Fryderyk II Hohenstauf

Fryderyk II (1194–1250) – cesarz rzymsko-niemiecki, król Sycylii, Włoch, Burgundii i Jerozolimy.

Iesi [rodzinne miasto cesarza], szlachetne miasto Marche, dostojne miejsce, z którego wzięliśmy nasz początek, gdzie nasza boska matka wydała nas na świat (…), nasze Betlejem, ziemia i kolebka cezara (…) dlatego ty, Betlejem, miasto Marche, nie jesteś zgoła najlichsze spośród miejsc książęcych naszego rodu, albowiem z ciebie wyszedł książę, władca królestwa rzymskiego.
- Źródło: Ernst W. Wies, Fryderyk II, tłum. Jacek Antkowiak, PIW, Warszawa 2002.

Kościół Rzymski taką teraz gorączkową chciwością zapałał i tak jawna pożądliwość go ogarnęła, że nie wystarczają mu dobra kościelne, nie waha się obdzierać cesarzy, królów i książąt świeckich z ich dziedzictwa, każąc im płacić podatki. Król Anglii jest dla siebie przykładem w tym względzie, bo Kościół tak długo trzymał pod klątwą jego ojca, króla Jana bez Ziemi, aż zmusił go oraz ludność jego kraju do płacenia podatków (…) Pomijam symonię, te najróżniejsze i od zarania dziejów niesłychane szantaże, których nieustannie dokonują kuria i papież wobec osób duchownych, jawną i ukrytą spekulację, czym (…) zatruwają cały świat. Ale na ustach mają ci nienasyceni krwiopijcy słowa słodsze niż miód i gładsze niż oliwa, mówiąc że kuria rzymska jest naszą matką i karmicielką, gdy tymczasem jest raczej źródłem i podporą wszelkiego zła.
- Opis: fragment listu wysłanego 5 grudnia 1227 r. do Henryka III, króla Anglii.
- Źródło: Ernst W. Wies, Fryderyk II, tłum. Jacek Antkowiak, PIW, Warszawa 2002.
- Zobacz też: Kościół

Kościół w swoich początkach został założony na ubóstwie i prostocie, kiedy niczym płodna matka wydawał na świat świętych (…) A ponieważ obrośli w bogactwo i w nim się pławią, należy się obawiać, że pochylą się mury Kościoła, a gdy one runą, nastąpi zagłada.
- Opis: fragment listu z 5 grudnia 1227 do króla angielskiego Henryka III.
- Źródło: Ernst W. Wies, Fryderyk II, tłum. Jacek Antkowiak, PIW, Warszawa 2002.

Ludzie są w stanie zawładnąć czworonogami przemocą lub innymi środkami; ale ptaki, krążące wysoko w przestworzach, można pochwycić i ułożyć tylko dzięki pomysłowości człowieka.
- Źródło: De arte venandi cum avibus (książka o sokolnictwie), cyt. za: Ernst W. Wies, Fryderyk II, tłum. Jacek Antkowiak, PIW, Warszawa 2002.

O Fryderyku II

Będzie cesarzem końca świata, bodaj czy nie Antychrystem.
- Autor: Joachim z Fiore
- Opis: w 1200.
- Źródło: Ernst W. Wies, Fryderyk II, tłum. Jacek Antkowiak, PIW, Warszawa 2002.

Gdyby cnota, bystrość sądu, wspaniałe bohaterstwo,
Gdyby wzniosłość, blask bogactwa i szlachetność rodu
Potrafiły przezwyciężyć ciemne moce śmierci:
Fryderyk nigdy nie spoczywałby w tym grobie.
- Opis: epitafium na nagrobku cesarza w Palermo.

Kiedy ten chłopiec zacznie rozumieć i z czasem uświadomi sobie, że Kościół Rzymski zabrał mu jego cesarstwo, wówczas nie tylko odmówi należnej mu czci, ale będzie go na wszelkie możliwe sposoby zwalczać, zerwie krępujące Sycylię więzy zależności lennej i odmówi mu zwyczajowego posłuszeństwa.
- Autor: papież Innocenty III
- Opis: w 1201 r.
- Źródło: Ernst W. Wies, Fryderyk II, tłum. Jacek Antkowiak, PIW, Warszawa 2002.

Przeklinam tę bestię pełną imion bluźnierczych, która srożąc się niedźwiedzimi łapami i lwią paszczą, resztą członków do pantery podobna, usta swe otwiera dla bluźnierstw przeciwko Bogu (…) Przyjrzyjcie się głowie, środkowi i końcowi tej bestii, Fryderyka, tak zwanego cesarza.
- Autor: papież Innocenty IV
- Źródło: Ernst W. Wies, Fryderyk II, tłum. Jacek Antkowiak, PIW, Warszawa 2002.

To był jeden z owych przedziwnych, niepojętych i niewyobrażalnych, zagadkowych ludzi powołanych, by zwyciężać i uwodzić.
- Autor: Fryderyk Nietzsche
- Źródło: Ernst W. Wies, Fryderyk II, tłum. Jacek Antkowiak, PIW, Warszawa 2002.

W Twoim królestwie nikt bez Twojego rozkazu nie waży się ruszyć ręką ani nogą.
- Autor: papież Grzegorz IX
- Opis: w 1232.
- Źródło: Ernst W. Wies, Fryderyk II, tłum. Jacek Antkowiak, PIW, Warszawa 2002.

Wyrósłszy wśród zdrady i niebezpieczeństw w sąsiedztwie Saracenów, tocząc walkę o byt z papieżami (…), wcześnie się przyzwyczaił sądzić i traktować rzeczy całkiem obiektywnie – pierwszy na tronie człowiek nowoczesny. (…) Rozporządzenia Fryderyka (zwłaszcza od 1231 r.) zmierzają do zupełnego zniszczenia państwa feudalnego, do przeobrażenia ludu w bezwolną, nieuzbrojoną masę, z której można by wyciskać jak największe podatki. Całe sądownictwo i administrację scentralizował w sposób dotąd dla Zachodu niesłychany, żaden urząd nie mógł już być obsadzony z wyboru ludu, a to pod grozą zniszczenia danej miejscowości i zdegradowania obywateli do rzędu poddanych.
- Autor: Jakub Burckhardt, Kultura Odrodzenia we Włoszech, tłum. Maria Kreczowska, wyd. Czytelnik, Warszawa 1961.