Grecy

naród pochodzenia indoeuropejskiego

Grecynaród pochodzenia indoeuropejskiego zamieszkujący południową część Półwyspu Bałkańskiego i wyspy wschodniej części Morza Śródziemnego (10 mln) oraz Cypr, i obecny w licznych diasporach na całym świecie.

  • (…) Dziś u współczesnej ludności Grecji trudno nie widzieć analogii z typem Greka znanego nam z klasycznej literatury: ta sama błyskotliwość inteligencji, ta sama pasja polityczna i kłótliwość, to samo wrodzone poczucie demokratycznej równości i umiłowanie wolności, ten sam wykwintny gust i zrozumienie dla piękna.
Grecy
  • Gdybym urodził się o kilkaset mil na zachód od Grecji (…), mógłbym był nazywać się Falconelli i zostać jednym z bojowników tej znakomitej organizacji, mafii. Grecy jednak są niezdolni do działania w takiej jedności i z takim oddaniem.
    • Opis: stwierdzenie Falconisa, greckiego emigranta w USA
    • Autor: Harry Mark Petrakis, Marzenie królów, Warszawa 1976, s. 39
  • Grecy nie grożą, tylko wygłaszają przepowiednie.
    • Postać: porucznik Kojak
    • Źródło: serial Kojak, seria 1, odc. 18 Śmiertelna choroba
  • Grek to jest taki człowiek, który najpierw myśli, a potem robi. (…) Grek to jest człowiek odważny, ale nie lubi się bać. (…) Grek to jest taki człowiek, który chce być długo zdrowy, a kto chce być długo zdrowy, musi być ostrożny.
    • Postać: Sawopulos
    • Źródło: Agent nr 1 w reż. Zbigniewa Kuźmińskiego
  • Jeśli Grek jaki dowie się, że Bułgar czyta książkę słowiańską, wnet sprowadza na niego żandarmów, a ci, albo żądają grubego bakczyszu, lub wtrącają biedną ofiarę do więzienia. Szczególnego prześladowania doznają nauczyciele bułgarscy. Tych Grecy ścigają bez miłosierdzia i przekupują nawet sędziów tureckich, byle uniemożliwić działalność tych, według nich najniebezpieczniejszych agitatorów.
    • Opis: o sytuacji w Imperium Osmańskim pod koniec XIX wieku
    • Autor: Antoni Zaleski, Z wycieczki na Wschód, Warszawa 1887, s. 482–483
  • Każdego, kto się choć w ogólnych zarysach zaznajomił z historią filozofii, uderza ta okoliczność, że już w rozwoju filozofii greckiej spotyka się wszystkie prawie problemy późniejsze. Trudno niemal znaleźć ogólniejszą zasadę filozoficzną, którą by czasy nowsze rozwijały a której by już Grecy nie byli przynajmniej w przybliżeniu naszkicowali. U nich nauki filozoficzne w dzisiejszym znaczeniu sformułowały się po raz pierwszy – oni dali pierwszą psychologię i rozpoczęli teorię poznania, oni zostawili pierwszą logikę, etykę i estetykę, oni stąpali po wszystkich głównych drogach metafizyki późniejszej.
    • Autor: Władysław Witwicki, Teorie woli u Arystotelesa, w: „Sprawozdanie Dyrektora CK IV Gimnazjum we Lwowie”, Lwów 1903, s. 3.
    • Zobacz też: filozofia
  • Któregoś dnia zapytałam Giorgosa, jak żyje Grek. „Leniwie” – odpowiedział tylko. Po czym dodał, że jeśli reinkarnacja byłaby możliwa, chciałby być psem. Pies nic nie robi, leży, dostaje żarcie i patrzy na dziewczyny, które go głaszczą.
  • Mieszka tu wprawdzie niemało Greków, ale nie chcę oglądać ich na oczy. Brzydzę się nimi, gdyż drodzy rodacy – niech ich diabli wezmą – nawet tutaj przywlekli trąd waszych politycznych namiętności. Polityka gubi Greków. No i jeszcze hazard, analfabetyzm oraz dogadzanie własnym zmysłom.
  • Pod Eginy kolumną wolność Polski śniłem,
    I wierny wiekom, przyszłej kłoniłem godzinie.
    Że na Krecie skrwawione dłonie Greków brałem,
    I polskiej dłoni uścisk serdeczny im dałem…
  • Powiadają niektórzy, że filozofia narodziła się u ludów barbarzyńskich. Jako dowód przytaczają perskich magów, babilońskich czy asyryjskich Chaldejczyków, indyjskich gymnosofistów, oraz celtyckich i galickich druidów i semnoteów (...). Ale nie zdają sobie sprawy z tego, że przypisują barbarzyńcom osiągnięcia będące osiągnięciami Greków i że od Greków zaczyna się nie tylko filozofia, ale w ogóle rodzaj ludzki.
  • Przez ileż lat głód cierpią, cierpią pragnienie i giną,
    oblegani od lądu, od morza –
    pożarł upał ich pola, sól przeniknęła ich domy,
    wiatr poobalał bramy i bzów krzewiny na placu,
    poprzez dziury ich płaszcza to wchodzi śmierć, to wychodzi,
    język nabrał cierpkości, stał się jak szyszka cyprysa,
    pozdychały ich psiska, zwinięte we własne cienie,
    krople deszczu o kości samotne teraz stukają…
    • Autor: Jannis Ritsos, Lud grecki
    • Źródło: Poeci Nowej Grecji, Warszawa 1972, s. 86.
  • Trzeba pamiętać, że Epidamnes, słynny Kreteńczyk, powiadał: „Kreteńczycy zawsze kłamią”.
    Sami Grecy pytani, co jest dla nich najważniejsze w dzisiejszej Grecji, odpowiadają, że to wszystko, co nie mieści się w normach europejskich: luz, maskulinizm i aprobata lenistwa.
    • Autor: Wojciech Józef Burszta, Zorba nie tańczy, jak mu zagrają, „Książki. Magazyn do czytania”, nr 2 / październik 2011.
  • Tylko starożytni Grecy mieli bóstwa pijaństwa i radości. Dionizosa i Bachusa. My mamy za to Freuda, kompleks niższości i psychoanalizę. Boimy się wielkich słów w miłości, a lubimy je w polityce. Smutne pokolenie.