Gra Endera

Gra Endera (ang. Ender's Game) – książka z gatunku science fiction z 1985 roku, autorstwa Orsona Scotta Carda. Jest pierwszą z cyklu powieści o tytułowym Enderze.

• Być może każdy, kto wciela się w jakąś postać, staje się w końcu tym, kogo udawał.
  • Źródło: rozdział 13, s. 208

• Czasami na kłamstwach można polegać bardziej niż na prawdzie.
  • Sometimes lies were more dependable than the truth. (ang.)
  • Źródło: rozdział 1, s. 9
  • Zobacz też: kłamstwo, prawda

• – Czyli cała ta wojna trwa tylko dlatego, że nie potrafiliśmy się dogadać.
  – Jeśli ten drugi nie umie ci o sobie opowiedzieć, nie możesz być pewien, że nie chce cię zabić.
  • Opis: rozmowa Endera z pułkownikiem Graffem.
  • Źródło: rozdział 13, s. 228

• (…) dowódcy mają tyle władzy, ile im jej dasz. Im bardziej jesteś posłuszny, tym bardziej tobą rządzą.
  • Postać: Dink
  • Źródło: rozdział 8, s. 97
  • Zobacz też: władza

• – I ludzie wyruszą?
  – Ludzie zawsze wyruszają. Zawsze. Wierzą, że potrafią urządzić życie lepiej niż w domu.
  – Do diabla, może naprawdę potrafią.
  • Źródło: rozdział 15, s. 275, 276

• Istoty ludzkie są wolne z wyjątkiem przypadków, kiedy potrzebuje ich ludzkość.
  • Źródło: rozdział 4, s. 38

• Jest się tylko tym, co się pamięta.
  • Źródło: rozdział 10, s. 157

• Kiedy jednak dochodzi do działania, jest tylko jedno wyjście: jeśli jedni z nas muszą zostać zniszczeni, to upewnijmy się, że to my w końcu zostaniemy żywi. Nasze geny nie pozwalają na podjęcie innej decyzji. Ewolucja nigdy nie wykształci gatunku pozbawionego woli przeżycia. Można hodować osobniki skłonne poświęcić życie, ale cała rasa nigdy nie postanowi, by przestać istnieć.
  • Postać: pułkownik Graff
  • Źródło: rozdział 13, s. 228

• Kto się wcześnie położy i wcześnie z łóżka wyskoczy, ten od tego głupieje i nie widzi na oczy.
  • Early to bed, early to rise, makes a man stupid and blind in the eyes. (ang.)
  • Postać: Mazer Rackham
  • Źródło: rozdział 14, s. 248

• Ludzkość nie wymaga, byśmy byli szczęśliwi. Wymaga tylko geniuszu. Najpierw przetrwanie, potem, jeśli się uda, szczęście.
  • Postać: Mazer Rackham
  • Źródło: rozdział 14, s. 248

• (…) moc zadawania bólu jest jedyną, która ma znaczenie, moc zabijania i niszczenia, ponieważ jeśli nie możesz zabijać, jesteś zawsze we władzy tych, którzy potrafią. A wtedy nic i nikt nigdy cię nie ocali.
  • Źródło: rozdział 12, s. 191

• Moim zdaniem wolność nie polega na mieszkaniu w domu ludzi, których zabiłem.
  • Postać: Ender
  • Źródło: rozdział 15, s. 279
  • Zobacz też: wolność, dom

• Moim zdaniem, wpływy to właśnie władza.
  • Źródło: rozdział 13, s. 206

• – Musimy odejść. Jestem tu niemal szczęśliwy.
  – Więc zostań.
  – Zbyt długo żyłem w cierpieniu. Bez niego nie wiedziałbym, kim jestem.
  • Opis: rozmowa Endera z Valentine.
  • Źródło: rozdział 15, s. 289

• Pojedyncze ludzkie istoty zawsze są tylko narzędziami, których używają inni, byśmy wszyscy mogli przeżyć.
  • Źródło: rozdział 4, s. 38

• – Powiedz, czemu go kopałeś. Przecież był już pokonany.
  – Kiedy go przewróciłem, wygrałem pierwszą bitwę. Chciałem wygrać od razu wszystkie następne, żeby mnie zostawili w spokoju.
  • Opis: rozmowa Endera z pułkownikiem Graffem.
  • Źródło: rozdział 3, s. 23

• Teraz go rozumiała. Mógł wygrać wszystko, co chciał, ale w głębi serca wiedział, że jest ktoś, kto może go zniszczyć. Wiedział, że nie zwycięża naprawdę, gdyż istnieje Peter, niepokonany mistrz.
  – Chcesz pokonać Petera?
  – Nie.
  – Pokonaj robali. Potem, kiedy wrócisz do domu, zobaczysz, kto jeszcze będzie zwracał uwagę na Petera Wiggina. Popatrz mu w oczy w chwili, gdy cały świat będzie cię wielbił i szanował. To będzie dla niego porażką. Tak możesz wygrać.
  – Nic nie rozumiesz – odparł.
  – Owszem, rozumiem.
  – Wcale nie. Ja nie chcę pokonać Petera.
  – Więc czego chcesz?
  – Żeby mnie kochał.
  Na to nie znała odpowiedzi. O ile wiedziała, Peter nie kochał nikogo.
  • Opis: rozmowa Endera z Valentine.
  • Źródło: rozdział 13, s. 218

• – To sięga głębiej. Będąc tutaj zupełnie sam, nie mając nic do roboty, starałem się pojąć, czemu tak bardzo siebie nienawidzę.
  – Nie, Ender.
  – Nie mów mi „Nie, Ender”. Długo trwało, zanim to sobie uświadomiłem, ale możesz mi wierzyć, że to prawda. Wszystko sprowadza się do jednej rzeczy: w chwili, gdy naprawdę rozumiem swojego wroga, rozumiem go tak dobrze, że mogę pokonać, w tej właśnie chwili go kocham. Myślę, że nie da się zrozumieć kogoś do końca, jego pragnień, jego wierzeń, i nie pokochać go tak, jak on sam siebie kocha. I wtedy, w tym momencie, gdy ich kocham…
  – Zwyciężasz ich.
  – Nie, nie zrozumiałaś. Ja ich niszczę. Sprawiam, by nigdy już nie mogli mnie skrzywdzić. Miażdżę ich i rozgniatam, aż przestają istnieć.
  • Opis: rozmowa Endera z Valentine.
  • Źródło: rozdział 13, s. 214, 215

• W chwilach zamętu świat zawsze jest demokratyczny i wygrywa człowiek z najsilniejszym głosem.
  • The world is always a democracy in times of flux, and the man with the best voice will win. (ang.)
  • Postać: Peter
  • Źródło: rozdział 9, s. 121

• Witaj wśród ludzi. Nikt nie steruje własnym życiem, Ender. Najlepsze, co można zrobić, to pozwolić sobą kierować tym, którzy są dobrzy, którzy cię kochają.
  • Postać: Valentine
  • Źródło: rozdział 15, s. 280