Paulina Jaricot

francuska katolicka działaczka społeczna, Sługa Boża Kościoła katolickiego

Paulina Jaricot (1799–1862) – francuska świecka chrześcijanka, założycielka Związku Lyońskiego (podstawy dzisiejszych Papieskich Dzieł Misyjnych), błogosławiona Kościoła katolickiego.

Paulina Jaricot
  • Niewątpliwie jesteś tak jak i my przerażona nieustannym rozwojem wszelkich zbrodni, zalewem złych książek i doktryn, które atakują wszelkie prawdy zbawienia. Czyż nie nadszedł czas, aby w wierze szukać jakichś środków, aby zażegnać tę burzę i odczuwając słuszny niepokój, zwrócić nasze spojrzenia ku Gwieździe wędrowców, wezwać Maryję? Oto jest cel Żywego Różańca, który tak został nazwany, gdyż ci, którzy go odmawiają (…), tworzą żywy wieniec, w piękny sposób przypominający Maryi dar różańca (…). Któż wie, czy mimo naszej niegodności nie uzyskamy od Serca Maryi tego, aby rozproszyła bezbożność, która nieustannie obraża Jej Boskiego Syna i prześladuje Kościół? W tej nadziei tworzy się to dzieło gorliwości, które rozszerzyło się już bardzo bez wielkiego szumu, ukryte w ranach poniżonego Jezusa.
  • Otoczmy nasze umysły i serca różańcem jak puklerzem nie do przebicia; niech nas zjednoczy ściślej niż kiedykolwiek miłością Jezusa Chrystusa.
  • Pierwszym celem tego stowarzyszenia jest odwrócenie gniewu Boga przez orędownictwo naszej Pani Różańcowej; drugim – stopniowe ożywianie wiary w duszach wiernych; trzecim – uzyskanie nawrócenia grzeszników i zachowanie zawsze czystej wiary (…). Dla dokonania tego rozpowszechnia się dewocjonalia: krucyfiksy, medale, koronki, a zwłaszcza pobożne książki.
  • Podczas gdy ktoś zobowiązany do uczczenia tajemnicy Wcielenia Syna Bożego prosi o cnotę pokory dla grzesznika, za którego modli się cała piętnastka, ktoś inny, komu przypada rozmyślanie nad misterium śmierci Zbawiciela, prosi dla tego samego grzesznika o żal za grzechy, jeszcze inny – o ducha pokuty (…). I tak wszyscy członkowie, mając udział w dziele nawracania grzesznika, cieszą się wspólnie z jego powrotu. Takie zjednoczenie serc w jedności tajemnic daje różańcowi szczególną moc w nawracaniu grzeszników.
  • Prostota umysłu, prostota serca, kierowanego ku Bogu, prostota wobec bliźnich, prostota charakteru, działania i wyglądu, a przede wszystkim prostota modlitwy.
  • Silni naszą niemocą, wiemy, że Bóg wybiera właśnie to, co jest niczym dla świata, aby nikt nie mógł się chełpić w Jego obecności.
  • Stowarzyszenie pokornej Panny Maryi uznaje za swych najważniejszych członków tych małych, których świat odrzuca, oraz tych, którzy w dobrobycie i bogactwie posiadają prawdziwego ducha ubóstwa. Liczy bardziej na błogosławieństwa Pana dla powodzenia tego dzieła niż na siłę możnych świata i wpływ fortuny.
  • W górę serca! Nie rońmy łez nadaremno, nie zajmujmy zbytnio naszych serc małymi sprawami osobistymi, ale obejmijmy nimi świat (…). Jezus umarł za wszystkich ludzi – po cóż osłabiać nasze serca przez przyziemnie pragnienia?
  • Wszelkie łaski, wszelkie światło czerpałam z tajemnic różańcowych i one uczyniły moje życie owocnym.

O Paulinie Jaricot edytuj

  • Błogosławiona Paulino, z Tobą wielbimy Boga w Trójcy Świętej Jedynego, w którego oblicze wpatrujesz się w niebie. On rozpalił twe serce ogniem miłości. Płonęłaś i zapalałaś innych. Szłaś drogą modlitwy i służby. Przez ciebie Bóg wzbudził w Kościele dwa wielkie dzieła, jedno modlitewne – Żywy Różaniec i drugie apostolskie – Dzieło Rozkrzewiania Wiary.
  • Miała intensywne życie modlitewne. W gruncie rzeczy była ona przede wszystkim mistyczką. Łączyła życie aktywne z kontemplacyjnym. Te dwa wymiary nieustannie się u niej przeplatały. Z tego czerpała wielkie zaufanie do Pana. Zdumiewające jest, że bardzo wcześnie, w wieku 17 czy 18 lat całkowicie poświęciła się Bogu. Oddała swe życie w ręce Boga i to właśnie dzięki temu mógł On przez nią działać i zrobić tak wiele zdumiewających rzeczy. A zatem to nie jej osobiste zalety są najważniejsze, lecz to, że pozwoliła Panu, by przez nią działał.
  • Moja siostro, to, co jest na tym krzyżu, będzie twoją dewizą.
    • Autor: Jan Maria Vianney, Proboszcz z Ars.
    • Opis: gdy w marcu 1859 r. podarował Paulinie Jaricot krzyż.
    • Źródło: Krzyż, paulinajaricot.opw.pl