José Mauro de Vasconcelos

José Mauro de Vasconcelos (1920–1984) – pisarz brazylijski.

Chodź, obudzimy słońce

edytuj
   Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Chodź, obudzimy słońce.

(port. Vamos Aquecer o Sol; tłum. z fr. Adam Szymanowski)

  • Ludzie zawsze odchodzą. Nie dlatego, że serce zapomina, a żale umierają. Rzeczy trwają ciągle w naszej miłości. Ale ludzie muszą w odpowiednim momencie odejść.
  • Nikt nie może poznać zdolności człowieka do znoszenia bólu. Jedynie nasze serce.
  • Ponieważ czas nie istnieje, my przemijamy. I kiedy tak przemijamy, kiedy zmieniamy się, nadchodzi godzina rozstania.

Moje drzewko pomarańczowe

edytuj
   Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Moje drzewko pomarańczowe.

(port. O Meu Pé de Laranja Lima; tłum. Helena Czajka)

  • Zabiję to nie znaczy, że złapię pistolet Bucka Jonesa i zrobię bum! To nie jest tak. Zabija się w sercu. Przestaje się kochać. No i w końcu ta osoba umiera.