Kwiecień

czwarty (4.) miesiąc w roku w kalendarzach gregoriańskim, juliańskim i innych

Kwiecień – czwarty miesiąc w roku wg używanego w Polsce kalendarza gregoriańskiego, ma 30 dni.

Przysłowia o kwietniu

edytuj
  • Choć już w kwietniu słonko grzeje, nieraz pole śnieg zawieje.
  • Ciepły kwiecień, mokry maj – będzie zboże jako gaj.
    • Źródło: Przysłowia są… na wszystko, Dobrosława Świerczyńska (oprac.), Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa 2009, ISBN 9788301158965, s. 521.
  • Deszcze częste w kwietniu wróżą, że owoców będzie dużo.
  • Jak przygrzeje słonko, przejdzie kwiecień łąką.
  • Jeśli w kwietniu pszczoły latają, to długie chłody się zapowiadają.
  • Kwiecień-plecień – bo przeplata trochę zimy, trochę lata.
  • Pogody kwietniowe – słoty majowe.
    • Źródło: Na wszystko jest przysłowie, wyb. Stanisław Świrko, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1975, s. 306.
  • Suchy marzec, chłodny kwiecień, mokry maj, będzie żyto jako gaj.
    • Źródło: Oskar Kolberg, Lud. Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce, tom 17, druk. Jana Jaworskiego, 1884, s. 169.
  • Kwiecień był, godzina szósta: cierpkość parowała z drzew – wspomnienie mrozu. Zawilce bielały, na brzozach drżało od wisiorów, wiatr zrobił się ciepły jak dobre słowo, obłoki nasiąkały chłodem.
  • Najokrutniejszy miesiąc to kwiecień. Wywodzi z nieżywej ziemi łodygi bzu, miesza pamięć i pożądanie, podnieca gnuśne korzenie sypiąc ciepły deszcz.
  • Początek kwietnia, jeden z tych miesięcy, które służą za przejście między zimą i wiosną. Śnieg już zniknął, ale nie ukazała się jeszcze zieloność; drzewa są czarne, trawniki szare i niebo szare: wygląda jak marmur poprzecinany srebrnymi i złotawymi nitkami.

Zobacz też

edytuj
 
 
Wikisłownik
Zobacz też hasło kwiecieńWikisłowniku