Kabaret Smile

Kabaret Smile – polski kabaret powstały w Lublinie w październiku 2003 roku. Jego członkami są Michał Kincel, Andrzej Mierzejewski i Paweł Szwajgier.

Wypowiedzi w wywiadach

– 2009 – trzecie miejsce. 2010 – drugie miejsce. To 2011 które?
– To nic nie znaczy.
- Źródło: XVI Ryjek

Jestem, więc żyję. Żyję, więc się śmieję.

Jesteśmy tylko ludźmi, a przecież mówi się, że człowiek jest jak świnia, próbuje dorwać się do koryta. Nam się to udało! I to dwukrotnie!
- Opis: o zdobyciu nagrody głównej na festiwalu „Ryjek” (Rybnicka Jesień Kabaretowa) – „Złotego Koryta”.
- Źródło: Małgorzata Janowska, Kabaret Smile. Jedyny taki Ryjek, „To i Owo” nr 49, 6 grudnia 2011, s. 8.

– Jeżeli chodzi o mnie, to jeszcze przed mutacją, potrafiłem idealnie jeden do jednego zrobić Daffiego. Kaczora.
– A coś z tego zostało?
– Nie, tylko dziób.
- Źródło: Pytanie na śniadanie

Jeżeli w tym wieku, co jesteśmy, stawiają nam pomniki, to niech państwo pomyślą, co będzie za kilka lat!
- Autor: Michał Kincel
- Opis: podczas odsłonięcia pamiątkowego logo kabaretu Smile na ścianie mrągowskiego amfiteatru.

Kabaret to życie, życie to kabaret.

Paweł Szwajgier powiedział, że jak zmienicie nazwę programu na „Pytanie na kolację”, to na pewno się pojawi.
- Autor: Andrzej Mierzejewski
- Źródło: Pytanie na śniadanie

Skecze

Ta sekcja ma chronologiczny układ cytatów.

Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!

Kabaret Smile, 2011

Jasełka

Klawisz: Panowie, wybrałem was, ponieważ macie najwięcej wspólnego z aktorstwem.

Więzień 2 (Waldek): Ja nie mam nic wspólnego z aktorstwem, szefie, (do Więźnia 1 (Zbyszka)) ty masz coś?

Więzień 1 (Zbyszek): No, ja podpaliłem kino!

Więzień 2 (Waldek): Szefie, ale ja nic nie mam, także ja…

Klawisz: Waldek… Z tego, co pamiętam, to siedzisz za gwałt na aktorce.

Więzień 2 (Waldek): (lekko zawstydzony) Ktoś mnie wrobił, szefie…

Klawisz: Czyli coś tam liznąłeś.

Klawisz (jako Józef): (udając, że puka do drzwi) Gospodarzuuuuu!

Więzień 2 (Waldek, jako Gospodarz): Tak, tak, that’s me, Gospodarzu.

Klawisz (jako Józef): Open the door! Gospodarzu.

Więzień 2 (Waldek, jako Gospodarz): Oczywiście, będzie lepiej słychać.

Ja jestem ubogi!

Postać: Więzień 1 (Zbyszek)
Opis: powtarzał to, gdy nie pamiętał tekstu.

Więzień 2 (Waldek, jako Pasterz): Ktoś ty?

Klawisz (jako Anioł): Jam anioł!

Więzień 2 (Waldek, jako Pasterz): Anioł…

Więzień 1 (Zbyszek, jako Pasterz): Anioł?

Klawisz (jako Anioł): Anioł!

Więzień 1 (Zbyszek, jako Pasterz): Z nieba?!

Klawisz: Nie, z dupy…!

Klawisz: Panowie, program resocjalizacyjny. Powiedzcie, co wynieśliście z tego projektu, Waldek?

Więzień 2 (Waldek): Ja wyniosłem komórkę Mariusza!

Klawisz: A ty, Zbychu?

Więzień 1 (Zbyszek): A ja nic… Bo… bo ja jestem ubogi!

Kredyt

Pan z banku: Ale krzesełko w porządku?

Pan Marek: Tak, tak, bardzo solidne krzesełko.

Pan z banku: Solidny bank, solidne krzesełko!

Pan Marek: A papieru nie ma.

Warto rozmawiać, 2014

Ka-ka-kask (z gościnnym udziałem Marcina Wójcika)

I tu nie wolno wchodzić bez ka-ka-kasku. A pan jest bez ka-ka-kasku.

Postać: budowniczy do trenera Smudy.

Budowniczy: Ja do Ka-ka-kayi ni-nic nie mam. Ale-ale pry-prywatnie wolę Lady… Lady…

Trener Smuda: Lady Pank?

Budowniczy: Lady Ga-ga-gaga. (…) Bo-bo-bo Lady Ga-ga-gaga się jąka, jak ja.

Trener Smuda: Taa, akurat, tak, Lady Gaga się nie jąka.

Budowniczy: No, a-a-a kto, a kto ś-ś-ś-śpiewa: "Po-po-po-po-po-po-po-po-poker face"?

Zobacz też: Kayah, Lady Gaga, Lady Pank

Trener Smuda: Pan to chyba w tym ka-ka-kasku urodzony!

Budowniczy: Akurat w Che-che-chełmie.

Budowniczy: (…) to najbliżej ta-taki stadion j-j-jest w Bar… w Bar…

Trener Smuda: W Barcelonie?

Budowniczy: A gdzie, ku-ku-kurwa, w Bartoszycach?!

Szkoła

No, muszę powiedzieć ci, że gratuluję. „A, dziękuję.” A, proszę. No, tego jeszcze nie było. Prosto z imprezy przychodzisz do pracy, nooo… (rozlega się dzwonek) Aaach! Zaraz się zbiegną ci mali, uśmiechnięci terroryści! Jak ja ich nienawidzę, tych skur…

Postać: Nauczyciel
Opis: po tym, jak wszedł do klasy.

Jechałam autobusem do szkoły, i podciągałam się na tym drążku od kasownika, i tak mnie to wciągnęło, że pojechałam na pętlę.

Postać: Marysia
Opis: powód jej spóźnienia.

Marysia (recytując): „Libio, Ojczyzno moja...!”

Nauczyciel: „Litwo, Ojczyzno moja”, jaka „Libio”?! Mówi się „Litwo”!

Marysia: A w Libii też się mówi „Litwo”?

Nauczyciel: A rób, co chcesz.

Marysia: To może w razie czego powiem „Łotwo”"?

Nauczyciel: Na pewno będzie ci łotwiej.

Marysia: No i zgłupiałam.

Kuba: Ale spokojnie, to się dziś nie stało.

Nauczyciel: Kuba! Proszę bardzo, Marysiu.

Marysia: „Inwokacja”.

Nauczyciel: „Inwokacja”.

Marysia (recytując): „Bangladeszu. Ojczyzno ty moja, ty jesteś jak zdrowie! Ile cię…” (recytuje dalej)

(do Marysi) Taka jesteś odważna? To zobacz, co w takiej sytuacji robi prawdziwy mężczyzna. (Kuba szykuje pięści, a Marysia patrzy na niego gniewnym wzrokiem, wobec czego, przerażony, odwraca się do nauczyciela) Proszę pana, Marysia mi dokucza!

Postać: Kuba

Nauczyciel: Kuba, chcesz się ze mną zamienić na miejsca?!

Kuba: Chętnie!

Nauczyciel: Tak? To zróbmy tak: ja wezmę twoje kieszonkowe, a ty dostaniesz moją pensję, co?!

Kuba: A nie. Mnie nie kręci wolontariat.

Opis: po tym, jak Kuba nie zgodził się z oceną dla Marysi.

Czy jest w domu kakao?, 2016

Wiersze współcześnie

Aktorzy teatru dramatycznego. (…) Bardzo przepraszam, wdarł się jeden chochlik; to są po prostu dramatyczni aktorzy.

Dyzio Marzyciel

Bo, drogie dzieci, to często się zdarza
Po trawie musi przyjść gastrofaza.

Żuk

Do Biedronki przyszedł Żuk, (…)
W okieneczko: puk, puk, puk.
Biedroneczka widzi Żuka:
„Czego pan tu u mnie szuka?”
„Selera, bakłażan i bułkę tartą.
No, nareszcie w Biedronce zapłacę kartą!”

Śniadanie (Bożena i Marilyn)

Jest w domu kakao?
- Postać: Marilyn
Nie ma kakała!
- Postać: Bożena.
- Opis: po tym, jak się Marilyn zapytał o kakao.
NOŻ KURWA, WSZYSTKO KUPIŁAM!!! Tylko o kakale zapomniałam! To ci wrócił Hrabia… Białomordy… i pierwsze, co robi, pyta o kakało! Tak, żeby Cię przy wszystkich zniszczyć, znieważyć, zgnoić…
- Postać: Bożena

Inne

– Jestem Grzegorz Dom.
– Czyli po angielsku House?
– Dla ciebie, gówniarzu, Apartament!

Twój ojciec działał szybko i zobacz w lustro, co mu wyszło.
- Źródło: Klinika, Dzięki Bogu Już Weekend 2013

Notorycznie, czyli dokładniej, za 15 minut.

Tylko szybko, bo za notorycznie mam autobus.
- Źródło: Wywiadówka, Mazurska Noc Kabaretowa 2015

Zobacz też

Problemy świętego Mikołaja