Adam
postać biblijna, prarodzic, pierwszy człowiek
Adam – imię męskie pochodzenia semickiego. W języku hebrajskim אדום oznacza czerwony, od koloru ziemi, z której Adam był ulepiony; w językach tureckich i ałtajskich oznacza „człowiek”.
- Adamie, ty boży kmieciu,
Ty siedzisz u Boga w wiecu.- Źródło: pieśń wielkanocna z XIV wieku, włączona w XV wieku do tekstu Bogurodzicy
- Zobacz też: Bóg
- Adam – pierwszy pantoflarz, a zarazem szczęśliwiec, który nie miał teściowej.
- Autor: Kazimierz Bartoszewicz
- Zobacz też: pantoflarz, teściowa
- Adam cóż by poradził, gdyby Bóg w raju Ewy nie posadził.
- Opis: przysłowie polskie
- Zobacz też: Ewa, raj
- Adam ujrzawszy, że Ewa jest naga, innego raju już się nie domaga.
- Autor: Jan Izydor Sztaudynger, Piórka, Wydawn. Literackie, 1985, s. 106.
- Zobacz też: nagość
- Na Adama pięknie, jutrzenka jasna, będzie stodoła ciasna.
- Opis: przysłowie polskie
- Na Adama pięknie, zima prędko pęknie.
- Opis: przysłowie polskie
- Zobacz też: zima
- Począwszy od Adama, każdy człowiek kłamie.
- Autor: Salomon Rysiński
- Opis: przysłowie polskie
- Źródło: Na wszystko jest przysłowie, oprac. Stanisław Świrko, Poznań 1975, s. 48.
- Zobacz też: kłamstwo
Zobacz też:
