Ewa Milewicz

Ewa Milewicz (ur. 1947) – polska dziennikarka i publicystka.

• IV RP stoi u bram.
  • Opis: o polskiej scenie politycznej po katastrofie Tu-154 w Smoleńsku.
  • Źródło: Z ziemi smoleńskiej do Polski, „Gazeta Wyborcza”, 23 kwietnia 2010

• Chcę powiedzieć, że dla mnie polityka ostatnich dwóch lat niezależnie od intencji jej autora – jednego autora – jest szczytem cynizmu i koniunkturalizmu. Po raz pierwszy od 1989 r. cała władza jest w rękach jednego człowieka.
  • Źródło: Publicystka „Gazety Wyborczej”: Teraz najważniejsze są rany, jakie Jarosław Piłsudski zadaje mojemu państwu, dziennik.pl, 29 grudnia 2017
  • Zobacz też: Jarosław Kaczyński

• Falandyzacja prawa.
  • Źródło: czat z Lechem Falandyszem

• Jedno się chyba nikomu nie śniło: że po 30 latach będziemy sobie te resztki po „Solidarności” wyrywać. Że jedni uczestnicy strajków będą drugich z „Solidarności” wygwizdywać, że „Solidarność”, która była od najdrobniejszego korzenia antypartyjna, która walczyła z kierowniczą rolą partii, zechce się – nienauczona doświadczeniem – przytulić do jednej partii. Że ta „Solidarność” i z niej wywodzący się polityk, człowiek, który tyle przeżył, nie zdoła powiedzieć Lechowi Wałęsie: dziękuję i przepraszam.
  • Źródło: Solidarność nie krzepi, „Gazeta Wyborcza”, 31 sierpnia 2010
  • Zobacz też: Solidarność

• Nie byłoby „Solidarności” bez ekspertów. (…) Miliony ludzi mogą mieć najszczytniejsze chęci, ich duch bujać w obłokach, ale ktoś musiał gadać z władzą, która trzymała czołgi. Ktoś musiał trzymać hamulec. Ktoś musiał ustępować i ktoś musiał żądać.
  I najważniejsze – nie byłoby tego wszystkiego, gdyby nie Lech Wałęsa. Bez jego wiary, że się uda, bez jego daru przekonywania, zarażania odwagą padłaby Stocznia, a za nią pewnie reszta strajkującej Polski. Rozum podpowiadał – i miał, zdawało się, rację – to się nie może udać. Wałęsa jednak powiadał: będziemy mieć niezależne samorządne związki zawodowe. I zwyciężał nad tym tchórzliwym rozumem. Bez Wałęsy nic by nie było. I nie byłoby nic bez nas wszystkich, którzy na siebie patrzyli i w ten sposób, widząc ten tłum, dodawaliśmy sobie odwagi.
  • Źródło: Solidarność nie krzepi, „Gazeta Wyborcza”, 31 sierpnia 2010

• Nie interesują mnie ani rany opozycji, ani rany PiS. Teraz najważniejsze są rany, jakie Jarosław Piłsudski – tak mówię: Jarosław Piłsudski – zadaje mojemu państwu.
  • Źródło: Publicystka „Gazety Wyborczej”: Teraz najważniejsze są rany, jakie Jarosław Piłsudski zadaje mojemu państwu, dziennik.pl, 29 grudnia 2017
  • Zobacz też: Polska, Prawo i Sprawiedliwość

• Oczywiście, że po 2010 r. cała władza była w rękach Platformy, ale ona respektowała konstytucję.
  • Źródło: Publicystka „Gazety Wyborczej”: Teraz najważniejsze są rany, jakie Jarosław Piłsudski zadaje mojemu państwu, dziennik.pl, 29 grudnia 2017
  • Zobacz też: Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej, Platforma Obywatelska

• SLD mniej wolno, bo po szkarlatynie, ciężkiej chorobie, jaką była PRL, obowiązuje kwarantanna.
  • Opis: w grudniu 1999.
  • Źródło: wyborcza.pl, 17 kwietnia 2009

• Te tłumy na ulicach zostały zrozumiane jako poparcie, że ludzie wreszcie docenili. Wydaje mi się, że to jest złe odczytanie intencji tych tłumów, że ludzie dostrzegli coś takiego poruszającego w tej śmierci. Śmierci 96 osób, śmierci prezydenta ze względu na tą całą symbolikę: Katyń, „drugi Katyń”. (…) Jarosław Kaczyński nie ma dobrych doradców. Niechcący została zrobiona taka sytuacja, że wokół tego pogrzebu będą głosy – nie wiem jak to nazwać – niechętne, krytyczne, demonstracje itd. To jest niepotrzebne.
  • Źródło: Goście Poranka Tok FM, Tok FM, 14 kwietnia 2010
  • Zobacz też: pogrzeb Lecha i Marii Kaczyńskich

• Wyborca nie docenia tego, że kandydaci sypią się jak z rogu obfitości. Wyborca bowiem czeka nie na polityka, lecz na świętego. A świętych polityka nie interesuje.
  • Źródło: Chwalę polityków, „Gazeta Wyborcza”, 6 października 2000