Hydrozagadka

Hydrozagadka – polski film komediowy z 1970 roku w reżyserii Andrzeja Kondratiuka. Autorami scenariusza są Andrzej Bonarski i Andrzej Kondratiuk.

Wypowiedzi postaci

As

As nigdy nie odmawia w słusznej sprawie!

Ponieważ szanuję dobro społeczne i spokój publiczny, nie wyrwę tych drzwi, aby rozprawić się z panem.

Pani Jola

Nie jestem z cukru, nie obawiam się deszczu. Mam znakomitą parasolkę, wyrób krajowy, kupiłam w centralnym domu towarowym. Śmiało więc mogę wyruszyć za miasto.

Moi znajomi mają syrenkę, umówiłam się z nimi na wycieczkę, to miłe, młode małżeństwo…

Doktor Plama

Język złota to jedyne esperanto.

Komary rypią. Przejdźmy do środka.

Jestem bezwzględnie inteligentny.

Maharadża

Fizyka dla klasy 7. To jest genialne w swojej prostocie. Co za umysł. Pascal i Machiavelli w jednej osobie. Pan jest geniuszem!

Grunt, żeby scena rozegrała się przy brzegu, w końcu to jest widowisko.

Achtung, achtung Herman. Drei, zwei, eins, null, feuer! Torpedo los!

Profesor Milczarek

As pod postacią Walczaka i odwrotnie. Wspaniałe, wielkie, zachwycające.

Nasz mózg elektronowy okazał się bezsilny, po wprowadzeniu danych wypluł wielki znak zapytania.

Pozwoli pan, że się przedstawię: jestem profesorem.

Przyczyny zła należy szukać u źródeł, inna metoda to absurd.

Jan Walczak

Niestety, ja nie mam w sobie nic z Asa…

Ooo, to próba przemocy?

Inne postacie

I o to chodzi, i o to chodzi! Ja sobie posłucham muzyki.
- Postać: taksówkarz

Jak bym cię uderzył, to byś zginął z głodu, lecąc na Marsa.
- Postać: marynarz

Na pani miejscu, pani Jolu, wziąłbym udział w pieszym rajdzie PTTK na odznakę nizinną. Dobrze jest łączyć przyjemne z pożytecznym i dobrze jest mieć odznakę…

Napijmy się oranżady, ja płacę!
- Postać: taksówkarz

Poznałem ten kindżał. Jesteś człowiekiem Plamy. Wiem, to muszę zginąć.
- Postać: marynarz
- Opis: do malutkiego.

Ta ryba jest trochę radioaktywna.

Ta uprzejmość jest podejrzana.

Wiatr, wiatr, niepokój w naturze. Zaraz będzie burza. Dramat rozegra się w oprawie rozszalałych żywiołów.

Niech mu pan powie, że dawno skończyliśmy z arystokratycznymi przesądami. Nawet za tysiąc pięćset nie będę się wygłupiał i upokarzał, a pan dopiero dał pięćset.
- Postać: Malutki

Dialogi

Jurek: Będziemy pili koktajl Głuszka, zdejm kapelusz.

Jola: Jurku, uspokój się!

Jurek: Czytam „Time” i „Epokę”, pijam tylko Ballantine’a, palę winstony. Dla ciebie mam wintermensy zagraniczne czekoladowe cygara. Zdejm kapelusz. Zdejm ten kapelusz.

Jola: Jesteś playboyem. Masz konsumpcyjny stosunek do życia. Żal mi ciebie. Nie zdejmę kapelusza.

Jurek: Kładziemy się do łóżka, zdejm kapelusz!

Jola: Jurku, uspokój się!

Jurek: Będziemy uprawiać miłość francuską! Zdejm kapelusz!

Jola: Nie zdejmę kapelusza.

Jurek: Zapraszam cię na weekend, wożę cię luksusowym samochodem, mieszkasz w najlepszym motelu, pijesz najdroższe trunki i nie chcesz zdjąć kapelusza.

Jola: Wolę wrócić do domu pieszo i nawet spóźnić się do biura niż przebywać z panem. Jest pan żałosny i obrzydliwy. Nie zdjemę kapelusza.

Jurek: Stracony weekend. Po raz pierwszy nic nie rozumiem.

Maharadża: Czy to jest Batman?

Doktor Plama: Gorzej. Stosując nomenklaturę międzynarodową: Superman!

Taksówkarz: Już się trochę pocieszyłem, przypomniałem sobie, że jestem ubezpieczony w PZU. Ta oranżada jest bez bą… bez bąbelków.

As: To alkohol! Największa trucizna!

Maharadża: Pan jest diabłem.

Doktor Plama: Przede wszystkim estetą!

– Proszę się obudzić. Niech pan wstanie. Budzę pana!

– Niech ryczy z bólu ranny łoś, zwierz zdrów przebiega knieje.

– Ktoś nie śpi, żeby spać mógł ktoś, to są zwyczajne dzieje.

– Bredzi pan!

– Nie, lubię Shakespeare’a.

– To bardzo dobrze, lecz bardzo źle, że pan śpi na służbie! Muszę pana ukarać!

– Głowa mnie boli… szum taki… tu… tu… i tu. Byli jacyś ludzie, dawali butelkę, przystawiali do nosa.

– Dlaczego dopiero teraz pan o tym mówi, gdzie jest ta butelka?!

– Tam.

– Alkohol! Jest pan usprawiedliwiony. To na pewno sprawka doktora Plamy. Jak wyglądali ci ludzie?

– Zwyczajnie, jeden był w turbanie, drugi na czarno. Tylko ten trzeci wydawał mi się dziwny: liliput, przebrany za górala? Udawał dziecko.

– Padł pan ofiarą niecnego spisku. Gdyby morzyła pana senność, proszę napić się kawy. A na przyszłość radzę zachować czujność. Wagony znajdzie pan na bocznicy.

– Ale kim pan właściwie jest?

– To nieważne! Ważne jest przestrzeganie przepisów BHP, zwłaszcza na kolei! Cześć!

Postacie: As, Dróżnik

Doktor Plama: Przepraszam, książę, ten chłopczyk ma kaca.

Maharadża: Rozumiem.