Tales z Miletu

starogrecki uczony presokratejski

Tales z Miletu (ok. 635–543 p.n.e.) – grecki filozof, matematyk, astronom, inżynier, polityk, podróżnik i kupiec, zaliczany do siedmiu mędrców starożytnej Grecji.

  • Cnota zbawia tego, który jej nie unika.
    • Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.
Tales z Miletu
  • Człowieka ocenia się wedle pieniędzy: nikt, kto biedny, nie cieszy się szacunkiem.
  • Dla cierpiącego fizycznie potrzebny jest lekarz, dla cierpiącego psychicznie – przyjaciel.
  • Dlaczego nie mam dzieci? Z miłości do dzieci!
  • Dobroć jest jak rosa, która poi spragnionych.
  • Dusza człowieka jest odzwierciedleniem nieskażonej, czystej wody.
  • Gadulstwo nigdy nie zwiastuje rozumnej myśli.
    • Źródło: Diogenes Laertios, Żywoty i poglądy słynnych filozofów, wyd. PWN, Warszawa 1982, s. 27.
  • Jak ty rodzicom, tak dzieci tobie.
  • Kropla drąży skałę.
  • Księżyc pożycza światło od słońca.
  • Lekarstwem dla chorej duszy jest dobre słowo.
  • Ludzi jest wielu, mędrców mało.
  • Nadzieją w ostatniej godzinie jest dla człowieka myśl, że więcej nie będzie musiał się narodzić.
  • Najdziwniejszą rzeczą, jaką w życiu widziałem, był stary tyran.
  • Najsilniejszą rzeczą jest konieczność, wszystkim bowiem rządzi.
  • Najtrudniej poznać samego siebie.
  • Największą mądrością jest czas, wszystko ujawni.
  • Niczym się nie różni śmierć od życia.
  • Nie jest możliwe – wyrwać się z życia w spokoju ducha.
  • Nie mów nikomu, co się dzieje w domu.
  • Nie warto patrzeć na wieki przyszłe.
  • Niejeden władca, kiedy zamknie oczy, widzi jedynie ciemność swojej własnej duszy.
  • Nieszczęśliwy człowiek ratuje się nadzieją.
  • Nieszczęśliwy ten, kto poniechał nadziei.
  • Nikt nie powie, że był zawsze szczęśliwy, a cóż dopiero mówić, że kiedyś będzie.
  • Noc jest przedsionkiem dnia.
  • Piękno natury koi moją zmysłowość.
  • Początkiem wszechrzeczy jest woda.
  • Szczęśliwi bywają pyszni, a biedni dążą do jeszcze większego upokorzenia siebie samych.
  • Śmierć rozprostowuje swoje kości przez całe nasze życie.
  • Świat jest światłem dla oka i muzyką dla ucha.
  • To, co jest piękne, jest dobre, to co jest dobre, będzie piękne.
  • Woda posiada w sobie pierwiastek boski.
  • Wszystko można osiągnąć wytrwałością duszy.
  • Wszystko pełne jest bogów.
    • Źródło: Jostein Gaarder, Świat Zofii. Cudowna podróż w głąb historii filozofii, Warszawa 1995, tłum. Iwona Zimnicka, s. 46.
  • Żadne drzewo nie rośnie bez korzeni, podobnie i ludzie więdną bez rozsądku.
  • Życie jest jak woda, która wysycha na słońcu – płynie szybko, a słońcem jest rozkosz, która życie wysusza.