Nostalgia anioła

Nostalgia anioła (ang. The Lovely Bones) – powieść amerykańskiej pisarki Alice Sebold, powstała w 2002 roku; tłum. Hanna Szajowska.

• Alkohol powodował, że czarny materiał stawał się jeszcze bardziej czarny. Zdumiało ją to. Zanotowała w swoim dzienniku: „Wódka działa na materiał tak jak na ludzi”.
  • Źródło: rozdział 18
  • Zobacz też: alkohol, wódka

Alice Sebold, 2007

• Być kobietą, być dzieckiem to dwie najgorsze rzeczy, jakie można sobie wyobrazić.
  • Źródło: rozdział 15
  • Zobacz też: kobieta, dziecko

• Czegoś tak cudownego nie wymyśliliby nawet w niebie, żeby dziecko troszczyło się o dorosłego.
  • Źródło: rozdział 3

• „Jak popełnić zbrodnię doskonałą” – w niebie była to znana gra. Ja zawsze wybierałam sopel lodu: broń się topi.
  • Źródło: rozdział 10
  • Zobacz też: broń, sopel, zbrodnia

• Jeżeli dadzą ci papier w linie, pisz w poprzek.
  • Źródło: rozdział 1

• Kiedy dom przeszedł w inne ręce, nowi właściciele sarkali na ciemne plamy na podłodze garażu. Pośredniczka oprowadzająca potencjalnych kupców powiedziała, że to plamy po oleju, ale to byłam ja, przesączająca się przez worek, który przyniósł pan Harvey, i rozlewająca się na betonie. Początek moich tajnych sygnałów dla świata.
  • Źródło: rozdział 4

• Kiedy zaczynasz przekraczać krawędź, a życie zaczyna oddalać się od ciebie w nieunikniony sposób, jak łódź odpływająca od brzegu, mocno trzymasz się śmierci, niczym liny, która cię pociągnie, i odfruwasz, mając tylko nadzieję na wylądowanie z dala od miejsca, w którym się wcześniej znajdowałaś.
  • Źródło: rozdział 3

• Naiw­nie miała nadzieję, że które­goś dnia ból zelżeje, nie wiedząc, że będzie jej ciążył na no­we i od­mien­ne spo­soby przez resztę życia.
  • Źródło: rozdział 1
  • Zobacz też: ból

• Nasz jedyny pocałunek był przypadkowy – piękna tęcza na plamie benzyny.
  • Opis: o pocałunku z Rayem Singhem.
  • Źródło: rozdział 6

• Nie chciałam już za nimi tęsknić i nie pragnęłam, żeby oni tęsknili za mną. Chociaż tęskniłam. Chociaż oni tęsknili. Zawsze.
  • Źródło: rozdział 23
  • Zobacz też: tęsknota

• Pierwszy pocałunek to znak, że do drzwi puka przeznaczenie.
  • Źródło: rozdział 21
  • Zobacz też: przeznaczenie

• (…) potworności są na Ziemi rzeczywiste i dzieją się codziennie. Są jak kwiat albo słońce; nie można ich powstrzymać.
  • Źródło: rozdział 14

• (…) spełniało się najbardziej ziemskie życzenie mojej mamy: w litościwym cudzołóstwie znaleźć drogę ucieczki z własnego zrujnowanego serca.
  • Źródło: rozdział 16

• W szklanej kuli na biurku mojego taty mieszkał pingwin ubrany w szalik w czerwono-białe paski. Kiedy byłam malutka, tata sadzał mnie sobie na kolanach i sięgał po śnieżną kulę. Obracał ją, a gdy cały śnieg zebrał się u góry, szybko przekręcał. Patrzyliśmy oboje na płatki padające powoli wokół pingwina. Pingwin jest tam sam, myślałam, i martwiłam się o niego. Kiedy powiedziałam o tym tacie, stwierdził: „Nie martw się, Susie; ma miłe życie. Jest uwięziony w idealnym świecie”.
  • Źródło: prolog

• Wtedy w ziemi – niedaleko od mężczyzny czy kobiety, którzy ozdabiali ogród toksyczna przynętą – cała rodzina królików wtulała się w siebie i umierała.
  • Źródło: rozdział 2
  • Zobacz też: królik

• Zaczęłam opuszczać swoje ciało, zaczęłam zamieszkiwać powietrze i cisze. Płakałam i walczyłam, żeby nie czuć.
  • Źródło: rozdział 1

• Zbrodnia krwią zamyka drzwi. Po ich drugiej stronie znajduje się świat niewyobrażalny dla innych.
  • Źródło: rozdział 16
  • Zobacz też: krew

• Życie to dla nas wieczne wczoraj.
  • Źródło: rozdział 1
  • Zobacz też: życie

• Żyj na poziomie buraka, a życie będzie słodkie.
  • Zobacz też: burak