Zbójnicy

górale karpaccy parający się rozbojem

Zbójnicy - tradycyjne określenie członków góralskich band rozbójniczych, składających się głównie z chłopów i działających na terenach Karpat, przez folklor uznanych za bohaterów ludowych.

Władysław Skoczylas, Pochód zbójników, drzeworyt, 1916

Cytaty z pieśni ludowych

edytuj
  • Cudują się ludzie,
    cudują się pany,
    Co Janiczek robi
    pod szubieniczkami.

    Co tam robi Janiczek
    pod szubieniczkami?
    Jak se on zbyrka [dzwoni]
    temi kajdanami.
    • Opis: pieśń ludowa z Małopolski.
    • Źródło: Oskar Kolberg, Dzieła wszystkie, t. 6, Wrocław-Poznań 1963, s. 349-350.
  • Ekonoma się nie lęka, pana się nie boi,
    chociaż z kijem nad nim stoi, chociaż z kijem stoi.
    • Opis: pieśń ludowa z Małopolski.
    • Źródło: Oskar Kolberg, Dzieła wszystkie, t. 45, Wrocław-Poznań 1968, s. 164.
  • Przez długi czas zawsze zbijałem, zdzierałem,
    toć i gardło drogo przedałem.
    Śmierć chodź sroga,
    przecież droga.
    Chodź mnie szubienica spotkała, dostała,
    sztuka umrzeć drogo nie mała.
    (…)
    Wstępuję śmiało na drabinę, zasłynę,
    Z niej, w pamięci prędko nie zginę.
    (…)
    Pode mną łąka zielona, ozdobiona
    kwieciem pięknym, takoż upstrzona.
    Więc i trawa
    i murawa
    rozrywać mnie będą w tej doli, powoli,
    aż mnie sędzia schować pozwoli.
    • Źródło: Opryszek Wisielec (pieśń ludowa z Małopolski, koniec XVIII w.); cyt. za: Oskar Kolberg, Dzieła wszystkie, t. 1, Wrocław-Poznań 1961, s. 362.

O zbójnikach

edytuj
  • Zbóje byli superbohaterami we współczesnym tego słowa znaczeniu. Figury te sklejono z plebejskich wyobrażeń na temat sprawiedliwości społecznej, winy i kary, a także ze szczątków prawdziwych zdarzeń. Dokonywali czynów niesłychanych, a jednocześnie pozostawali zwyczajni. Grabili przejezdnych po gościńcach, a zarazem przyjmowali w swoje progi ubogie rodziny, a nawet dzielili się z nimi pieniędzmi. Byli groźni, ale przecież przemoc była wówczas wszędzie. Dobrzy ludzie w potrzebie nie mieli się czego obawiać.
    Biografie zbójów wyznaczają polityczne granice chłopskiego oporu. Nie byli to rewolucjoniści, ale mściciele, którzy kończyli zawsze na stryczku albo na haku.

Zobacz też

edytuj