niemiecki film (reż. Quentin Tarantino; 2009)

Bękarty wojny (ang. Inglourious Basterds) – film wojenny produkcji niemiecko-amerykańskiej z 2009 roku w reżyserii Quentina Tarantino i z jego scenariuszem.

Eli Roth, Mélanie Laurent i producent Lawrence Bender podczas premiery filmu (2009)
Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!

Wypowiedzi postaci

edytuj
  • Pewnie słyszałeś, że nie robimy w branży jeńcobiorczej. Zajmujemy się zabijaniem nazistów i muszę powiedzieć, że interes kwitnie!
    • Postać: Aldo
  • W jakże straszliwie wrogim świecie szczur musi żyć. Lecz nie tylko udaje mu się przetrwać, ale nawet dalej odnosić sukcesy. A to dlatego, że nasz mały wróg posiada instynkt przetrwania i obrony jak nikt inny… I to właśnie, Monsieur, łączy Żyda ze szczurem.
    • Postać: Landa
    • Zobacz też: szczur

Dialogi

edytuj
Landa: Czy mamy wpływ na przydomki nadawane nam przez wrogów? „Aldo Apacz” i „Mały Człowiek”?
Utivich: Jak to „Mały Człowiek”?
Landa: Twój przydomek wśród Niemców.
Utivich: Mój przydomek wśród Niemców to „Mały Człowiek”?
Landa: I gdybym miał wyrazić swoją opinię, to trochę zaskoczyło mnie, jak wysoki jesteś w rzeczywistości. Wiesz, jesteś nieduży, ale nie tak mały jak cyrkowy karzeł, jak mówiłaby twoja reputacja.

Landa: „Łowca Żydów”. To tylko przydomek, jaki mi nadano.
Aldo: Cóż, ale musisz przyznać, że chwytliwy.

Aldo: Nie mówiłeś, że to cholerne spotkanie będzie, kurwa, w piwnicy.
Hicox: Nie wiedziałem.
Aldo: Mówiłeś, że będzie w tawernie.
Hicox: To jest tawerna.
Aldo: Tak, w piwnicy. A wiesz, walka w piwnicy stwarza parę problemów. Pierwszy jest taki, że walczy się w piwnicy.

Landa: Trafiłeś bingo! (Aldo i Utivich patrzą na Landę z dezaprobatą). Tak to właśnie mówicie? „Trafiłeś bingo”?
Aldo: Wystarczy „bingo”.
Landa: Ach! Bingo! Świetnie! Zacząłem schodzić z tematu. O czym mówiliśmy?

Donny (o swastyce wyciętej na czole szeregowego Butza): Wie pan, panie poruczniku, robi się pan w tym coraz lepszy.
Aldo: Teraz wiesz, co trzeba robić, żeby wystąpić w Carnegie Hall. Ćwiczyć.

Hitler (na premierze „Dumy narodu”): Wspaniałe, mój drogi. Po prostu wspaniałe. To jak dotąd twój najlepszy film.
Goebbels (ze łzami w oczach): Dziękuję, mein Führer. Dziękuję.

Zobacz też

edytuj