Miguel de Cervantes

Miguel de Cervantes Saavedra (1547–1616) – pisarz hiszpański.

Miguel de Cervantes

Przemyślny szlachcic Don Kichote z Manchy

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Przemyślny szlachcic Don Kichote z Manchy.

Część I (dedykowana księciu de Bejar)

• – A złodzieju Ginesillo! Ostaw, co moje, oddaj mi życie, nie pozbawiaj mię podpory, zostaw mego osła, zostaw mój skarb! (…)
  – Co się z tobą działo, skarbie mój, siwku mych źrenic, drogi towarzyszu? Z tymi słowy całował go i ściskał, jakby to był człowiek. Osioł milczał i pozwalał się cmokać i ściskać Sanczowi, nie odpowiadając ni słowa.
  • Opis: odzyskanie siwka przez Sancza.

• Kiedy chodzi o wymiar sprawiedliwości, który należy do władcy, tutaj potrzebna jest zdolność i zdrowy sąd, a zwłaszcza dobra chęć sprawiedliwego rozstrzygnięcia; jeżeli tego u podstaw zabraknie, to zawsze środki i cele chybią.
  • Postać: Kanonik

• Martwiła go jedynie myśl, że królestwo owo było w ziemi Murzynów, a więc ludzie, którzy będą mu dani za wasalów, będą wszyscy czarni; na to jednak w wyobraźni swojej znalazł natychmiast dobre lekarstwo i mówił sobie: „Cóż mi to szkodzi, że poddani moi będą czarni? Cóż lepszego uczynię, jak załadować ich na okręt i zawieźć do Hiszpanii, gdzie będę ich mógł sprzedać i gdzie zapłacą mi gotówką, a za te pieniądze będę mógł kupić sobie tytuł albo urząd, aby żyć bez kłopotu po wszystkie dni żywota?”
  • Opis: rojenia Sancza o przyszłym wielkorządztwie w Micomicon.

• Musisz bowiem, Sanczo, wiedzieć, że dwa są rodzaje rodów na świecie; jedne początek biorą i wywodzą się od książąt i monarchów, lecz z biegiem czasu upadły i kończą się jednym punktem jak piramida wywrócona; inne biorą początek z niskiego stanu, a wznoszą się ze stopnia na stopień, aż dojdą do tego, że stają się wielkimi panami; tak więc różnica polega na tym, że jedni byli tym, czym już nie są, zaś drudzy są tym, czym nie byli.
  • Postać: Don Quijote

• Nieszczęścia bowiem zawsze prześladują wyższe umysły.
  • Postać: Gines de Pasamonte

Część II (dedykowana hrabiemu De Lemos)

• Piękniej wygląda żołnierz poległy w bitwie niż wolny w ucieczce.

• Sprawy ludzkie nie są wieczne, jeno stale od swego początku ku końcowi ostatecznemu zmierzają, osobliwie zaś życie ludzkie.

• Ubogi, dając dwa grosze chętnym sercem, dorównywa hojnością temu, który daje jałmużnę, bijąc w dzwony.
  • Postać: Don Quijote

• Z Bożą pomocą kije dobrze grzmocą.
  • Postać: Sancho Pansa

• Zniewagi zwykły budzić gniew w najpokorniejszych sercach.
  • Postać: narrator

Inne

• Czas nie płynie – czas trwa.

• Człowiek bez honoru to gorsze niż śmierć.

• Dobrego nigdy za wiele.

• Dwa tylko są rody na świecie (…) tych, co mają, i tych, co nie mają.

• Honor i zysk nie sypiają w tym samym łożu.
  • Źródło: „Przekrój”, t. 1, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 1977, s. 105.
  • Zobacz też: honor, zysk

• Jakże dobrze niebo potrafi z naszych największych przeciwności wyciągać największe pożytki!

• Jest naturą kobiet nie kochać nas, kiedy je kochamy, a kochać, gdy my ich nie kochamy.

• Każdy człowiek kogoś denerwuje.

• Każdy jest synem swoich czynów.
  • Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

• Każdy jest taki, jakim go Bóg stworzył – a często jeszcze gorszy.
  • Źródło: „Przekrój”, wydania 40–52, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 1996, s. 28.

• Kobieta powinna wydawać się bardziej pokorną i bardziej kobiecą, kiedy staje się małżonką.

• Kto przywiązuje się do dobrego drzewa, zyskuje dobry cień.
  • Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał K. Nowak, Warszawa 1998.

• Kto się chce wzbogacić w rok, po sześciu miesiącach wisi.

• Kurtyzany, czyli cortesanes, większość z nich jest wprawdzie cortes – uprzejma, ale nie sanes – zdrowa.

• Między kobiecym tak i nie, zaledwie koniec igły zmieścić się może.

• Miłość i wojna to wszystko jedno.

• Mówić, nie myśląc – to strzelać, nie celując.
  • Źródło: „Przekrój”, wydania 27–38, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 1999, s. 97.

• Na świecie potrzebni są i tacy, i owacy.

• Najgroźniejsi wrogowie, z którymi musimy walczyć są w nas.

• Nie każda piękność budzi miłość, niektóre radują wzrok, a nie ujarzmiają woli.

• Nie ma lepszego ministra miłości niż przypadek.

• Nie ma lepszego sosu niż głód.
  • Zobacz też: sos, głód

• Nie ma tak wysokiej góry, na którą nie wspiąłby się osioł obładowany złotem.

• Nieobecność to lekarstwo na miłość.
  • Źródło: „Przekrój”, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 1956, s. 120.
  • Zobacz też: lekarstwo

• Nieszczęścia nigdy jeszcze nie naprawiła bezczynność ani lenistwo.

• Pierwsza miłość wyciska tak głęboki ślad w sercu dziewczyny jak pieczęć w wosku.

• Pozbądź się przyczyny, a zniknie skutek.

• Są rzeczy, w które trzeba wierzyć, by je zobaczyć.

• Szklanki i piękna dziewczyna zawsze są w niebezpieczeństwie.
  • Źródło: „Wprost”, wydania 18–26, Agencja Wydawniczo-Reklamowa „Wprost”, 1994, s. 81.

• Ten cię kocha, przez kogo płaczesz.

• To wielka tajemnica, jak człowiek powinien postępować, by nie zmarnować sobie życia.

• To, co mało kosztuje, mało też jest cenione.

• Ząb więcej należy cenić od diamentu.
  • Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał K. Nowak, Warszawa 1998.