Ofiara (religia)
element kultu religijnego
Ofiara (religia) – dar składany bogom lub duchom przez grupę ludzi.
- Bóg nienawidzi ofiar składanych przez heretyków i odrzuca je od Siebie, a kiedykolwiek gromadzą się w imię Pana, brzydzi Go ich odór i zatyka Swój nos.
- Autor: św. Hieronim, In Amos, V, 22, Patrologia Latina 25, 1033–1034.
- Zobacz też: herezja
- Germańskie słowo gelt (pieniądze) oznaczało ofiarę dla bogów. Jednak za każdą ofiarą skrywa się ostatecznie ludzkie życie. Najpierw człowieka w roli ofiary symbolicznie zastąpiło zwierzę, a ono z kolei zostało wyparte przez datek pieniężny.
- Autor: Christina von Braun, rozmowa Romaina Leicka, Choroba wielkich zer, „Der Spiegel”, tłum. „Forum”, 23 lipca 2012.
- Jest oczywiste, że historyczny Jezus, o którym rozmawialiśmy kiedy indziej, istniał, ale ubranie opowieści o śmierci Jezusa w język symboliczny, który jest nasycony tą tradycją ofiar z dzieci, w której ojciec ofiarowuje syna, jak Abraham Izaaka, jest to ofiara, która gwarantuje nam zbawienie, jest możliwe właśnie dzięki ciągłości pewnej koncepcji religijnej. To znaczy, że to są te wielkie ofiary, które te wielkie rzeczy załatwiają. No i rzeczywiście, opowieść o śmierci Jezusa jest utkana z takich symboli, które widzimy w Starym Testamencie we wcześniejszych miejscach.
- Autor: Łukasz Niesiołowski-Spanò
- Źródło: rozmowa Karoliny Głowackiej, Początki judaizmu – z jakich kultów zrodził się potężny Bóg Izraela?, radionaukowe.pl, 6 września 2023.
- Zobacz też: Stary Testament, Jezus Chrystus
- Ofiara jest demonstracją ku czci Boga.
- Autor: Karl Barth
- Ofiary z dzieci były praktykowane w przestrzeni świętej, ale nie w świątyni. (…) Ze świątynią, z przedmiotami świątynnymi nie może mieć kontaktu zmarły człowiek. Człowiek umierający, zabity w świątyni jest źródłem nieczystości. Podobnie nieczyste są zwierzęta, jak świnia, pies czy osioł. Biblia mówi np., że jeżeli pierworodne wszystko ma należeć do Boga, no to również pierworodne świnie albo osły. Ale nie można ich złożyć w ofierze w świątyni, bo są nieczyste. (…) To jest taki wypadek, który jest trochę testem dla naszego patrzenia historycznego na przeszłość. To znaczy, jeżeli my nałożymy na to nasze moralne standardy, to one są nieporównywalne do tego, co było w VII wieku p.n.e. To nie znaczy, że wówczas rodzice nie kochali swoich dzieci, a teraz je kochamy bezwarunkowo, tylko wówczas ludzie byli naprawdę pobożni. (…) To znaczy, w tej chwili takiego stopnia ufności w skuteczność czynności religijnych i wiary w Boga, jak przywołany przykład ofiary Izaaka, nie ma.
- Autor: Łukasz Niesiołowski-Spanò
- Źródło: rozmowa Karoliny Głowackiej, Początki judaizmu – z jakich kultów zrodził się potężny Bóg Izraela?, radionaukowe.pl, 6 września 2023.
- Zobacz też: Abraham
- Poza Kościołem katolickim nie ma prawdziwej ofiary.
- Autor: św. Augustyn, Cf. Prosperum Aquitanum, Sent., sent. 15, Patrologia Latina 51, 430.
- W społecznościach pielęgnujących rytuały ofiarne opłacanie bogów jest zastępowane opłatami dla ludzi.Decydujące jednak jest to, że człowiek zawsze daje coś od siebie, jakąś cząstkę siebie w celu pojednania z bogami. Tylko wtedy pieniądz ma pokrycie.
- Autor: Christina von Braun, rozmowa Romaina Leicka, Choroba wielkich zer, „Der Spiegel”, tłum. „Forum”, 23 lipca 2012.
- Zobacz też: pieniądze
Zobacz też:
