Język romski
mowa indoeuropejska z gałęzi nowoindoaryjskiej języków indoaryjskich
Język romski (romani, dawniej, a obecnie potocznie: język cygański) – język używany przez Romów.
- – Jakim językiem mówią Cyganie?
– Czerwonym.- Opis: zagadka romska.
- Źródło: Jerzy Ficowski, Cyganie na polskich drogach, Wydawnictwo Literackie, Kraków – Wrocław 1986, ISBN 8308011500, s. 248.
- Język cygański zwany romani to jedyny pewny dokument, który Cyganie przynieśli ze sobą ze swojej indyjskiej ojczyzny.
- Autor: Tadeusz Pobożniak, Cyganie (seria Nauka dla Wszystkich, 176), Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Kraków 1972, s. 16.
- Losy języka cygańskiego na ziemiach polskich – to właściwie tylko dzieje wpływu, jaki nań wywierał i wywiera otaczający go zewsząd język polski, oraz stosunki i wędrówki poszczególnych band. Język cygański utrzymał się u nas wprawdzie na ogół wcale dobrze, zachował nawet pewne delikatne odcienie fonetyczne, w wielu innych narzeczach zatracone, ale mimo to wykazuje silny wpływ języka polskiego nietylko w zapasie wyrazów, ale także w fonetyce i składni, chociaż nie we wszystkich dyjalektach w równej mierze.
- Autor: Jan Michał Rozwadowski
- Źródło: Stanisław Estreicher, Jan Rozwadowski, Język cygański i Cyganie w Polsce, w: Język polski i jego historya z uwzględnieniem innych języków na ziemiach polskich, część II, Gebethner i Wolff, Warszawa etc. 1915, s. 461.
- Opis: pisownia oryginalna.
- Zobacz też: język polski
- (…) mowę sobie zmyślili ku kradzieży godną / aby im nikt nierozumiał jedno sami sobie (…)
- Autor: Marcin Bielski, Kronika, tho iesth Historya Świata na sześć wieków a czterzy Monarchie rozdzielona…, Kraków 1564, Księgi czwarte, rozdz. O Cyganiech tułaczach, s. 261 verso.
- Opis: pisownia oryginalna.
- Zobacz też: kradzież
- Nakoniec należy tu [= do języków indyjskich] rozpowszechniony w Azyi, Afryce, a od XV wieku i w Europie (…) język cygański (…), wprawdzie zmięszany z licznemi obcemi pierwiastkami, ale bynajmniej nietylko złodziejski, bo polegający według pierwiastku głównego wszystkich swych gwar na narzeczach ludowych północnych Indyj bliższych.
- Autor: Fryderyk Henryk Lewestam, Język, w: Encyklopedyja powszechna, S. Orgelbrand, Warszawa 1863, t. XIII, s. 376.
- Opis: pisownia oryginalna.
- Stanowisko, to jest pochodzenie i stosunki pokrewieństwa języka cygańskiego są zupełnie jasne. Należy on do aryjskiej grupy języków i narzeczy Indji przedgangesowych, zatem do sanskrytu, języka pāli, prakrytów i całej masy nowoindyjskich aryjskich języków, a wraz z niemi do aryjskiej czyli indoirańskiej gałęzi wielkiej indoeuropejskiej rodziny językowej.
- Autor: Jan Michał Rozwadowski
- Źródło: Stanisław Estreicher, Jan Rozwadowski, Język cygański i Cyganie w Polsce, op. cit., s. 459–460.
- Opis: pisownia oryginalna.
- Zobacz też: pokrewieństwo języków, sanskryt