Wikicytaty

Księga Wyjścia

księga Starego Testamentu
(Przekierowano z Wtóre Księgi Mojżeszowe)

Księga Wyjścia, 2 Księga Mojżeszowa – druga księga biblijna.

Edward Poynter, 1867

Biblia Tysiąclecia (1965)

edytuj
 
Ta sekcja ma chronologiczny układ cytatów.
  • Mojżesz zaś rzekł Bogu: „Oto pójdę do synów Izraela i powiem im: «Bóg ojców naszych posłał mię do was». Lecz gdy oni mnie zapytają, jakie jest Jego imię, to cóż im mam powiedzieć?” Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: „JESTEM, KTÓRY JESTEM”. I dodał: „Tak powiesz synom Izraela: «JESTEM posłał mnie do was»”. Mówił dalej Bóg do Mojżesza: „Tak powiesz synom Izraela: «Jahwe, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba posłał mnie do was.» To jest imię moje na wieki i to jest moje zawołanie na najdalsze pokolenia.”
    • Źródło: Biblia Tysiąclecia wyd. II, Rozdz. 3:13–15
  • Bóg rozmawiał z Mojżeszem i powiedział mu: „Jam jest Jahwe. Ja objawiłem się Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi jako Bóg Wszechmocny, ale imienia mego, Jahwe, nie objawiłem im.”
    • Źródło: Biblia Tysiąclecia wyd. II, Rozdz. 6:2,3
  • Kto by pobił kijem swego niewolnika lub niewolnicę, tak iżby zmarli pod jego ręką, winien być surowo ukarany. A jeśliby pozostali przy życiu jeden czy dwa dni, to nie będzie podlegał karze, gdyż są jego własnością.
    • Źródło: Biblia Tysiąclecia wyd. IV, Rozdz. 21:20,21
  • Gdyby mężczyźni bijąc się uderzyli kobietę brzemienną powodując poronienie, ale bez jakiejkolwiek szkody, to winny zostanie ukarany grzywną, jaką na nich nałoży mąż tej kobiety, i wypłaci ją za pośrednictwem sędziów polubownych.
    • Źródło: Biblia Tysiąclecia wyd. IV, Rozdz. 21:22
  • Jeżeli zaś ona poniesie jakąś szkodę, wówczas on odda życie za życie, oko za oko, ząb za ząb, rękę za rękę, nogę za nogę, oparzenie za oparzenie, ranę za ranę, siniec za siniec.
    • Źródło: Biblia Tysiąclecia wyd. IV, Rozdz. 21:23–25
  • Sześć dni będziesz wykonywał pracę, ale dzień siódmy będzie dla was świętym szabatem odpoczynku dla Pana; ktokolwiek zaś pracowałby w tym dniu, ma być ukarany śmiercią.
    • Źródło: Biblia Tysiąclecia wyd. IV, Rozdz. 35:2

Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata (1994)

edytuj
 
Ta sekcja ma chronologiczny układ cytatów.
  • A synowie Izraela stali się płodni, tak iż zaroiło się od nich; i wciąż się pomnażali, i potężnieli w tak niezwykłej mierze, iż kraj się nimi napełnił.
  • Wówczas ukazał mu się anioł Jehowy w płomieniu ognia pośrodku ciernistego krzewu. Gdy tak patrzył, oto ciernisty krzew płonął ogniem, a mimo to ów ciernisty krzew nie spłonął.
  • Jam jest Bóg twego ojca, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba. (…) I zstępuję, aby ich wyzwolić z ręki Egipcjan i wyprowadzić z tej ziemi do ziemi dobrej i przestronnej, do ziemi mlekiem i miodem płynącej, na miejsce Kananejczyków i Hetytów, i Amorytów, i Peryzzytów, i Chiwwitów, i Jebusytów.
  • (…) Mojżesz powiedział do prawdziwego Boga: „Załóżmy, że teraz pójdę do synów Izraela i powiem im: «Bóg waszych praojców posłał mnie do was», a oni rzekną do mnie: «Jakie jest jego imię?» Co mam im powiedzieć?” Wtedy Bóg rzekł do Mojżesza: „OKAŻĘ SIĘ, KIM SIĘ OKAŻĘ”. I dodał: „Oto, co masz powiedzieć synom Izraela: «OKAŻĘ SIĘ posłał mnie do was»”.
  • Idź więc, a ja będę z twoimi ustami i nauczę cię, co winieneś mówić.
  • (…) faraon rzekł: „Któż to jest Jehowa, żebym miał usłuchać jego głosu i odprawić Izraela? Wcale nie znam Jehowy, a do tego nie mam zamiaru odprawić Izraela”.
  • I ja ukazywałem się Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi jako Bóg Wszechmocny, ale co do mojego imienia, Jehowa, nie dałem się im poznać.
  • I wezmę was sobie za lud, i okażę, że jestem dla was Bogiem; i poznacie, iż ja jestem Jehowa, wasz Bóg, który was wyprowadza spod brzemion Egiptu.
  • Mojżesz i Aaron natychmiast tak uczynili, jak to nakazał Jehowa; i podniósłszy laskę, na oczach faraona oraz jego sług uderzył wodę w Nilu, i cała woda, która była w Nilu, obróciła się w krew. Ryby zaś, które były w Nilu, pozdychały, a Nil zaczął cuchnąć; i Egipcjanie nie mogli pić wody z Nilu; i krew była w całej ziemi egipskiej.
  • Wtedy Aaron wyciągnął rękę nad wody Egiptu i żaby zaczęły wychodzić i pokrywać ziemię egipską.
  • Aaron wyciągnął rękę ze swą laską i uderzył proch ziemi, a człowieka i zwierzę obsiadły komary. Wszystek proch ziemi w całej krainie egipskiej zamienił się w komary. A kapłani uprawiający magię próbowali uczynić to samo za pomocą swoich sztuk tajemnych, żeby sprowadzić komary, lecz nie byli w stanie. I człowieka oraz zwierzę obsiadły komary. Dlatego kapłani uprawiający magię rzekli do faraona: „To palec Boży!” Ale serce faraona trwało w uporze i nie posłuchał ich, jak to powiedział Jehowa.
  • I w owym dniu wyróżnię ziemię Goszen, w której przebywa mój lud, i nie będzie tam żadnego gza – abyś poznał, iż ja jestem Jehowa pośrodku ziemi. I dokonam rozgraniczenia między moim ludem a twoim ludem. (…) I Jehowa tak uczynił; i wielkie roje gzów zaczęły się wdzierać do domu faraona i do domów jego sług, i na całą ziemię egipską. Kraj został zrujnowany z powodu gzów.
  • (…) oto ręka Jehowy dotknie twego żywego inwentarza, który jest w polu. Na konie, osły, wielbłądy, na stado i trzodę spadnie bardzo ciężka zaraza. I Jehowa uczyni różnicę między dobytkiem Izraela a dobytkiem Egiptu, i nic nie zdechnie ze wszystkiego, co należy do synów Izraela.
  • Potem Jehowa rzekł do Mojżesza i Aarona: „Nabierzcie sobie w obie garści pełno sadzy z pieca do wypalania i niech Mojżesz na oczach faraona rzuci ją ku niebiosom. I zamieni się ona w pył na całej ziemi egipskiej, a na człowieku oraz zwierzęciu w całej ziemi egipskiej wystąpią wrzody pokrywające się pęcherzami”. Nabrali więc sadzy z pieca do wypalania i stanęli przed faraonem, a Mojżesz rzucił ją ku niebiosom i na człowieku oraz na zwierzęciu wystąpiły wrzody pokrywające się pęcherzami.
  • Tym razem bowiem wymierzam wszystkie moje ciosy w twoje serce i w twoich sług, i w twój lud, żebyś poznał, iż na całej ziemi nie ma nikogo takiego jak ja. Bo już mogłem wyciągnąć rękę, żeby uderzyć ciebie i twój lud zarazą i żebyś został usunięty z ziemi. Ale właśnie w tym celu zostawiłem cię przy życiu, by ci pokazać swoją moc i by moje imię oznajmiano po całej ziemi.
  • Mojżesz wyciągnął zatem swą laskę ku niebiosom, a Jehowa zesłał grzmoty i grad i spadł na ziemię ogień, i Jehowa spuszczał grad na ziemię egipską. Wystąpił więc grad i ogień błyskający wśród gradu. I był on bardzo ciężki, tak iż nie było podobnego do niego w całej ziemi egipskiej, od czasu gdy powstał tam naród. (…) Tylko w ziemi Goszen, gdzie byli synowie Izraela, nie wystąpił grad.
  • A Jehowa rzekł do Mojżesza: „Wyciągnij rękę nad ziemię egipską po szarańcze, żeby się pojawiły nad ziemią egipską i pożarły wszelką roślinność tej ziemi, wszystko, co pozostawił grad”. Mojżesz od razu wyciągnął swą laskę nad ziemię egipską i Jehowa sprawił, że wiatr wschodni wiał nad krajem przez cały ten dzień i całą noc. Nastał ranek i ów wschodni wiatr przyniósł szarańcze. I szarańcze zaczęły się pojawiać nad całą ziemią egipską i obsiadać całe terytorium Egiptu. Były one bardzo dokuczliwe. Przed nimi nigdy tak nie wystąpiły szarańcze, jak te, i po nich nigdy więcej tak nie wystąpią. I pokryły widoczną powierzchnię całego kraju, i kraj pociemniał; i pożarły wszelką roślinność tej ziemi i wszystek owoc drzew, który pozostawił grad; i nie zostało nic zielonego na drzewach ani na roślinności polnej w całej ziemi egipskiej.
  • Mojżesz natychmiast wyciągnął rękę ku niebiosom i w całej ziemi egipskiej na trzy dni zapanowała gęsta ciemność. Jeden drugiego nie widział i nikt nie wstawał ze swego miejsca przez trzy dni; lecz wszyscy synowie Izraela mieli światło w swoich mieszkaniach.
  • I będą tej nocy jedli mięso. Mają je jeść upieczone na ogniu – z przaśnikami oraz z gorzkimi ziołami. Nie jedzcie z niego nic surowego ani ugotowanego, gotowanego w wodzie, lecz niech będzie upieczone na ogniu – głowa razem z goleniami i trzewiami. I nic z niego nie wolno wam pozostawić do rana, lecz co z tego pozostanie do rana, macie spalić ogniem. A winniście go jeść w taki sposób: mając biodra przepasane, sandały na nogach i laskę w ręku; i jedzcie go w pośpiechu. Jest to Pascha Jehowy. A ja przejdę tej nocy przez ziemię egipską i ugodzę każdego pierworodnego w ziemi egipskiej, od człowieka do zwierzęcia, i wykonam wyroki na wszystkich bogach Egiptu. Jam jest Jehowa. I krew będzie wam służyć za znak na domach, gdzie jesteście; a ja zobaczę krew i ominę was, i plaga ta nie spadnie na was ku waszej zgubie, gdy uderzę ziemię egipską. A dzień ten będzie dla was stanowił pamiątkę i będziecie go obchodzić jako święto dla Jehowy przez wszystkie wasze pokolenia. Macie go obchodzić jako ustawę po czas niezmierzony.
  • A o północy Jehowa ugodził każdego pierworodnego w ziemi egipskiej, od pierworodnego potomka faraona, który zasiada na tronie, do pierworodnego potomka jeńca, który był w więziennym dole, i do każdego pierworodnego potomka zwierzęcia.
  • A pobyt synów Izraela, którzy mieszkali w Egipcie, trwał czterysta trzydzieści lat.
  • (…) Bóg prowadził lud drogą okrężną po pustkowiu nad Morzem Czerwonym. Lecz synowie Izraela wyszli z ziemi egipskiej w szyku bojowym. A Mojżesz wziął ze sobą kości Józefa (…). A Jehowa szedł przed nimi za dnia w słupie obłoku, by ich prowadzić drogą, nocą zaś w słupie ognia, aby im świecić, żeby mogli iść dniem i nocą. Słup obłoku nie ustępował sprzed ludu za dnia ani słup ognia nocą.
  • (…) Jehowa pozwolił, by serce faraona, króla Egiptu, zacięło się w uporze, i zaczął on ścigać synów Izraela, podczas gdy synowie Izraela odchodzili z podniesioną ręką.
  • Nie lękajcie się. Stójcie niewzruszenie i oglądajcie wybawienie, które Jehowa dziś wam zgotuje. Bo Egipcjan, których dzisiaj widzicie, już więcej nie zobaczycie, nie, nigdy więcej. Jehowa będzie za was walczył, a wy będziecie milczeć.
  • Moją siłą i moją potęgą jest Jah, gdyż on jest mi wybawieniem.
    To mój Bóg – będę go sławił; Bóg mego ojca – będę go wywyższał.
    Jehowa jest wojownikiem. Jehowa to jego imię. (…)
    Twoja prawica, Jehowo, jest potężna w mocy;
    twoja prawica, Jehowo, potrafi roztrzaskać nieprzyjaciela.
    Któż wśród bogów jest podobny do ciebie, Jehowo?
    Któż jest jak ty, potężny w świętości?
    Ty, przed którym należy wyrażać bojaźń w pieśniach pochwalnych, który dokonujesz rzeczy zadziwiających. (…)
    Jehowa będzie królował po czas niezmierzony, na zawsze.
  • (…) Jehowa rzekł do Mojżesza: „Przejdź przed ludem i weź ze sobą kilku starszych Izraela oraz swą laskę, którą uderzyłeś Nil. Weź ją do ręki i idź. Oto ja stoję przed tobą tam na skale przy Horebie. Uderz w skałę, a wyjdzie z niej woda i lud będzie ją pił”.
  • Jeśli (…) będziecie bezwzględnie posłuszni memu głosowi i naprawdę będziecie zachowywać moje przymierze, to staniecie się moją szczególną własnością spośród wszystkich ludów, gdyż do mnie należy cała ziemia. A wy sami staniecie się dla mnie królestwem kapłanów i narodem świętym. Oto słowa, które masz powiedzieć synom Izraela.
  • A Bóg powiedział wszystkie te słowa, mówiąc:
    „Jam jest Jehowa, twój Bóg, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewolników. Nie wolno ci mieć żadnych innych bogów na przekór mojemu obliczu.”
    „Nie wolno ci robić sobie rzeźbionego wizerunku ani postaci podobnej do czegokolwiek, co jest w niebiosach w górze, lub tego, co jest na ziemi na dole, lub tego, co jest w wodach pod ziemią. Nie wolno ci kłaniać się im ani dać się namówić do służenia im, gdyż ja, Jehowa, twój Bóg, jestem Bogiem wymagającym wyłącznego oddania, zsyłającym karę za przewinienie ojców na synów, na trzecie pokolenie i na czwarte pokolenie, w wypadku tych, którzy mnie nienawidzą, lecz okazującym lojalną życzliwość tysiącznemu pokoleniu w wypadku tych, którzy mnie miłują i przestrzegają moich przykazań.
    «Nie wolno ci używać imienia Jehowy, twego Boga, w sposób niegodny, bo Jehowa nie pozostawi bez ukarania tego, kto używa jego imienia w sposób niegodny.
    "Pamiętając o tym, by uważać dzień sabatu za święty, przez sześć dni masz pracować i wykonywać wszelką swą pracę. Ale dzień siódmy jest sabatem dla Jehowy, twego Boga. Nie masz wykonywać żadnej pracy – ty ani twój syn, ani twoja córka, twój niewolnik ani twoja niewolnica, ani twoje zwierzę domowe, ani twój osiadły przybysz, który jest w twoich bramach. Bo w ciągu sześciu dni Jehowa uczynił niebiosa i ziemię, morze i wszystko, co w nich jest, a w dniu siódmym zaczął odpoczywać. Dlatego Jehowa pobłogosławił dzień sabatu i zaczął go uświęcać.
    "Szanuj swego ojca i swą matkę, aby długo trwały twoje dni na ziemi, którą daje ci Jehowa, twój Bóg.
    "Nie wolno ci mordować.
    "Nie wolno ci cudzołożyć.
    "Nie wolno ci kraść.
    "Nie wolno ci fałszywie świadczyć jako świadek przeciw twemu bliźniemu.
    "Nie wolno ci pożądać domu twego bliźniego. Nie wolno ci pożądać żony twego bliźniego ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego byka, ani jego osła, ani niczego, co należy do twego bliźniego».
  • Nie wolno wam sporządzać obok mnie bogów ze srebra, nie wolno wam też sporządzać sobie bogów ze złota.
  • (…) jeśli nastąpi wypadek śmiertelny, to masz dać duszę za duszę, oko za oko, ząb za ząb, rękę za rękę, nogę za nogę, oparzenie za oparzenie, ranę za ranę, cios za cios.
    • כד: «עין תחת עין שן תחת שן יד תחת יד רגל תחת רגל» (hebr.)
    • Źródło: Wyj 21:23–25
  • A jeśli mężczyzna uwiedzie dziewicę, która nie jest zaręczona, i się z nią położy, to bezwarunkowo ma ją nabyć jako żonę za cenę kupna.
  • Kto się kładzie ze zwierzęciem, bezwarunkowo ma być uśmiercony.
  • Kto składa ofiary jakimkolwiek bogom oprócz samego Jehowy, ma być wydany na zagładę.
  • I nie wolno ci się znęcać nad osiadłym przybyszem ani go uciskać, byliście bowiem osiadłymi przybyszami w ziemi egipskiej.
  • Nie podawaj nieprawdziwej wiadomości. Nie współpracuj z niegodziwcem, stając się świadkiem, który knuje zło. Nie wolno ci iść za tłumem w złych celach, nie wolno ci też tak składać świadectwa w spornej sprawie, by pójść za tłumem i wypaczyć sprawiedliwość. Jeśli chodzi o maluczkiego, nie wolno ci go faworyzować w jego spornej sprawie. (…) Masz się trzymać z dala od fałszywej wiadomości.
  • Nie masz przyjmować łapówki, bo łapówka zaślepia tych, którzy dobrze widzą, i wypacza słowa ludzi prawych.
  • I Aaron ma stale nosić imiona synów Izraela na napierśniku sądu, na swoim sercu, gdy będzie wchodził do Miejsca Świętego, jako pamiątkę przed Jehową. A do napierśnika sądu włożysz Urim i Tummim i mają one być na sercu Aarona, gdy będzie wchodził przed Jehowę; i Aaron będzie na swoim sercu stale nosił przed Jehową sądy synów Izraela.
  • (…) a w serce każdego, kto ma mądre serce, wkładam mądrość, żeby wykonali wszystko, co ci nakazałem (…).
  • Nie możesz zobaczyć mego oblicza, gdyż żaden człowiek nie może mnie zobaczyć i pozostać przy życiu.
  • (…) Jehowa, Jehowa, Bóg miłosierny i łaskawy, nieskory do gniewu oraz obfitujący w lojalną życzliwość i prawdę, zachowujący lojalną życzliwość dla tysięcy, on przebacza przewinienie i występek, i grzech, lecz bynajmniej nie pozwoli ujść bezkarnie (…).
  • Bo nie wolno ci padać na twarz przed innym bogiem, gdyż Jehowa, który ma na imię Zazdrosny, jest Bogiem zazdrosnym (…). Nie wolno ci czynić sobie lanych bożków.

Inne przekłady

edytuj
 
Ta sekcja ma chronologiczny układ cytatów.
  • Palec to Boży.
    • Źródło: Wyj 8:15
  • Śpiewać będę Panu, uwielbionemu w chwale.
    konie i jeźdźców wtrącił do morza.
    Pan jest natchnieniem mej pieśni i moim zbawcą,
    Jest moim Bogiem i dlatego go sławię,
    Jest Bogiem moich praojców i dlatego Go wielbię (…).
  • I mówił Pan wszystkie te słowa: „Jam jest Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi egipskiej (…). Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną. Nie będziesz brał imienia Pana Boga twego, nadaremno (…). Pamiętaj, abyś dzień sobotni święcił. Czcij ojca twego i matkę twoją (…). Nie będziesz zabijał. Nie będziesz cudzołożył. Nie będziesz kradzieży czynił. Nie będziesz mówił fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu twemu. Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego ani będziesz pragnął żony jego, ani sługi, ani służebnicy, mani wołu, ani osła, ani żadnej rzeczy, która jego jest”.
    • Źródło: Wyj 20, 1-3, 7-8, 12–17 w: Biblia Jakuba Wujka, popr. przez Stanisława Stysia (1956)

Zobacz też

edytuj
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Księga_Wyjścia&oldid=535392”