Piotr Adamczyk
polski aktor
Piotr Aleksander Adamczyk (ur. 1972) – polski aktor i producent filmowy.
- Aktor jest zapraszany do filmu w ostatniej chwili, kiedy już ważne decyzje podjęto i na wiele rzeczy nie można wpłynąć.
- Aktorzy w pewnym wieku zaczynają reżyserować, a ja w pewnym wieku zacząłem myśleć o produkowaniu.
- Chopina, który ma ludzkie przywary, chyba nawet łatwiej polubić. Był genialnym artystą i za to można go uwielbiać, a jeśli jeszcze zna się powody, dla których bywał… trudny, wtedy nawet łamanie krzeseł z wściekłości da się usprawiedliwić i wybaczyć.
- Zobacz też: Fryderyk Chopin
- Źródło: „Rzeczpospolita”, 22 lutego 2002
- Ci, którzy oglądali serial Fragglesy, na pewno pamiętają psa Sprocketta. To było bardzo ciekawe doświadczenie, a dla mnie niezła zabawa, ponieważ przed mikrofonem jedynie ziałem, warczałem, szczekałem oraz wydawałem z siebie wszystkie dźwięki, które wydaje pies. Doszło do tego, że byłem tak przygotowany i wyczulony na ruchy mojej postaci, iż nawet nie musiałem jej oglądać – po prostu brałem słuchawkę i reagowałem w odpowiednim momencie. W tychże Fragglesach grałem również Gorga – tego, który krzyczał: „Mamo! Złapałem Fragglesa”. To był wielki, sepleniący, ale o gołębim sercu, potwór.
- Źródło: wywiad, wrzesień 2005
- Czas pokazał, że wszystkiego można się nauczyć, także trudnej sztuki dubbingu.
- Źródło: wywiad, wrzesień 2005
- Często zaskakują nas ludzie, których poznajemy bliżej. Chopin także mnie zaskoczył. Jawił mi się jako natchniony, schorowany artysta, jakiego znałem z portretu. Wiedziałem o tym, że bywał trudny, że gdy wpadał w furię stawały mu włosy na głowie, ale to są stereotypy. Cieszę się, że ten film, ten scenariusz – daje możliwość ich złamania. Bo kiedy dowiedziałem się o Chopinie, że np. potrafił się upić winem i grać łokciami na fortepianie, to zaczął mi się jawić jako zwykły człowiek. Z mnóstwem wad: nieznośny, dziecinny, histeryczny, elegancki i dowcipny dandys, ale i perfekcyjny pracoholik. Film podgląda go w codziennych sytuacjach. To nie jest biografia wielkiego kompozytora, to jest opowieść o miłości, w którą ten kompozytor został uwikłany.
- Źródło: wywiad, 2002
- Czy istnieje przypadek? Myślę, że tak, a pierwszym przypadkiem w moim życiu jest to, że plemnik mojego ojca dostał się do jajeczka.
- Źródło: Rozmowy w garderobie, „Existence” nr 3, jesień 2009.
- (…) dzięki swej popularności mogą uczynić wiele dobrego. Wziąć udział w sesji zdjęciowej do kalendarza, z którego dochód przeznaczony będzie na zakup butów zimowych dla dzieci, towarzyszyć uczestnikom olimpiad specjalnych, propagować ideę upowszechnienia w kinach audiodeskrypcji, które pozwolą niewidomym „oglądać” filmy, propagować zdrowy, sportowy styl życia, ekologię itd. Ludziom mającym znane twarze łatwiej przebić się przez morze obojętności.
- Gdyby Chopin nie był egoistą, gdyby nie zajął się sobą i tym, co „mu w duszy grało”, nie stworzyłby takiej muzyki.
- Źródło: „Rzeczpospolita”, 22 lutego 2002
- Mogę być odbierany jako aktor grający w komediach romantycznych albo stricte aktor komediowy. Jestem jednak przekonany, że widzowie będą pamiętać również inne wcielenia.
- Źródło: wywiad, 2010
- Pamiętam (…) doskonale, że kiedy zdawałem do szkoły teatralnej, byłem przekonany, że zostanę aktorem komediowym. Z takim szedłem nastawieniem i takie role dostawałem na początku.
- Po ukończeniu szkoły byłem zdecydowany poświęcić się teatrowi i brać udział tylko w ambitnych przedsięwzięciach. W pewnym momencie zorientowałem się, jak bardzo zmienił się rynek, i że słowo sukces nabrało zupełnie innego znaczenia. Zauważyłem to, ale długo się z tym nie zgadzałem. Nie chciałem zaakceptować tego, że za sukces uważa się zdjęcie na okładce magazynu albo udział w telenoweli. Ważniejsze było dla mnie, i wciąż jest, uznanie widza spotkanego gdzieś przypadkiem. Jednak po jakimś czasie uświadomiłem sobie, że jeśli nie będę odnosił sukcesów komercyjnych, ominie mnie wiele szans. Źle się czułem, kiedy odmawiano mi jakiejś roli, tłumacząc: „Pana nikt nie zna, potrzebujemy znanej twarzy.”
- Źródło: „Życie”, 10 września 2004
- Posiadanie knajpy to dość powszechne marzenie. Wiele osób odpowie, że zawsze o czymś takim marzyło. Ja też.
- Źródło: wywiad, 2010
- Reżyserzy wbrew pozorom nie lubią uległych aktorów. Sztuka rodzi się w bólach, często w konflikcie.
- Źródło: wywiad, 2010
- Świadomie podjąłem decyzję o graniu w serialach, chociaż być może niektórych widzów zawiodłem. Jeśli tak, jest mi przykro. Paradoksalnie – fakt, że stałem się „popularny”, wpływa na to, że dostaję wiele propozycji z wyższej półki.
- W dubbingu czasem bywa śmiesznie, ale zazwyczaj to ciężka praca.
- Źródło: wywiad, wrzesień 2005
- (…) w starych filmach są naprawdę piękne historie.
- Źródło: wywiad, 2010
- Wyspiański pięknie pokazał człowieka teatru i jego poczucie, że robimy rzeczy ulotne. Żałujemy naszej pracy, gdy kończy się przedstawienie, bo prawie nic po nim nie zostaje – poza recenzją, bywa, że niesprawiedliwą.
- Źródło: „Rzeczpospolita”, 26 listopada 2007
- Zobacz też: Stanisław Wyspiański
O Piotrze Adamczyku
edytuj- Są aktorzy, którzy kierują się rozumem, są aktorzy, którzy kierują się sercem, i wreszcie – są aktorzy, którzy grają przy pomocy techniki. Piotr używa tych wszystkich trzech elementów równocześnie.
- Autor: Giacomo Battiato
- Źródło: wywiad, 2006