Operator filmowy – szef zespołu fotograficzno-operatorskiego, ustalający z reżyserem i scenografem kompozycję plastyczną kadru, oświetlenia i rodzaje stosowanych planów filmowych.

  • Asystent kamery zwykle wie, która kamera co robi, ale nie to, jak operować kolorami. Najlepszymi operatorami są nie-Amerykanie lub byli gafferzy. Pisarze i aktorzy są wiecznie sfrustrowani tym, że muszą w szczegółach wykonywać czyjeś instrukcje. Związki zawodowe ochraniają właścicieli. Wszyscy są nabijani w butelkę.
  • Każdy może się nauczyć techniki lub przeczytać podręczniki, aby dowiedzieć się, jakim sprzętem co się robi. Kamera jest tylko oknem. Prawdziwa wizja pochodzi od dobrze poinformowanego oka.
  • Na pewno wzorem relacji reżyser-operator obrazu powinna być współpraca oparta na możliwościach technicznych, które daje przemysł filmowy.
  • Operatorowi nie wolno zapominać, że jest tylko jednym z członków kolektywu, którego wysiłki zmierzają do wspólnego celu: zrobić możliwie najlepszy film… Dane ujęcie posiada wartość jedynie w związku z tym, które je poprzedza i tym, które po nim następuje. Chcieć, aby każdy kadr był olśniewającym obrazem, chcieć, aby praca operatorska była szczególnie dostrzegalna… oznacza to zawsze naruszać równowagę całości.
    • Autor: Louis Page, L’opérateur w: Le cinéma par ceux qui le font pod red. Denis Marion, Arthème Fayard, Paryż 1949, s. 208–224.
    • Źródło: Jerzy Płażewski, Język filmu, Książka i Wiedza, Warszawa 2008, s. 82.
    • Zobacz też: kadr, praca, ujęcie
  • Pozbycie się słów jest moim zadaniem jako operatora zdjęć: najpierw trzeba znaleźć drogę pośród słów, aby mogły wyrażać użyteczne wizje. A potem przychodzi etap pozbywania się słów, oczyszczania się z konwencji i struktur języka mówionego i pisanego w celu uzyskania wolności wyrazu dla idei w sposób wizualny. Słowami komunikujemy się. Pozbywając się słów, znajdujemy się. Opuszczając teren słów być może uzyskujemy możliwość wyrażenia czystych emocji i idei lub eksplorowania sfer światła i koloru dla innego wyrażenia tego, co chce się powiedzieć. Poruszając się w obszarze słów, możemy próbować komunikować się z ludźmi – przy tańcu, muzyce, jedzeniu lub w chwilach pomiędzy – z ludźmi, co do których spodziewamy się, że będziemy nas z nimi coś łączyć, coś, co słowa mogą tylko zapowiadać.
  • Praca nad filmem zabiera trzy miesiące twojego życia. W tym czasie spędza się mnóstwo czasu z operatorem, dlatego trzeba go lubić.
  • Wspaniały operator powinien zawsze umieszczać opowiadanie historii przed wszystko inne. Świetne zdjęcia nie powinny być zauważalne, powinno być integralną częścią filmu. Jeśli zauważysz w filmie tylko pracę operatora, to prawdopodobnie coś jest z takim filmem nie tak. Opowiadanie historii jest najważniejszą rzeczą w filmie. Powinieneś zawsze dbać o ludzi, a nie o światło na ich twarzach.

wywiad, 2007