Quasimodo

postać literacka (V. Hugo: „Katedra Marii Panny w Paryżu”)

Quasimodo - postać fikcyjna, bohater powieści Wiktora Hugo Katedra Marii Panny w Paryżu. Dzwonnik z Notre-Dame, król karnawału roku 1482 i zabójca w afekcie swego opiekuna archidiakona jozalskiego Klaudiusza Frollo, uosobienie brzydoty i dobroci serca.

Quasimodo

O Quasimodo

edytuj
  • Bo garbus u jego serca wisi
    I w spiż parszywym tłucze łbem
    Rozbrzmiewa w niespodziewanej ciszy
    Jego ni rechot, ni to jęk.
    On ceni czyste dzwonu dźwięki,
    Prostują mu garbaty los,
    Więc widząc kto wziął sznur do ręki
    Odebrał panu jego głos.
  • Nie ma takiego Quasimodo, który by nie był głęboko przekonany, że pasuje do niego tylko bardzo piękna kobieta.
  • (...) ludzie posłani do odszukania w lochu sokolo-górskim trupa Oliviera le-Daim (...) natrafili śród wszystkich tych cielsk i kadłubów na dwa szkielety dziwnie z sobą splątane. Jeden z nich niewieści (...) Kościotrup drugi, tulący ku sobie szkielet pierwszy, męzkim był kościotrupem. Zauważono, że kolumnę pacierzową miał wygarbioną, głowę wetkniętą w łopatki, i jedne nogę krótszą. Zresztą, nie było żadnego śladu złamania kości grzbietnej; zkąd oczywistość, że powieszonym nie był. Człowiek zatem, do którego należał, przyszedł tu i tu skonał. Gdy chciano rozłączyć go z towarzyszką, w proch się rozsypał.
    • Autor: Wiktor Hugo, Katedra Najświętszéj Panny Paryzkiéj ("Księga Jedenasta. IV: Ślubna komnata dzwonnika katedralnego], 1876, tłum. Józef Tokarzewicz