Maksymilian Kasiewicz

Maksymilian Kasiewicz (ur. 1991) – polski poeta, prozaik.

Zauważ mnie

edytuj
  • Czasem w życiu skręcamy z drogi, którą obraliśmy – upadamy, potykamy się, a przez to wybieramy inną, lub zatrzymujemy się. Zawsze jednak w podświadomości tęsknimy do tej drogi, którą szliśmy wcześniej. Za ludźmi, którzy byli obok nas.
  • Każdy kiedyś trafia do knajpy swojego życia, ale nie każdy potrafi z niej wyjść.
  • Nigdy nie zdążysz mi pomóc. Człowiekowi w większości przypadków chcemy pomóc, Borys, ale nie zdążamy.
  • Odpowiedzią jest Bóg – każdy.
  • Samotność przemęczona dotykaniem człowieka.
  • Wóda nie uderza w ludzi słabych, ale mocnych. Bo tych słabych od razu by wykończyła. A ona lubi powoli, krok po kroku zabierać ci każdą osobę, każdą rzecz, każde uczucie, każdą cząstkę życia...
  • Żałoba – pogodzenie się z tym, co przeżywasz.

Zraniony (bez) miłością

edytuj
  • Gdy nie ma miłości podzielić można się tylko bólem, podzielić się można tylko pustką.
  • Sama miłość nie wystarczy – potrzebne jest ludzkie serce, potrzebne są ludzkie ręce.
  • Życie jest tylko życiem – wszystko zależy od miłości.

Tom Jedyny ratunek

edytuj
  • trudna do zrozumienia
    krzyżująca miłość Boga
    • Źródło: Powstać
  • umierasz
    słabość twoja umocniona
    do rozpaczy cię przywodzi