Rewerspolska czarna komedia z 2009 r. w reżyserii Borysa Lankosza. Autorem scenariusza jest Andrzej Bart.

Agata Buzek,
odtwórczyni głównej roli (2018)

Wypowiedzi postaci edytuj

  • Bo czymże jest poezja, jeśli nie ślizganiem się po chmurach?
  • Myślałaś, że kiszka stolcowa pomoże ci w oszukiwaniu społeczeństwa? Myślałaś, biedaczko, że jak coś połkniesz i nie wysrasz, to utrzymasz to w tajemnicy?!
    • Postać: ubek Bronisław do Sabiny o połykanej przez nią złotej monecie
  • Sabina! Księgowy! Może nawet liczyć umie…!
  • Trzeba przekonać tego młodego człowieka, że jeśli tylko zrobi mały krok do tyłu, to postąpi naprzód.
    • Postać: dyrektor wydawnictwa o młodym autorze
  • W surowym życiu surowych słów używacie. Jeszcze nauczysz się czułości.

Dialogi edytuj

Sabina: Ale ja nie kochałam tego człowieka!
Babcia: Miłość? Ale co to jest miłość? To jest rok, może dwa, a potem jest zwyczajne życie!

Sabina: Mamo, ja zaraz się zabiję (…).
Matka: Mam truciznę, szybciej działa, może chcesz?

O filmie edytuj

  • Rewers wpisuje się w tę tradycję naszej kultury, która stanowi przeciwieństwo zasadniczej, solennej, by nie powiedzieć: nadętej. Trudno się oprzeć wrażeniu, że patronowały mu z daleka – a raczej z wysoka – duchy dwóch niezwykłych artystów, których twórczość też nie daje się zamknąć w sztywnych definicjach: Witkacego jako dramatopisarza i Andrzeja Munka jako reżysera. Lecz film jest debiutem, o takiej tonacji Rewersu zdecydował przede wszystkim charakter scenariusza, w następnym filmie reżyser pójdzie może zupełnie inną drogą. Ale miło pomarzyć, że w pustym do dziś miejscu po Andrzeju Munku mógłby pojawić się ktoś młodszy o dwa pokolenia.