Toast
Toast – gatunek literatury stosowanej, skonwencjonalizowana formuła lub krótka przemowa wznoszona dla uczczenia kogoś lub czegoś, życzenia komuś pomyślności itp.
O toastach
edytuj- Ileż toastów spełnia się pełnym kielichem goryczy.
- Autor: Stanisław Jerzy Lec
- Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, wybór i oprac. Leszek Bubel, wyd. „Zamek”, Warszawa 1995, s. 151.
- Przy pierwszym toaście człowiek pije sake, przy drugim – sake pije sake, przy trzecim – sake pije człowieka.
- Ippai wa hito safe wo nomi, nihai wa safe safe wo nomi, sambai wa safe hito wo nomu. (jap.)
- Opis: przysłowie japońskie
- Źródło: Daniel Crump Buchanan, Japanese Proverbs & Sayings, University of Oklahoma Press, 1965, s. 80.
- Wzniosę piękny toast (...)
Za aniołów, którzy pieśnią próbowali mnie nawrócić
Za kobiety, które z serca trzeba było precz wyrzucić
Za Judaszów co najpodlej zaprzedali własny naród
Za geniuszy najprawdziwszych, których było tylko paru.- Autor: Leszek Wójtowicz, Piękny toast
- Znam starodawny toast, wart złota dla swej piękności: „Obyś nie spotkał przyjaciela, gdy będziesz wchodził na górę powodzenia”.
- Autor: Mark Twain
- Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, wybór i oprac. Leszek Bubel, wyd. „Zamek”, Warszawa 1995, s. 150.
Toasty
edytuj- Albo pij, albo się bij!
- Autor: Salomon Rysiński, Przypowieści polskie, 1618
- Bądź zdrów jak dąb, miej pieniędzy zrąb!
- Opis: XIX wiek.
- Bo się śledź obrazi!
- Boże daj zdrowie, jak na wietku, tak i na nowie!
- Opis: XIX wiek.
- Bóg stworzył kobietę z żebra Adamowego...
Nie stworzył jej z głowy, aby nie była dumna.
Nie stworzył jej z oczu, aby nie była ciekawa.
Nie stworzył jej z uszu, aby nie była plotkarką.
Nie stworzył jej z nosa, aby nie była wścibską.
Nie stworzył jej z ust, aby nie była gadułą.
Nie stworzył jej z nogi, aby nie biegała za mężczyznami...
Wypijmy więc za to, aby nasze kobiety były dokładnie zgodne z boskimi wzorcami!
- Chłop do chłopa, pop do popa, złodziej do złodzieja: w ręce acana dobrodzieja!
- Opis: XIX wiek.
- Choćbyś postawił innych trunków sto
– Wszystko to nie to. Piwo – to jest to!- Autor: Andrzej Monastyrski
- Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, op. cit., s. 28.
- Daj Boże zdrowie!
- Autor: Wacław Potocki
- Opis: w 1696.
- Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, op. cit., s.7.
- Gruchniem, bo spuchniem!
- Autor: anonim
- Opis: toast pruszkowski
- Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, op. cit., s. 21.
- Hej koledzy! Precz frasunek!
Niech nas rzeźwi dobry trunek,
Niech przy szklance
Na hulance
Słodko płynie noc.- Autor: Julian Kędrzycki
- Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, op. cit., s. 16.
- Kto kocha muzy
niech po dziewięć pije,
a po trzy łyknie,
kto kocha gracyje.- Autor: Adam Naruszewicz
- Opis: w 1773.
- Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, op. cit., s.8.
- Na frasunek dobry trunek!
- Autor: Sebastian Petrycy
- Opis: w 1605.
- Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, op. cit., s.7.
- Nalej, rozlej!
- Opis: Okrzyk pijacki, ok. 1470.
- Niech ci Bóg da zdrowie jak kobyle w rowie!
- Opis: XIX wiek.
- Piję za to, aby nasi wrogowie żyli z samej pensji i cukier mieli tylko w moczu!
- Opis: toast żydowski
- Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, op. cit., s. 26.
- Sto lat zdrowia, beczka wina, dobry sąsiad i dziewczyna!
- Opis: XIX wiek.
- Sznaps, sznaps, sznapsiątko,
Najmilsze kociątko!- Autor: anonim
- Opis: toast lwowski
- Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, op. cit., s.8.
- Wódczane dzień dobry!
- Palinkas ju regelt! (węg.)
- Autor: anonim
- Opis: toast węgierski wznoszony przy porannym kacu.
- Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, op. cit., s. 28.
- Wódka grzeje, wódka chłodzi,
wódka nigdy nie zaszkodzi!- Autor: anonim
- Opis: toast śląski
- Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, op. cit., s. 12.
- Wypijmy za to, by zdrożały butelki po winie i wódce!
- Wypijmy za to, że spotkamy się wszyscy po drugiej stronie tęczy!
- Autor: anonim
- Opis: toast Cichociemnych
- Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, op. cit., s. 78.
- Za zdrowie Kaczkosi, co Żydom wodę nosi!
- Autor: Julian Tuwim, 1935
- Za zdrowie dzięcioła i za zdrowie dudka!
- Autor: Julian Tuwim, 1935
- Zdrowie tego, co fundacja jego!
- Opis: XIX wiek.
- Zdrowie twoje w gębę moję!
- Autor: Julian Tuwim, 1935